ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΣΘΕ ΤΩ ΚΥΡΙΩ-ΣΙΜΟΝΟΠΕΤΡΑ

Γνῶτε Οικουμενισταί καὶ ἡττᾶσθε…

Ορθοδοξία είναι ένα αιώνιον νόημα και αιώνιον βίωμα της ελληνικής ψυχής μας. Είναι η ψυχή της ψυχής μας, την φέρομεν κληρονομικώς εις το αίμα μας. Δεν ημπορούμεν να ζήσωμεν χωρίς Ορθοδοξίαν. Με την Ορθοδοξίαν δεν συνεχίζομεν μόνον τας εθνικάς μας παραδόσεις, αλλά διατηρούμεν και αδιάκοπον συνέχειαν με τους αγίους Πατέρας της Εκκλησίας μας. Η εμμονή μας εις την Ορθοδοξίαν εξασφαλίζει την ορθήν πίστιν μας, την επαφήν μας με τους Πατέρας και την συνέχειαν της Παραδόσεως, της Παραδόσεως της αληθείας, εις όλας απολύτως τας εκφάνσεις. Οι οικουμενισταί, που δεν ηξεύρουν τι θησαυρός είναι η Ορθοδοξία, νομίζουν ότι είμαστε στενοκέφαλοι, στενόκαρδοι, προσκεκολλημένοι εις τύπους ξηρούς και αντιλήψεις ξεθωριασμένες. Η Ορθοδοξία είναι πάντα νέα, πάντα ζώσα, πάντα «παρούσα» εις όλους τους αιώνας. Ρωτήστε έναν απλόν και αληθινόν Ορθόδοξον να σας ειπή διατί είναι δεμένος με φανατισμόν εις την Ορθοδοξίαν. Τότε θα καταλάβητε διατί αι αλήθειαι του Θεού λάμπουν μόνον εις τας ψυχάς των απλών και αγαθών ανθρώπων, εις τα εν Χριστώ νήπια. «Ευχαριστώ σοι, Πάτερ, ότι απέκρυψας ταύτα (τα μυστήρια της πίστεως) από σοφών και συνετών και απεκάλυψας αυτά νηπίοις…». Και όπως γράφει ο Απόστολος Παύλος, ότι «ο Θεός τα μωρά του κόσμου εξελέξατο, ίνα τους σοφούς καταισχύνη…».

Ἐνῶ ξεκίνησαν γιά τό Χριστό, καταλήγουν στό χρυσό.

ΦΙΛΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΧΡΗΜΑΤΟΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

ΕΝΑΣ νέος κληρικός ξεκινάει πάντα μέ ἁγνές προθέσεις καί ἱερό ζῆλο. Κάνει σχέδια γιά τήν ἐνορία του, προσπαθεῖ νά λύσει προβλήματα καί νά ἐξωραΐσει τόν κεντρικό ναό καί τά ἐξωκκλήσια τῆς ἐνορίας του. Ὁ ἐνθουσιασμός του εἶναι προφανής και οἱ ἐνορίτες τόν παρακολουθοῦν μέ ἐνδιαφέρον καί ἐπαινοῦν κάθε ἐπιτυχία του. Ὅμως ὁ διάβολος καραδοκεῖ καί προσπαθεῖ μέ κάθε τρόπο νά ἐμποδίσει τόν ἱερέα τοῦ Θεοῦ καί νά μειώσει τό ζῆλο του. Τίς περισσότερες φορές ὁ διάβολος πετυχαίνει τό σκοπό του. Συμβαίνει αὐτό πού ἔλεγε ὁ Γέροντας Παΐσιος, ὁ ὁποῖος γνώριζε πολλούς κληρικούς καί εἶχε παρακολουθήσει τή μεταβολή τους πρός τό χειρότερο, ἐνῶ θά ἔπρεπε νά προοδεύουν πνευματικά καί νά μένουν ἀνεπηρέαστοι ἀπό τούς διαφόρους πειρασμούς. «Στόν κλῆρο οἱ περισσότεροι ξεκινοῦν μέ καλή διάθεση, ἀλλά μετά ἀρχίζει ὁ διάβολος τή δουλειά του καί βλέπεις νά μπαίνει ἡ μανία γιά δόξα, ἡ μανία γιά χρήματα, ἡ μανία γιά ἀξιώματα καί τά ξεχνοῦν ὅλα. Ἐνῶ ξεκίνησαν γιά τό Χριστό, καταλήγουν στό χρυσό».

Κανένας δέν μπορεῖ νά διαφωνήσει μέ τό Γέροντα. Δυστυχῶς, αὐτό συμβαίνει μέ τούς περισσότερους κληρικούς. Ἐπιθυμοῦν τήν ἐκ τῶν ἀνθρώπων δόξα. Ὅ,τι κάνουν εἶναι γιά τά μάτια τοῦ κόσμου καί τή δική τους προβολή. Θέλουν νά δοξάζονται ἀπό τόν πιστό λαό. Νομίζουν ὅτι ἡ ἱερωσύνη προσφέρεται γιά κάτι τέτοιο, ἐνῶ συμβαίνει ἀκριβῶς τό ἀντίθετο.

Ὁ ἱερέας ἔχει ἀποστολή νά ὑπηρετήσει, νά λειτουργήσει, νά ἀναλωθεῖ καί ὄχι νά θεωρεῖ τήν ἱερωσύνη ἐφαλτήριο γιά κοσμική δόξα. Ὅπως ἐπίσης ἡ ἱερωσύνη δέν πρέπει νά θεωρεῖται προσοδοφόρο ἐπάγγελμα. Οἱ βαθμοί της εἶναι βαθμοί διακονίας, ἰδιαίτερα ἡ ἀρχιερωσύνη. Ἡ εὐθύνη τοῦ ἀρχιερέα εἶναι βαρύτατη καί τά καθήκοντά του πολλά. Ὅποιος τήν ἐπιδιώκει, χρησιμοποιώντας μάλιστα καί ἀπαράδεκτες μεθόδους, ἀγνοεῖ προφανῶς αὐτά καί γι᾽ αὐτό δέν πρόκειται νά ἐργαστεῖ κατά Θεόν. Θά εἶναι τό μεγάλο θύμα τοῦ διαβόλου καί ἡ δυσθεράπευτη πληγή τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, πού καλεῖται νά ὑπηρετήσει.

Ἀλλά καί ἡ μανία γιά χρήματα μειώνει τόν κληρικό στά μάτια τοῦ λαοῦ. Ὁ ἄπληστος κληρικός εἶναι ἀνάξιος καί ἄς διαθέτει προσόντα καί πτυχία. Ἡ φιλοχρηματία εἶναι τό μεγάλο ἐμπόδιο, γιά νά καρποφορήσει ὁποιαδήποτε ποιμαντική προσπάθεια. Πρέπει νά καταλάβουν οἱ ἐπαγγελματίες κληρικοί ὅτι ἡ ἱερωσύνη δέν εἶναι τράπεζα, ὅπου μποροῦν νά κάνουν συνεχῶς ἀναλήψεις καί τό παγκάρι τοῦ ἱ. ναοῦ δέν εἶναι δικός τους κουμπαράς. Ἡ διακονία τους δέν πρέπει νά εἶναι ἀκριβοπληρωμένη ἀπασχόληση, ἀλλά προσφορά καί θυσία πρός τούς ἀδελφούς. Νά μή ἔχουν ἀπαιτήσεις καί προπαντός νά μή ζητοῦν τόν ὀβολό τῶν πιστῶν, ὅταν οἱ ἴδιοι ποτέ δέν ἔχουν προσφέρει τίποτε. Νά θυμοῦνται ἐπίσης νά ἀνάβουν καί αὐτοί τό κεράκι τους, ρίχνοντας στό παγκάρι τό ἀντίτιμό του. Νά μή μπαίνουν στόν ἱερό ναό χωρίς συναίσθηση τῆς ἱερότητάς του. Μόνο ἔτσι δέν θά χάσουν τόν δρόμο γιά τόν Χριστό καί δέν θά φτάσουν στόν γκρεμό τοῦ χρυσοῦ.

"Ο. Τ."

Παγκόσμια ἡμέρα ξεγυμνώματος

Η γύμνια εἶναι στοιχεῖο τοῦ σεξισμοῦ καὶ τῆς ἀκολασίας. Τὸ γυμνὸ κορμὶ

ἀποτέλεσε ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους χρόνους σύμβολο καὶ ἀντικείμενο

ἡδονισμοῦ. Στὰ γυμνὰ ἀγάλματα τῆς εἰδωλολατρικῆς ἀρχαιότητας

λατρεύονταν ἡ (τέλεια) σάρκα, ἄλλωστε ἡ λέξη ἄγαλμα προέρχεται

ἐτυμολογικὰ ἀπὸ τὸ ρῆμα ἀγάλλομαι, ποὺ σημαίνει χαίρομαι, ἀλλὰ καὶ

ἡδονίζομαι! Στὶς ἡμέρες μας ἡ γύμνια ἔχει ἀγγίξει τὰ ὅρια τοῦ ἐκχυδαϊσμοῦ

καὶ τῆς ἀπόλυτης ἀναίδειας. Κάποιοι φροντίζουν μέσῳ τῶν «ἐπιταγῶν»

τῆς μόδας νὰ γδύνουν μὲ προκλητικὲς ἀκρότητες, κυρίως τὸ γυναικεῖο κορμί,

καὶ διʼ αὐτοῦ τοῦ τρόπου νὰ διαδίδεται ἡ σαρκολαγνεία καὶ ἡ ἀνηθικότητα.

Κάποιοι ἄλλοι φρόντισαν νὰ καθιερωθεῖ καὶ παγκόσμια ἡμέρα ξεγυμνώματος.

Στὶς 15 Ἰανουαρίου, σὲ περισσότερες ἀπὸ 60 χῶρες, ἄνδρες καὶ γυναῖκες

κυκλοφοροῦσαν σὲ δημόσιους χώρους (μετρό, λεωφορεῖα, τράμ, κλπ) καὶ

πῆγαν στὶς ἐργασίες τους, μὲ τὰ ἐσώρουχά τους! Δὲ χωρᾶ ἀμφιβολία πὼς

τέτοια «τερτίπια» εἶναι ἄκρως ἐκφυλιστικὲς καταστάσεις τῆς κοινωνίας. Ὁ

σύγχρονος ἄνθρωπος ἔχει ἀνυψώσει στὸ «προσκυνητάρι» του τὴν ἀνθρώπινη

σάρκα καὶ τὴ λατρεύει ὡς θεό. Μόνο ποὺ πίσω ἀπὸ τὴ γυμνὴ σάρκα κρύβεται

ὁ δόλιος ὑποβολέας τῆς γύμνιας, ὁ διάβολος, ὁ ὁποῖος λατρεύεται ἀπὸ τοὺς

σαρκολάτρες ὡς θεός. Ἀδελφοί μας Χριστιανοί, μάθετε ἀπὸ μικρὰ τὰ παιδιά

σας νὰ ἔχουν ὡς ἀρχὴ τῆς ζωῆς τους τὴν αἰδώ, τὴν φύλακα τῆς ἀξιοπρέπειας!

"Ο. Τ."

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΣ ΝΑΟΝ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΠΑΠΙΚΗΝ ΑΙΡΕΣΙΝ!

Δεν πάμε καθόλου καλά, οι οικουμενιστές ἔχουν ξεπεράσει κάθε ὅριο,

καὶ φροντίζουν νὰ προκαλοῦν μὲ κάθε εὐκαιρία τὸ ὀρθόδοξο αἴσθημα τοῦ

λαοῦ μας. Δυστυχῶς οἱ Θεολογικὲς Σχολὲς μας κατάντησαν προπομποὶ τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Ἡ «θεσμοθετημένη» πλέον κατʼ ἔτος «Ἑβδομάδα Παγκόσμιας  Προσευχῆς» γίνεται καὶ μὲ τὴν ἀρωγὴ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ. Ἤδη τὸ Σάββατο 19 Ἰανουαρίου διοργανώθηκε, ὅπως κάθε χρόνο καὶ ἐφέτος, «Οἰκουμενιστικὴ βραδιὰ συμπροσευχῆς» στὸν παπικὸ ναὸ τῆς «Ἀσπίλου  Συλλήψεως» στὴ Θεσσαλονίκη, ὁδὸς Φράγκων 19. Σύμφωνα μὲ τὸ πρόγραμμα  τῆς ἀνίερης συμπροσευχῆς κλήθηκαν νὰ συμπροσευχηθοῦν Ρωμαιοκαθολικοί, Ὀρθόδοξοι, Ἀρμένιοι, Ἀγγλικανοὶ καὶ Εὐαγγελικοί. Κεντρικὸς ὁμιλητής ὁρίστηκε  ὁ Ἀρμένιος «ἀρχιμανδρίτης» Π. Σαράκ. Θέμα τῆς χρονιᾶς «Τι μᾶς ζητάει ὁ Κύριος;» (Μιχαίας 5, 6- 8). Ἐμεῖς θὰ ρωτούσαμε τοὺς «δικούς» μας Ὀρθοδόξους συμπροσευχομένους δύο πράγματα. Πρῶτον: Ἀγνοοῦν ὅτι οἱ Ἱεροὶ Κανόνες τῆς  Ἐκκλησίας μας ἀπαγορεύουν ρητὰ τὴν συμπροσευχὴ μὲ αἱρετικούς, διότι βρίσκονται «ἐκτός τῆς μάνδρας»; Δεύτερον: Ὁ παπικὸς ναός, ἀφιερωμένος στὴν

«Ἄσπιλη Σύλληψη τῆς Θεοτόκου», παραπέμπει ξεκάθαρα σὲ σοβαρὴ κακοδοξία τοῦ παπισμοῦ, ἡ ὁποία προσβάλλει εὐθέως τὴν σωτηριολογία τῆς Ἐκκλησίας μας. Πῶς δέχτηκαν λοιπὸν νὰ συμπροσευχηθοῦν σὲ ναὸ ἀφιερωμένο σὲ παπικὴ πλάνη;  Μὲ λίγα λόγια οἱ ἀπροκάλυπτες ἐνέργειες τῶν οἰκουμενιστῶν «μπάζουν» ἀπὸ παντοῦ, μᾶς θλίβουν βαθύτατα καὶ μᾶς ἀνησυχοῦν! Καὶ κάτι τελευταῖο: Αὐτὸ ποὺ ζητᾶ ὁ Κύριος ἀπὸ μᾶς εἶναι νὰ μένουμε ἑδραῖοι «τῇ ἅπαξ παραδοθείσῃ τοῖς ἁγίοις πίστει» (Ἰούδ. 4), ἡ ὁποία εἶναι συνώνυμη μὲ τὴ σωτηρία μας καὶ ὄχι νὰ ἐνδίδουμε στὶς πλάνες, οι οποίες είναι συνώνυμες με την απώλεια.

"Ο. Τ. "

Ο Άγιος Συμεών ο Ν. Θεολόγος:

Όπως ο χρυσός που σκωρίασε πολύ, δεν είναι δυνατόν να καθαρισθή και να επανέλθη εις την λαμπρότητά του, ειμή μόνον εάν ριφθή εις την κάμινον και κτυπηθή πολύ με τα σφυριά, έτσι και η ψυχή που εδέχθη την σκωρίαν της αμαρτίας και έχασε το κάλλος της, δεν δύναται κατ’ άλλον τρόπον να καθαρισθή και να λάβη πάλιν το αρχαίον κάλλος της, παρά μόνον εάν υπομείνη πολλούς πειρασμούς και εισέλθη εις την κάμινον των θλίψεων.

Ιερά Μητρ. Πειραιώς : Ανακοίνωσις

᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 14ῃ Φεβρουαρίου 2013

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

«ΑΡΙΣΤΕΡΑ  &  ΕΚΚΛΗΣΙΑ»

Ὁ μεγάλος Ρῶσσος διανοητής Νικόλαος Μπερδιάγιεφ δήλωσε στήν γνωστή γαλλική ἐφημερίδα Le Monde τό 1947 ὅτι ὁ Διαφωτισμός στήν Εὐρωπαϊκή Ἠπειρο ἀλλά καί στήν παγκόσμια κοινωνική διαδικασία ἔφθασε στά ὅρια του καί ἀποδόμησε ὁ ἴδιος τόν ἑαυτό του ἀποδεικνύοντας τήν ἀνεπάρκειά του καί τήν ἀδυναμία του νά νοηματοδοτήσει τόν ἀνθρώπινο βίο καί νά ἑρμηνεύσει τό μυστήριο τῆς ζωῆς στό ἐφιαλτικό Ὁλοκαύτωμα ἑκατομμυρίων ἀνθρωπίνων ὑπάρξεων ἀπό τήν ναζιστική θηριωδία τῶν ὁπαδῶν τοῦ ὑπερανθρώπου καθώς καί στίς ἑκατόμβες τῶν θυμάτων τῆς δικτατορίας τοῦ δῆθεν προλεταριάτου στά ἐφιαλτικά γκουλάγκς καί στά ψυχιατρεῖα τοῦ αἱμοσταγοῦς σταλινισμοῦ. Ἀποτέλεσμα τῆς ἀνειπώτου φρίκης καί τῆς εἰδεχθεστάτης κακουργίας κατά τῆς ἰδίας τῆς ζωῆς τῶν δύο αὐτῶν ἐκ πρώτης ὄψεως ἀντιθετικῶν συστημάτων τοῦ ναζισμοῦ καί τοῦ σταλινισμοῦ ὑπῆρξε ἡ ἀπόπειρα ἐπανορθρώσεως τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί τῆς ἰδίας τῆς ζωῆς τόσον μέ τήν ἵδρυση τοῦ ΟΗΕ ὅσον καί μέ τήν περιώνυμον περεστρόϊκα καί τήν σημειολογίαν τῆς κατεδαφίσεως τοῦ τείχους τοῦ αἴσχους στό Ἀνατολικό Βερολίνο τοῦ λεγομένου ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Του Μητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγα/πόλεως κ. Ιερεμία : Εἴμαστε στά «καλά» μας;

Γιατί τόσος "ντόρος" αλλά και θλίψη μερικών εκκλησιαστικών ανδρών για την παραίτηση του Πάπα;

Παραιτήθηκε ὁ Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ´ ἀπό τήν παπωσύνη του. Ἀλλά γιατί τόσος «ντόρος» καί στόν χῶρο μας, ἀλλά καί θλίψη μερικῶν, ἐκκλησιαστικῶν μάλιστα ἀνδρῶν, γιά τήν παραίτησή του; Εἴμαστε στά «καλά» μας;

Ἀκόμη δέν ἔχουμε καταλάβει ὅτι ὁ παπισμός εἶναι αἵρεση καί ὁ Πάπας λοιπόν εἶναι αἱρεσιάρχης; Γιά νά παραλείψω τά ἄλλα καί πολλά, λέγω μόνο αὐτά τά τρία βασικά γιά μᾶς: Οἱ παπικοί ἔχουν ἄλλη Ἁγία Τριάδα (μέ τό «φιλιόκβε» τους), πιστεύουν ἄλλη Παναγία καί κάνουν διαφορετικά τόν σταυρό τους. Αὐτοί εἶναι κομμένοι ἀπό τήν Ἐκκλησία μας καί γι᾽ αὐτό δέν μποροῦμε νά κάνουμε μαζί τους τήν Θεία Λειτουργία καί νά κοινωνήσουμε μαζί τους τά Ἄχραντα Μυστήρια. Δέν ἀποτελοῦν Ἐκκλησία, λυποῦμαστε δέ γιά τήν χρήση ἀπό μερικούς τοῦ ὅρου «Ρωμαϊκή Ἐκκλησία».

Γιατί, ἄν καί οἱ παπικοί ἀποτελοῦν Ἐκκλησία, ποιά, τελοσπάντων, εἶναι αὐτή ἡ ΜΙΑ Ἐκκλησία, πού ὁμολογοῦμε στό «Πιστεύω» μας, στήν ὁποία πρέπει νά ἀνήκουμε γιά νά σωθοῦμε; Ἀφοῦ λοιπόν ὑπάρχουν τόσες μεγάλες δογματικές διαφορές τῶν παπικῶν μέ τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας, καί τόσες ἄλλες πολλές, πέστε μου, εἶναι ἤ δέν εἶναι αἱρετικοί οἱ παπικοί; ΕΙΝΑΙ!

Κι ἄν μερικοί ἤ πολλοί δέν θέλουν νά τό παραδεχτοῦν αὐτό, ἔχουμε νά τούς παρουσιάσουμε πολλές-πολλές πατερικές μελέτες καί ὁμιλίες, οἱ ὁποῖες ὁμιλοῦν καθαρά περί τῶν αἱρέσεων τῶν παπικῶν. Ἀφοῦ λοιπόν οἱ παπικοί εἶναι αἱρετικοί, γιατί, ξαναλέμε, τόσος θόρυβος καί θλίψη γιά τήν παραίτησή του; Πραγματικά, δέν μποροῦμε νά τό καταλάβουμε!

Λέγεται ὅτι ὁ παραιτηθείς Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ´ εἶναι φιλορθόδοξος. Ὅμως, καταλάβαμε καί ἐννοήσαμε καί αὐτοῦ, ὅπως καί ἄλλων προκατόχων του, τό σχέδιο, μέ τόν πόθο τῆς ἑνώσεως, νά ὑποτάξει τήν Ὀρθοδοξία στόν παπισμό. Τήν ἕνωση μέ τούς Καθολικούς τήν θέλουμε καί ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι καί εὐχόμαστε γι᾽ αὐτήν. Θέλουμε ὅμως ἕνωση χωρίς στό ἐλάχιστο νά ξεφύγουμε ἀπό τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας καί νά προσχωρήσουμε στά παπικά δόγματα καί στίς παπικές ἀπαιτήσεις (ἀλάθητο τοῦ Πάπα). Ἕνωση σάν κι αὐτή τῆς Φερράρας-Φλωρεντίας δέν θά τήν δεχθεῖ ποτέ ὁ Ὀρθόδοξος λαός μας, γιατί ποιμαίνεται ἀπό Ἀρχιερεῖς καί Ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐμπνέονται ἀπό τό πνεῦμα τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ.

Ἀλλά καί ἄν μερικοί ἐκκλησιαστικοί ταγοί ξεφύγουν καί ζητήσουν ἕνωση μέ τόν Πάπα ἐπί προδοσίᾳ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, ὁ εὐσεβής Ὀρθόδοξος λαός δέν θά τό ἐπιτρέψει αὐτό, ἀλλά θά τούς κυνηγήσει μέ τά ξύλα καί μέ γιουχαΐσματα, ὡς προδότες τῆς πίστεως, ὅπως ἀκριβῶς ἔτσι συνέβηκε μέ τήν ψευδοένωση τῆς Φερράρας-Φλωρεντίας. Γιατί, ὅπως τό γράφει ἡ παλαιά διακήρυξη τῶν Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς, ὁ Ὀρθόδοξος λαός εἶναι ὁ φρουρός τῆς πίστεώς του, τήν ὁποία θέλει ἀπαρασάλευτη καί ἀμετακίνητη ἀπό τά δόγματα τῶν ἁγίων Πατέρων.

Τέλος πάντων, ἐκφράζοντας καί τό Ὀρθόδοξο φρόνημα τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ πού ποιμαίνω, τῶν Χριστιανῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως, εὐχόμαστε ἀπό καρδίας στόν παραιτηθέντα Πάπα Βενέδικτον ΙΣΤ´ νά τόν φωτίσει ὁ Θεός νά γνωρίσει τήν ἀλήθεια, ἡ ὁποία εἶναι ΜΟΝΟ στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, καί, ἀφοῦ χαρακτηρίζεται ὡς φιλορθόδοξος, νά ἀρνηθεῖ, ἔστω τώρα στό γῆρας του, τά παπικά δόγματα, καί νά προσέλθει στήν Ὀρθόδοξη πίστη, γενόμενος καί αὐτός Ὀρθόδοξος, ΑΜΗΝ!

http://www.imgortmeg.gr/

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Εκκλησία  Θεάνθρωπος παρατεινόμενος εις τους αιώνας.

Η Εκκλησία είναι ο Θεάνθρωπος Χριστός παρατεινόμενος εις όλους τους αιώνας και εις όλην την αιωνιότητα. Αλλά μαζί με τον άνθρωπον και δια τον άνθρωπον, ανήκει εις την Εκκλησίαν και ολόκληρος η κτίσις του Θεού, δηλαδή παν το δημιουργηθέν από τον Θεόν Λόγον εις τον ουρανόν και επί της γης, πάντα ταύτα αποτελούν την Εκκλησίαν, ως το σώμα Της, του οποίου η κεφαλή είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Η κεφαλή είναι κεφαλή του σώματος και το σώμα είναι σώμα της κεφαλής ούτως ώστε να είναι αχώριστα το εν από το άλλο και το εν πλήρωμα του άλλου: «το πλήρωμα του τα πάντα εν πάσι πληρουμένου» (Εφ. 1, 23). Κάθε χριστιανός, γινόμενος δια του αγίου Βαπτίσματος μέλος της Εκκλησίας, γίνεται αναπόσπαστον μέλος του πληρώματος «του τα πάντα εν πάσι πληρουμένου», πληρούμενος και ο ίδιος «εις παν το πλήρωμα του Θεού» (Εφ. 3,19). Τοιουτοτρόπως αποκτά το υπερτέλειον πλήρωμα του ανθρωπίνου είναι του, του ανθρωπίνου προσώπου του. Αυτό το πλήρωμα αποκτά κάθε χριστιανός δια των αγίων μυστηρίων και των αγίων αρετών, κατά το μέτρον της πίστεώς του και της εν χάριτι ζωής του εντός της Εκκλησίας. Τούτο ισχύει δι΄ όλους τους χριστιανούς όλων των εποχών. Όλοι είναι πεπληρωμένοι με το πλήρωμα «του τα πάντα εν πάσι πληρουμένου» : οι άνθρωποι και οι άγγελοι, και τα άστρα και τα πτηνά και τα φυτά και τα ορυκτά, με μίαν λέξιν όλα τα θεόκτιστα όντα. Τοιουτοτρόπως εμείς οι άνθρωποι έχομεν αποκτήσει συγγένειαν και δη θείαν με όλα τα θεόκτιστα όντα και δημιουργήματα. Διότι όπου είναι η θεότης του Θεανθρώπου εκεί είναι και η ανθρωπότης Του, εκεί είναι όλοι οι πιστοί όλων των αιώνων και όλων των όντων: και οι άγγελοι και οι άνθρωποι.

Συνεχίζεται.