ΦΡΑΓΚΟΙ, ΡΩΜΑΙΟΙ, ΦΕΟΥΔΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑ

 +πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης

Την εποχή του Πιπίνου του Χερεστάλ (687-715) και του Καρόλου Μαρτέλου (715- 741) πολλοί από τους Φράγκους, που αντικατέστησαν Ρωμαίους επισκόπους, ήσαν αξιωματικοί του στρατού, οι οποίοι, σύμφωνα με τον Αγιο Βανιφάτιο, "έχυναν το αίμα των Χριστιανών, όπως αυτό των Ειδωλολατρών". Με σκοπό να υπερασπίσει η Εκκλησία της Ρώμης τον εαυτό της από ξένη ανάμειξη και να προφυλαχθεί από τη δουλεία του Φραγκικού Φεουδαλισμού, εξέδωσε το 769 εκλογικούς κανόνες, σύμφωνα με τους οποίους οι υποψήφιοι για το παπικό αξίωμα έπρεπε να είναι καρδινάλιοι διάκονοι ή πρεσβύτεροι της πόλεως της Ρώμης και Ρωμαίοι εκ καταγωγής. Μόνον Ρωμαίοι κατά την εθνικότητα επιτρεπόταν να συμμετέχουν στις εκλογές. Οταν ελήφθησαν αυτές οι αποφάσεις, ήσαν παρόντες δεκατρείς Φράγκοι Επίσκοποι.

Εν τω μεταξύ, η Ρωμαϊκή επαναστατική δραστηριότητα στη Γαλατία δεν είχε ακόμη πλήρως κατασταλεί. Ο Πιπίνος Γ' είχε πεθάνει ένα χρόνο πριν και ο Καρλομάγνος με τον αδελφό του Καρλομάνο είχαν αναλάβει την εξουσία της Αυστρασίας και Νευστρίας. Μέσα στο εκπληκτικά σύντομο διάστημα 22 ετών, από το 722 έως το 754, οι Φράγκοι είχαν νικήσει τη Ρωμαιο-Αραβική συμμαχία, είχαν σταθεροποιηθεί σ' όλες τις επαρχίες της Γαλατίας και είχαν εξορμήσει προς τη Βόρεια Ιταλία. Αυτό κατέστη δυνατόν πιθανώς χάρη στο νέο Φεουδαλικό σύστημα διοικήσεως, που πρώτο καθιερώθηκε στην Αυστρασία και Νευστρία. Οι Ρωμαϊκές διοικητικές μονάδες των πόλεων (Civitates) καταργήθηκαν και αντικαταστάθηκαν από τις στρατιωτικές κομητείες. Οι πριν ελεύθεροι Ρωμαίοι μεταφέρθηκαν μαζικά από τις πόλεις και τοποθετήθηκαν σε στρατόπεδα δούλων, τα γνωστά Villae και Mansi. Ονομάσθηκαν Βιλάνοι (Vilains), όρος, που για ευνόητους λόγους, έφθασε να σημαίνει τους εχθρούς του νόμου και της τάξεως.

Συνεχίζεται.

St. Basil the Great

NINE HOMILIES ON THE HEXAEMERON

HOMILY I.

IN THE BEGINNING GOD MADE THE HEAVEN AND THE EARTH.

1. IT is right that any one beginning to narrate the formation of the

world should begin with the good order which reigns in visible

things. I am about to speak of the creation of heaven and earth,

which was not spontaneous, as some have imagined, but drew its

origin from God. What ear is worthy to hear such a tale? How

earnestly the soul should prepare itself to receive such high lessons!

How pure it should be from carnal affections, how unclouded by

worldly disquietudes, how active and ardent in its researches, how

eager to find in its surroundings an idea of God which may be

worthy of Him!

ΚΑΝΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ - KANON OF THEOTOKOS

St. John Chrysostom HOMILIES ON THE EPISTLE TO THE ROMANS

HOMILY II.

ROM. I. 8.

"First, I thank my God through Jesus Christ for you all, that your

faith is spoken of throughout the whole world."

AN exordium worthy of this blessed spirit, and able to teach all men

to offer unto God the firstlings of their good deeds and words, and to

render thanks not only for their own, but also for others' well-doings:

which also maketh the soul pure from envy and grudging, and

draweth God in a greater measure towards the loving spirit of them

that so render thanks. Wherefore also elsewhere he says, "Blessed

be God and the Father of our Lord Jesus Christ, Who hath blessed

us with all spiritual blessing." (Eph. i. 3.) And it is fitting that we

render thanks not only when rich, but also when poor, not when in

health only, but also when sick, not when we thrive only, but also

when we have to bear the reverse. For when our affairs are borne

onward with a fair wind, to be thankful is not matter of wonder. But

when no small tempests be upon us, and the vessel veers about and

is in jeopardy, then is the great time for displaying patience and

goodness of heart. For this cause Job also gained a crown from

hence, and the shameless mouth of the devil did he stop, and show

clearly that not even when he saw good days was it through his

wealth that he was thankful, but through his much love toward God.

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

ΠΕΡΙ   ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ο Θεάνθρωπος Πανευαγγέλιον

Ολόκληρον το μυστήριον της χριστιανικής πίστεως είναι η Εκκλησία, ολόκληρον το μυστήριον της Εκκλησίας είναι ο Θεάνθρωπος, ολόκληρον το μυστήριον του Θεανθρώπου έγκειται εις το ότι ο Θεός έγινε «σαρξ», ότι δηλαδή εις το ανθρώπινον σώμα κατώκησεν όλον το πλήρωμα της Θεότητός Του με όλας τας θείας δυνάμεις και τελειότητας, δηλαδή όλον το μυστήριον του Θεού. Το Ευαγγέλιον του Θεανθρώπου Χριστού  συνοψίζεται εις το εξής παγχαρμόσυνον μήνυμα: «Μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον: ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί» (Α΄Τιμ. 3, 16). Το ελάχιστον ανθρώπινον σώμα εχώρεσεν μέσα του ολόκληρον τον Θεόν με το άρρητον και άπειρον μεγαλείον Του! Ούτω ο Θεός έγινε άνθρωπος, πλήρης και τέλειος άνθρωπος, παραμένων, όμως, πλήρης και τέλειος Θεός. Εδώ δεν πρόκειται απλώς περί ενός μυστηρίου, αλλά περί όλων των μυστηρίων του ουρανού και της γης, τα οποία συνηνώθηκαν εις εν μυστήριον: εις το μυστήριον του Προσώπου του Θεανθρώπου, δηλαδή εις το μυστήριον της Εκκλησίας. Τα πάντα, γνωστά και άγνωστα, ρητά και άρρητα, συνοψίζονται και συνενούνται εις το σώμα του Θεού Λόγου, εις την σάρκωσιν και ενανθρώπησιν του Θεού. Η αλήθεια αυτή περί της σαρκώσεως περιέχει μέσα της και όλην την θεανθρωπίνην ζωήν του σώματος της Εκκλησίας, και δι΄ αυτής και μόνον γνωρίζομεν «πως δει εν οίκω Θεού αναστρέφεσθαι, ήτις εστίν εκκλησία Θεού ζώντος, στύλος και εδραίωμα της Αληθείας» (Α΄Τιμ. 3,15). Εις το «ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί», λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος, συνίσταται όλη η Οικονομία της σωτηρίας, η οποία αποκαλύπτεται εις τους ανθρώπους και εις τους Αγγέλους δια της Εκκλησίας. Όντως το μυστήριον αυτό είναι μέγα: ο Θεός έγινε άνθρωπος και ο άνθρωπος Θεός. Δια τούτο πρέπει να ζώμεν οι άνθρωποι αξίως αυτού του Μυστηρίου.(Ιερού Χρυσοστόμου, Ομ. 11,1  PG. 62, 553-556).

Συνεχίζεται.

Φύλαγε την καρδιά σου.

Αυτό μας συμβουλεύει ο Όσιος Φιλόθεος ο Σιναϊτης λέγοντας: 

«Με κάθε προσοχή, την κάθε ώρα και στιγμή ας φυλάξουμε την καρδιά μας από λογισμούς, που θαμπώνουν τον ψυχικό καθρέφτη, στον οποίον εικονίζεται και φανερώνεται φωτεινός ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος είναι η σοφία και η δύναμη του Θεού Πατέρα (Α΄ Κορ. Α:24 ). 
Ας ζητούμε ακατάπαυστα μέσα στην καρδιά μας την βασιλεία των ουρανών, τον κόκκον του σινάπεως, το μαργαριτάρι και το προζύμι και όλα τα άλλα θα τα βρούμε μέσα μας μυστικά, αν βέβαια καθαρίσουμε τα μάτια του νου. Γι’ αυτό ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είπε: «Η βασιλεία του Θεού είναι μέσα σας» (Λουκ. ΙΖ:21 ), και με αυτό εφανέρωσε ότι η θεότητα μένει μέσα στην καρδιά». 

Οριστικά αντισυνταγματικός ο νόμος Ραγκούση για την ιθαγένεια

Δημοσιεύθηκε η απόφαση του ΣτΕ

Αντισυνταγματικές κρίθηκαν σχεδόν ομόφωνα από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας οι διατάξεις του Ν. 3838/2010 (νόμος Ραγκούση) που έδωσαν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στους αλλοδαπούς που διαμένουν στην Ελλάδα με τη χορήγηση ιθαγένειας.

Η Ολομέλεια με την απόφασή της έκρινε ότι το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι επιφυλάσσεται από το Σύνταγμα μόνο στους Έλληνες πολίτες και δεν μπορεί να επεκταθεί και στους μη έχοντες την ιδιότητα αυτή, αν δεν γίνει αναθεώρηση της σχετικής διάταξης του Συντάγματος.

Μάλιστα, όπως επισημαίνουν νομικοί κύκλοι με την απόφαση αυτή της Ολομέλειας είναι δυνατόν να ακυρωθούν τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών του 2010, λόγω της συμμετοχής αλλοδαπών εγγεγραμμένων στους σχετικούς καταλόγους στην εκλογική διαδικασία.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

ΦΡΑΓΚΟΙ, ΡΩΜΑΙΟΙ, ΦΕΟΥΔΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑ

 +πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης

Οι εξεγέρσεις των Ρωμαίων περιόρισαν την Φραγκία στα Βόρεια Βασίλεια της Αυστρασίας (Austrasia) και της Νεαστρίας (Νeustria). Ο Εύδος (Eudo), o Ρωμαίος δούκας της Ακουϊτανίας, που έκανε την πρώτη γνωστή συμμαχία κατά των Φράγκων, είχε προσωρινά καταλάβει το ίδιο το Παρίσι σε μία προσπάθεια να διατηρήσει τους φιλο-Ρωμαίους Μεροβιγκίους Φράγκους στην εξουσία. Έλαχε στον Κάρολο Μαρτέλο, τον Πιπίνο Γ' και τον Καρλομάγνο να ανασυστήσουν την Φραγκική κυριαρχία στην Βουργουνδία, Ωβέρνη, Ακουϊτανία, Γασκωνία, Σεπτιμανία και Προβηγκία.

Ο Καρλοβίγκιος Φεουδαλισμός είχε ως αιτία του την ανάγκη να προληφθεί η καταστροφή, που είχαν υποστεί οι Βησιγότθοι στην Ισπανία. Οι Φράγκοι υποχρεώθηκαν να αναπτύξουν κι επεκτείνουν το ήδη υφιστάμενο σύστημα ελέγχου των υποτεταγμένων πληθυσμών. Σκοπός τους ήταν να κρατήσουν τους Ρωμαίους υποδούλους ειρηνεύοντας, πρώτα στην Αυστρασία και Νευστρία, και έπειτα σ' ολόκληρη τη Γαλλία και, τέλος, στην Βόρεια Ιταλία, όσο το επέτρεπαν οι περιστάσεις.

Ενώ οι Φράγκοι δεν είχαν ακόμη σταθεροποιήσει την κυριαρχία τους στη Γαλλία, κατέκτησαν τη Βόρεια και Κεντρική Ιταλική Ρωμανία στα μέσα του 8ου αιώνα, υπό το πρόσχημα της απελευθερώσεως της Ιταλικής ή Παπικής Ρωμανίας, από τη Λογγοβαρδική καταπίεση. Αυτή την εποχή η Παποσύνη ήταν πολύ απασχολημένη με την εικονομαχία, έχοντας πάρει σταθερή θέση εναντίον των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων και Πατριαρχών της Νέας Ρώμης, οι οποίοι υποστήριζαν το εικονομαχικό κίνημα.

Οι Καρλοβίγκιοι Φράγκοι εφήρμοσαν την πολιτική τους, καταστρέφοντας την ενότητα των Ρωμαίων, που είχαν υπό την κυριαρχία τους, καθώς και των Ρωμαίων που βρίσκονταν υπό την κυριαρχία της Κωνσταντινουπόλεως και των Αράβων. Έστρεφαν το ένα κόμμα εναντίον του άλλου. Δεν έπαιρναν το μέρος κανενός και τέλος καταδίκασαν και τους εικονομάχους και την Ζ' Οικουμενική Σύνοδο (786/7) στη δική τους Σύνοδο της Φραγκφούρτης το 794, παρόντων των λεγάτων του Πάπα Αδριανού Α' (771-795), του αφοσιωμένου υπερασπιστού της ορθοδόξου πρακτικής.

Συνεχίζεται.