ΦΡΑΓΚΟΙ, ΡΩΜΑΙΟΙ, ΦΕΟΥΔΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑ

+πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης

Οι Βησιγότθοι στην Ισπανία είχαν ανατραπεί από τους Ρωμαίους, οι οποίοι άνοιξαν τις πύλες των πόλεών τους στους Βερβερίνους και τους Άραβες. Οι Φράγκοι αντέδρασαν για να ανατραπεί κάτι τέτοιο στη Φραγκία, με την κατάργηση της Ρωμαϊκής αστικής κοινωνίας. Κατά τα μέσα του 8ου αιώνα ο Φραγκικός στρατός κατοχής είχε επεκταθεί πολύ πέραν της Αυστρασίας και Νευστρίας, όπου ήταν εγκατεστημένο το κύριο σώμα του έθνους τους. Δεν μπορούσαν ακόμη να επιτύχουν κατάληψη της εκκλησιαστικής διοικήσεως στην Παπική Ρωμανία, όπως είχαν κάνει αλλού. Αρκούσε προς το παρόν να παίζουν το ρόλο των ελευθερωτών. Συνεπώς, χαρακτήρισαν τον Ρωμαίο Πάπα υποτελή (Vassal) της Φραγκίας.

Το μέτρο της ελευθερίας που αφέθηκε στους Ρωμαίους της Παπικής Ρωμανίας εξηρτάτο από το δικαίωμά τους να έχουν τους δικούς τους Ρωμαίους Πάπες, Επισκόπους και κληρικούς. Η απώλεια αυτού του δικαιώματος θα ήταν ταυτόσημη με την πλήρη υποδούλωση, που υπέστησαν οι Ρωμαίοι συμπατριώτες τους στη Βόρεια Ιταλία και Φραγκία. Επομένως, έπρεπε να είναι πολύ προσεκτικοί, για να μην ερεθίσουν τους Φράγκους.

Συνεχίζεται.

Αντιμέτωποι με τους βλάσφημους.

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Στην  ἐποχή μας οἱ βλάσφημοι ἄνθρωποι ἔχουν αὐξηθεῖ. Τό καταστροφικό τους

ἔργο παίρνει διαστάσεις ἐπιδημίας, καθώς συνεργοῦν σέ αὐτό τά Μέσα Μαζικῆς

Ἐνημέρωσης καί οἱ ἐφημερίδες. Χωρίς ἴχνος ντροπῆς, χωρίς εὐγένεια καί μέ

Θρασύτητα ἀσχολοῦνται μέ θέματα τῆς θρησκείας καί μιλοῦν ἀπαξιωτικά γιά

ἱερά πρόσωπα καί γιά τούς κληρικούς τῆς Ἐκκλησίας. Καί τί δέν λένε οἱ ἄνθρωποι!

Χρησιμοποιοῦν τίς χειρότερες ἐκφράσεις, τίς πιο χυδαῖες καί τίς πιό βρωμερές.

Ἄλλοτε τίς λένε κατ᾽ ἰδίαν, ἄλλοτε μπροστά σέ μικρόφωνα καί κάμερες καί

συχνότατα τίς περνοῦν στα κείμενά τους καί τά βιβλία.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Παιδεία και αγωγή κατά τους Τρεις Ιεράρχες-π. Θ. Ζήσης.

Simeron Wordpress

St. Nikolai Velimirovic - About a boring job.

You complain that you are tired of your job. All other activities seem more interesting to you, and you, and you are troubled and anguished about not being able to find something better. I thought about this for a long time before picking up my pen to answer you. I tried to put my self in your place, and to play your part. I imagined myself at your worksite, in the locomotive car, in the midst of the roar of the machine and the pounding of the wheels. Sweaty, covered in soot, I cheerfully looked ahead.

Τι "ξεχνούν" οι Οικουμενιστές :

Ορθοδοξία σημαίνει πίστις ορθή προς τον Θεόν, που μέσα εις το φως της αληθείας, εζυμώθη είκοσιν αιώνας με την αγωνιστικήν πείραν των αγίων και με τα αίματα των Μαρτύρων και Ομολογητών του Χριστού. Η Ορθοδοξία, ως πίστις και ζωή, είναι η αλήθεια του Χριστιανισμού, που συνεχίζεται εις τους αιώνας. Την αλήθειαν αυτήν παρελάβομεν από την Εκκλησίαν και την κρατούμε ζηλότυπα. Η ιστορία της Εκκλησίας μας, διδάσκει ότι δια την διατήρησιν της Ορθοδόξου πίστεώς μας έχομεν τα «νέφη» των Μαρτύρων και των Ομολογητών. Εκείνος που αρνείται την πίστιν του εις την Ορθοδοξίαν ή συντελεί εις την παραχάραξίν της «ενδύεται κατάραν ως ιμάτιον». Εις τους ιερούς ναούς μας εικονίζονται οι Μάρτυρες και Ομολογηταί της Ορθοδοξίας. Και τους βλέπομεν, δια να φρονηματιζώμεθα και να τους αποδίδωμεν τιμητικήν προσκύνησιν, επειδή εκράτησαν την πίστιν την αγίαν και δεν ηρνήθησαν την Ορθοδοξίαν παρά τα ανεκδιήγητα βάσανα, που υπέστησαν. Δια τούτο και ο Θεός τους εδόξασεν εν ουρανοίς και εδώ τους εθαυμάστωσε, δια να τους έχωμεν ως υποδείγματα πίστεως εις τα δόγματα της Ορθοδοξίας μας.

ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΠΙΣΤΕΩΣ.

Αντιγράφω από τον ΚΒ´ Λόγον του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου:

«Το να αποκτήση κανείς την ταπείνωση, συναντά πολλά εμπόδια, που τον

εμποδίζουν, ενώ για την πίστη δεν μας εμποδίζει τίποτε να την βρούμε.

Γιατί αν το θελήσουμε ολόψυχα να βρούμε την πίστη, αμέσως χωρίς κανέναν

κόπο την βρίσκουμε, αφού είναι δώρον του Θεού και προσόν φυσικόν,

μολονότι υπόκειται στο αυτεξούσιον της προαιρέσεώς μας». 

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Θεάνθρωπος  «το μόνον καινόν υπό τον ήλιον»

Το μυστήριον αυτό είναι τόσον μεγάλον και τόσον πρωτοφανές και μοναδικόν, ώστε ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός δικαίως να λέγη ότι ο Θεάνθρωπος είναι «το μόνον καινόν υπό τον ήλιον» (Ιωάννου Δαμασκηνού, Έκδ. ορθ. Πίστεως, 3,1  PG. 94  984 B). Θα προσέθετα: και το πάντοτε καινόν, το καινόν το μη παλαιούμενον, ούτε εις τον χρόνον, ούτε εις την αιωνιότητα. Αλλ΄ εις τον Θεάνθρωπον και με τον Θεάνθρωπον και ο ίδιος ο άνθρωπος έγινε εν «καινόν» ον υπό τον ήλιον, εν ον θεϊκόν, θεανθρώπινον, κατά Θεόν σπουδαίον και πολύτιμον, θείως αιώνιον και σύνθετον. Το μυστήριον του Θεού και το μυστήριον του ανθρώπου ηνώθησαν αχωρίστως, και ούτως έγινε εν δυενικόν μυστήριον ή μάλλον το παν-μυστήριον του όντος και παντός του υπάρχοντος.

Συνεχίζεται.

'Αγιος Ιωάννης της Κροστάνδης :

Όσοι είναι αυστηροί και σχολαστικοί κριταί των σφαλμάτων του άλλου, νικώνται από αυτό το πάθος επειδή δεν απέκτησαν ακόμη για τα ιδικά τους αμαρτήματα ολοκληρωτική φροντίδα, (γνώση) και μνήμη. Διότι όποιος αφαιρέσει «το περικάλυμμα της φιλαυτίας και ιδεί με ακρίβεια τα ιδικά του κακά, για τίποτε άλλο δεν θα φροντίσει πλέον στην ζωή του , αναλογιζόμενος ότι ο χρόνος της ζωής του δεν του επαρκεί για να πενθήσει τις ιδικές του αμαρτίες, έστω και αν θα ζούσε εκατό έτη και αν θα έβλεπε ολόκληρο τον Ιορδάνη ποταμό να βγαίνει από τους οφθαλμούς του ως δάκρυ.