Ένα θαύμα στο μικροσκόπιο


Ένα πρωτοφανές θαύμα της Θεοτόκου αναστάτωσε τον θρησκευτικό κόσμο στη Γαλλία: Ο Μπασάμ Ασσάφ είναι υπηρέτης ενός ορθοδόξου σύρου στο Παρίσι , του Μιχαήλ Μερέζ. 
Στις 12 Αυγούστου 1988 ο Μερέζ απουσίαζε και τηλεφώνησε στον Ασσάφ να κάνει τις απαραίτητες προετοιμασίες για την εορτή της Κοιμήσεως. Ο πλούσιος επιχειρηματίας έχει μέσα στο σπίτι του ένα μικρό εκκλησάκι . Μέσα σε αυτό ο πιστός υπηρέτης του έκαψε θυμίαμα , άναψε ακοίμητη κανδήλα και πρόσφερε άνθη στη Θεοτόκο , της οποίας υπάρχουν εκεί πολλές εικόνες.
 
Ύστερα προσευχήθηκε στην Παναγία για την οικογένειά του που μένει στη Συρία, και για τον κύριό του που τον αγαπά σαν πατέρα.
 
Την ώρα εκείνη ακριβώς εμφανίζεται στον υπηρέτη η Θεοτόκος και του λέει :
 
- Σε προστατεύω. Είμαι μαζί σου. Πάρε αυτό το δώρο!
 
Την ίδια στιγμή ο Ασσάφ ένοιωσε να γεμίζουν τα χέρια του με ένα υγρό , που είχε τη σύσταση και την οσμή πολύ καθαρού ελαιόλαδου.
 
Όταν επέστρεψε ο Μερέζ στο Παρίσι, πληροφορήθηκε το γεγονός ,αλλά προτίμησε να το κρατήσει μυστικό . Το θαύμα όμως επαναλήφθηκε , και το θαυματουργό έλαιο έκανε διάφορες θεραπείες σε σύρους και λιβανέζους. Τότε ο Μερέζ έδωσε συνέντευξη τύπου, παρουσία του Μητροπολίτου Γαλλίας Ιερεμία και του εκπροσώπου του πατριαρχείου Αντιοχείας στη Γαλλία επισκόπου Γαβριήλ.
 
Το θαυμαστό σημείο δεν παύει να επαναλαμβάνεται . Κι όχι μόνο στο εκκλησάκι του Μερέζ, αλλά και αλλού, όταν ο Ασσάφ προσεύχεται ή συμμετέχει στη θεία λειτουργία ή απλώς μνημονεύει το όνομα του Ιησού και της Παναγίας. Στις 17 Σεπτεμβρίου 1988, την ώρα της θείας λειτουργίας στον ελληνικό ναό του αγίου Στεφάνου της οδού Ζωρζ Μπιζέ, το έλαιο ανέβλυζε επί μία ώρα και το διαπίστωσαν όλοι οι πιστοί.
 
Ο Ασσάφ είναι τριάντα χρονών , πολύ απλός και με καθαρή καρδιά. Παραμένει σε μεγάλη ταπείνωση και απλότητα, και λέει πως κάθε φορά που συμβαίνει το θαύμα γεμίζει από ανείπωτη χαρά. Πιστεύει μάλιστα ότι η ευλογία αυτή του Θεού ανήκει σε όλους.
 
Στη συνέχεια ανέλαβε η επιστήμη να ερευνήσει την αλήθεια του θαύματος. Ορίστηκε μια επιτροπή , της οποίας τα μέλη παρακολούθησαν το φαινόμενο τρεις φορές, κατά τις οποίες συγκέντρωναν το εκκρινόμενο έλαιο και το υπέβαλλαν σε βιοχημικές αναλύσεις.
 
Οι εξετάσεις αυτές έγιναν στο Εργαστήριο Βιοχημείας των Λιπιδίων του Νοσοκομείου Πιτιέ – Σαλπετριέρ στο Παρίσι , από τον καθηγητή Ζ.Λ. ντε Ζεν. Τα πορίσματα της επιτροπής παρουσίασε στη δημοσιότητα ο μητροπολίτης Ιερεμίας. Σύμφωνα με αυτά το υγρό παρουσιάζει τη χαρακτηριστική σύσταση ενός φυτικού ελαίου. Περιέχει στοιχεία λιπιδικά , ιδιαιτέρως φυτοστερόλες , οι οποίες δεν υπάρχουν στο αίμα. Επιπλέον είναι αδύνατον να συντεθούν από τον ανθρώπινο οργανισμό. Το υγρό επίσης περιέχει χοληστερίνη ,ένα συστατικό ζωικής προελεύσεως ,το οποίο ουδέποτε συναντάται σε οποιοδήποτε ελαιόλαδο. Υπογραμμίζοντας το τελευταίο αυτό σημείο, η επιτροπή συμπεραίνει ότι υπό αυτές τις συνθήκες « το υγρό δεν μπορεί να προέρχεται από κάποια εξωτερική παροχή ελαιόλαδου ». Βεβαιώνει επίσης την αναμφισβήτητη βελτίωση της υγείας δύο ατόμων που χρίσθηκαν με το εκκρινόμενο έλαιο από τα χέρια του Μπασάμ Ασσάφ.
 
Και η αναφορά της επιτροπής καταλήγει ως εξής: « Το γεγονός αυτό δεν επιδέχεται καμμιά φυσική ή λογική εξήγηση. Εντάσσεται μάλλον στο πλήθος των θαυμάτων της Παναγίας μας , που γνώρισε η ιστορία της Εκκλησίας».

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.


36. Η ζωή εν τη Εκκλησία δεν είναι άλλο παρά μία ακατάπαυστος κοινωνία του ανθρωπίνου πνεύματος μετά του Αγίου Πνεύματος. Το γεγονός τούτο εδώρησεν εις ημάς ο φιλάνθρωπος Θεός—ο Κύριος Ιησούς. Χάρις εις τον Χριστόν κατήλθεν ο Αγαθός Παράκλητος εις τον κόσμον μας και παρέμεινεν εις το θεανθρώπινον σώμα Του ως ψυχή της Εκκλησίας. Δια της χάριτός Του το Άγιον Πνεύμα ενώνει όλα τα μέλη της Εκκλησίας εις μίαν ψυχήν και μίαν καρδίαν, την καθολικήν ψυχήν της Εκκλησίας και την καθολικήν καρδίαν της Εκκλησίας. Και δια τούτο αυτά «το αυτό φρονούσι», «την αυτήν αγάπην έχουσι», διότι φρονούν με την καθολικήν ψυχήν της Εκκλησίας, και αισθάνονται με την καθολικήν αίσθησιν της Εκκλησίας. Και το φρόνημά των και το αίσθημά των είναι προσωπικόν και συνάμα καθολικόν, διότι έκαστος ανήκει εις όλους και όλοι ανήκουν εις έκαστον. Έκαστος εν τούτοις παραμένει ακέραιον πρόσωπον, διατηρών όλα τα προσωπικά ιδιώματά του… Μήπως αυτό «το αυτό φρονείτε» δεσμεύει και υποβιβάζει την σκέψιν; Όχι, διότι δια την σκέψιν του χριστιανού ανοίγονται όλα τα βάθη του θείου απείρου και μέσα εις αυτά όλαι αι θείαι τελειότητες. Και όταν ο χριστιανός σκέπτεται, σκέπτεται δια του Χριστού εν Πνεύματι Αγίω, και όταν αισθάνεται, αισθάνεται δια του Χριστού εν Πνεύματι Αγίω. Αυτό είναι εκείνο, που εξασφαλίζει πάντοτε την θείαν ελευθερίαν και την θείαν απεραντοσύνην και εις την σκέψιν και εις το αίσθημα του χριστιανού.

Συνεχίζεται.  

Άγια Θεοφάνεια 2013


Η Εκκλησία μας γιορτάζει αύριο μια από τις  αρχαιότερες και σημαντικότερες γιορτές της, τη φανέρωση της Αγίας Τριάδας κατά τη βάφτιση του Ιησού Χριστού στον Ιορδάνη από τον Ιωάννη.
Ως γνωστόν, μετά από θεία εντολή ο Ιωάννης ο Πρόδρομος εγκατέλειψε την ερημική ζωή και ήλθε στον Ιορδάνη ποταμό όπου κήρυττε και βάφτιζε. Εκεί παρουσιάσθηκε  ο Θεάνθρωπος Ιησούς και ζήτησε να βαπτισθεί. Ο Ιωάννης, αν και το Άγιο Πνεύμα τον είχε πληροφορήσει ποιος ήταν εκείνος που του ζητούσε να βαπτισθεί, στην αρχή αρνήθηκε να τον βαφτίσει ισχυριζόμενος ότι ο ίδιος έχει ανάγκη να βαπτισθεί από Εκείνον. Ο Ιησούς όμως του εξήγησε ότι αυτό ήταν το θέλημα του Θεού και τον έπεισε να τον βαφτίσει. Και τότε μπροστά στα έκπληκτα μάτια των παρισταμένων διαδραματίσθηκε μία μοναδική και μεγαλειώδης σκηνή, όταν με την μορφή  περιστεριού κατήλθε το Άγιο Πνεύμα και κάθισε επάνω στο βαπτιζόμενο Ιησού, ενώ συγχρόνως ακούστηκε από τον ουρανό η φωνή του Θεού και Πατρός που έλεγε: «Ούτος εστίν ο Υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα» («Αυτός είναι ο αγαπημένος μου Υιός, αυτός είναι ο εκλεκτός μου»).
Από τότε και το βάφτισμα των Χριστιανών, δεν είναι «εν ύδατι», όπως το βάπτισμα «μετανοίας» του Ιωάννη, αλλά «εν Πνεύματι Αγίω». Ο Κύριος, με το να βαφτιστεί, αγίασε το νερό, το έκανε νερό αγιασμού και συμφιλίωσης με το Θεό. Έτσι η Βάπτιση του Κυρίου άνοιξε τη θύρα του Μυστηρίου του Βαπτίσματος. Με την καθαρτική χάρη του αγίου Βαπτίσματος ο παλαιός αμαρτωλός άνθρωπος ανακαινίζεται και με την τήρηση των θείων εντολών γίνεται κληρονόμος της βασιλείας των ουρανών.
Η φύση αγιάζεται και ο άνθρωπος φωτίζεται το φώς το αληθινό, που είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, δηλ. το χαρμόσυνο μήνυμα της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους, που με τη χάρη της Παναγίας Τρίαδος, σφραγίζονται τα πάντα.
Μετά τη θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, τελείται ο Μέγας Αγιασμός των Θεοφανείων. Οι πιστοί  με στεντόρια φωνή ομολογούν: «Μέγας ει, Κύριε και θαυμαστά τα έργα σου, και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των θαυμασίων σου»! 

http://www.churchofcyprus.org.cy/

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΕΥΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ, Η ΔΕ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ


+ π. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης


Όχι "εκ του κόσμου," αλλ' "εν τω κόσμω"
http://www.romanity.org/htm/im/w.gifΗ Φραγκο-Λατινική διάκρισις μεταξύ πρακτικής (αctive) και θεωρητικής (contemplative) ζωής δεν υπάρχει εντός του σώματος του Χριστού. Το χάρισμα του Αγίου Πνεύματος των αδιαλείπτων προσευχών και ψαλμών, μέσω των οποίων ο ιδιώτης (λαϊκός) εισέρχεται εις το βασίλειον ιεράτευμα, γενόμενος ναός του Αγίου Πνεύματος και μέλος του σώματος του Χριστού, καθιστά την εν λόγω διάκρισιν αδύνατον. Η κάθαρσις και ο φωτισμός της καρδίας και η θέωσις είναι η πραγματικότης εντός της οποίας κινείται ο κάθε πιστός και η παράδοσις εντός της οποίας λειτουργεί αναποσπάστως η ειδική ιερωσύνη. Αντιθέτως προς την εν λόγω Λατινικήν διάκρισιν όλα τα μέλη του σώματος του Χριστού ευρίσκονται εις την θεωρίαν του φωτισμού βαδίζοντες προς την θεωρίαν της θεώσεως.
http://www.romanity.org/htm/im/w.gif"...ουδείς εν πνεύματι Θεού λαλών λέγει, ΑΝΑΘΕΜΑ ΙΗΣΟΥΣ, και ουδείς δύναται ειπείν, ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ, ει μη εν Πνεύματι Αγίω" (Α' Κορ. 12:3). Αυτή είναι η βιβλική και πατερική πνευματικότης και η δύναμις, εξ αιτίας της οποίας ήτο αδύνατον δι' ένα πιστόν-ναόν του Αγίου Πνεύματος, παρ' όλα τα βασανιστήρια και μαρτύρια, να λυγίση και να απαρνηθή τον Χριστόν. Τυχόν απάρνησις απλώς απεδείκνυε, ότι δεν ήτο μέλος του σώματος του Χριστού. Οι μάρτυρες και οι νεο-μάρτυρες ήσαν η απόδειξις της δυνάμεως του φωτισμού και της θεώσεως, δηλαδή του μυστηρίου του σταυρού, κατά των δυνάμεων του σκότους ως και το κατ' εξοχήν κήρυγμα ελευθερίας. Η πρωταρχική αποστολή των ναών του Αγίου Πνεύματος ήτο να εργάζωνται εις οποιοδήποτε επάγγελμα είχον ταχθεί και να επιδιώκουν να διαδώσουν την ιδικήν των θεραπείαν εις τους άλλους. Κατά κυριολεξίαν ειργάζοντο εντός της κοινωνίας των, με μίαν ειδικότητα ομοίαν με εκείνην των ψυχιάτρων. Διέφερον, όμως, απ' αυτούς εις το ότι δεν επεδίωκον, ωσάν αυτούς, την διανοητικήν ισορροπίαν των νοσούντων, με την προσαρμογήν των εις γενικώς αποδεκτούς κανόνας φυσιολογικής σκέψεως και συμπεριφοράς. Ο ιδικός των κανών υγείας και φυσιολογικής σκέψεως και συμπεριφοράς ήτο ο δοξασμός. Η θεραπευτική δύναμίς των δεν ήτο και δεν είναι "εκ του κόσμου τούτου." Αλλ' αύτοί, όμως, είναι "εν τω κόσμω," εργαζόμενοι δια την θεραπείαν της καρδίας των ανθρώπων καί, ως εκ τούτου, δια την μεταμόρφωσιν του κόσμου.

Συνεχ
ίζεται.

ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ ΠΗΓΕ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΓΙΟΓΡΑΦΗΣΕΙ


Μια ορθόδοξη εκκλησία στην Αλάσκα

Ο Λαρισαίος Κ. Θεοδώρου ταξίδεψε με δικά του έξοδα στο Ανκορατζ, όπου ύστερα από τρεις εβδομάδες σκληρής εργασίας αγιογράφησε ένα μέρος του πρώτου και μοναδικού ορθόδοξου ναού στην πολιτεία των ΗΠΑ

Οι Ελληνες του Ανκορατζ στην Αλάσκα έβαλαν σκοπό να κατασκευάσουν την πρώτη ορθόδοξη εκκλησία στην περιοχή και ο Κ. Θεοδώρου ανταποκρίθηκε με χαρά στην έκκλησή τους
Οι Ελληνες του Ανκορατζ στην Αλάσκα έβαλαν σκοπό να κατασκευάσουν την πρώτη ορθόδοξη εκκλησία στην περιοχή και ο Κ. Θεοδώρου ανταποκρίθηκε με χαρά στην έκκλησή τους
Η Πλατυτέρα Παναγία καλύπτει εδώ και λίγες ημέρες μια ελληνική εκκλησία στο βορειότερο άκρο του κόσμου, στη μακρινή Αλάσκα. Η Πλατυτέρα, όπως και άλλες μορφές αγίων, αγιογραφήθηκε από τον Λαρισαίο Κώστα Θεοδώρου, ο οποίος ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση που απηύθυναν μέσω της δημόσιας τηλεόρασης τα μέλη της πολύ δραστήριας ελληνικής κοινότητας της πόλης Ανκορατζ.
Ταξίδεψε με δικά του έξοδα, έμεινε περίπου 3 εβδομάδες στο Ανκορατζ και αγιογράφησε ένα μέρος του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, της πρώτης και μοναδικής ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας στην 49η πολιτεία των ΗΠΑ.
«Ηταν μια εμπειρία μοναδική. Συγκινήθηκα όταν είδα ένα ρεπορτάζ στην τηλεόραση όπου Ελληνες από την Αλάσκα ζητούσαν προσφορές για την αποπεράτωση του ναού. Επικοινώνησα μαζί τους και τους είπα πως όταν η εκκλησία τελειώσει, ευχαρίστως θα πήγαινα να προσφέρω ένα μέρος της αγιογραφίας.
Μια ορθόδοξη εκκλησία στην Αλάσκα
Ετσι έφτιαξα την Πλατυτέρα στην οροφή, τον Αγιο Γεώργιο, τον Αγιο Δημήτριο, τον Χριστό, τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, τον Αγιο Νικόλαο» λέει στο «Εθνος» ο Κώστας Θεοδώρου, που επέστρεψε πριν από μερικές μέρες από το Ανκορατζ, ετοιμάζεται ωστόσο να ξαναπάει για να ολοκληρώσει την αγιογράφηση του ναού.
Για τρεις εβδομάδες εργαζόταν σχεδόν όλη την ημέρα, πάνω σε μια πανύψηλη σκαλωσιά, σε θερμοκρασίες σχεδόν φθινοπωρινές, «ο καιρός ήταν σαν τον δικό μας Οκτώβριο», ενώ τα βράδια δεν προλάβαινε να αποδέχεται προσκλήσεις για να γευτεί την? ελληνική κουζίνα σε κάποιο από τα δεκάδες εστιατόρια που διατηρούν ομογενείς.
Μια ορθόδοξη εκκλησία στην Αλάσκα
Ψυχή της ελληνικής κοινότητας του Ανκορατζ -της μεγαλύτερης πόλης της Αλάσκας, αν και πρωτεύουσα είναι το Τζούνο- που αριθμεί 70 ελληνικές οικογένειες σε μια πόλη 250.000 κατοίκων είναι η πρόεδρός της Μαρία Μπάσκου. Με καταγωγή από το Καστόρι Λακωνίας, η κ. Μπάσκου σπούδασε Παιδαγωγικά στη Βοστόνη και διδάσκει στο ελληνικό σχολείο του Ανκορατζ, στο οποίο φοιτούν περίπου 30 παιδιά.
Η κ. Μπάσκου είχε απευθύνει πριν από περίπου έναν χρόνο δημόσια έκκληση για την ολοκλήρωση της εκκλησίας. Τότε ανταποκρίθηκαν πολλοί Ελληνες από όλα τα μέρη του κόσμου και έστειλαν τις προσφορές τους, ενώ ο κ. Θεοδώρου της ζήτησε να τον κρατά ενήμερο για το πότε μπορεί να πιάσει δουλειά.
Μια ορθόδοξη εκκλησία στην Αλάσκα
Οι εργασίες για την κατασκευή του ναού κράτησαν δύο χρόνια, ενώ αυτό το διάστημα διαμορφώνεται η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων και ένας χώρος αναψυχής, στο ισόγειο.
Οι ομογενείς
Από την Πελοπόννησο στο Ανκορατζ
«Θεωρούμε χρέος μας να διατηρήσουμε το ελληνικό στοιχείο στην Αλάσκα, σε αυτήν την άκρη του κόσμου που βρεθήκαμε και να το μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας, ώστε να διατηρήσουν με τη σειρά τους τον πλούσιο, ελληνικό πολιτισμό», δήλωσε η κ. Μπάσκου.
Εκτός από το ελληνικό σχολείο, στο Ανκορατζ λειτουργούν τμήματα εκμάθησης ελληνικών, παραδοσιακών χορών με την ευθύνη της χορογράφου Νταϊάνα Πράιζ, ενώ κάθε χρόνο στις 18 Αυγούστου διοργανώνεται ένα μεγάλο φεστιβάλ με ελληνικά φαγητά, χορούς και τραγούδια που συγκεντρώνει θεατές από πολλές αμερικανικές πολιτείες.
Οι Ελληνες του Ανκορατζ έφτασαν στην Αλάσκα τη δεκαετία του 1980 και οι περισσότεροι έχουν καταγωγή από την Πελοπόννησο.
Ασχολούνται με τον χώρο της εστίασης, διαθέτουν εστιατόρια με ελληνική κουζίνα, υπάρχουν επίσης κάποιοι γιατροί και λίγοι έμποροι και επιχειρηματίες.
Οι ίδιοι καλύπτουν όλα τα έξοδα της κοινότητας, ασχολούνται δραστήρια με αυτήν και μιλούν ελληνικά σε όλες τις εκδηλώσεις. Μέχρι τώρα για τις θρησκευτικές τους ανάγκες χρησιμοποιούσαν ένα ειδικά διαμορφωμένο οίκημα, ενώ σύντομα θα εγκαινιαστεί ο Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.
Σκοπεύουν μάλιστα τα εγκαίνια να συμπέσουν με το Ελληνικό Φεστιβάλ για να συγκεντρώσουν χρήματα, ενώ μεταξύ άλλων, μέσω της κοινότητας, πωλείται και ένα βιβλίο μαγειρικής, με ελληνικές συνταγές που κάνει θραύση στις Αμερικανίδες νοικοκυρές.
ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63687688

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

  • Οι Ελληνες του Ανκορατζ στην Αλάσκα έβαλαν σκοπό να κατασκευάσουν την πρώτη ορθόδοξη εκκλησία στην περιοχή και ο Κ. Θεοδώρου ανταποκρίθηκε με χαρά στην έκκλησή τους
  • Μια ορθόδοξη εκκλησία στην Αλάσκα
  • Μια ορθόδοξη εκκλησία στην Αλάσκα
  • Μια ορθόδοξη εκκλησία στην Αλάσκα

Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου


Ιησού Χριστέ, το καλό Όνομα, ο γλυκασμός μου, η επιθυμία μου και η ελπίδα μου, Σύ που έγινες άνθρωπος για μας και τακτοποίησες τα πάντα με σοφία για τη σωτηρία μας! Σε δοξάζω, Κύριε Θεέ μου, μ΄ όλη την καρδιά μου. Γονατίζω μπροστά Σου με το ...σώμα και την ψυχή μου και εξομολογούμαι τις αμαρτίες μου. Σκύψε και Σύ και άκουσε τη δέησή μου και συγχώρησε την ασέβειά μου.
Αμάρτησα, ανόμησα, επλημμέλησα, παρώξυνα και παραπίκρανα Εσένα τον Αγαθό μου Κύριο και τροφέα και Προστάτη. Δεν υπάρχει είδος κακίας που δεν έκανα με έργο και με λόγο, εν γνώσει και εν αγνοία και με ενθυμήσεις και σκέψεις πονηρές πολύ αμάρτησα. Και όσες φορές υποσχέθηκα να μετανοήσω άλλες τόσες ξανάκανα τα ίδια. Είναι πιο εύκολα να μετρηθούν οι σταγόνες της βροχής παρά οι αμαρτίες μου. Έφτασαν και πάνω απ΄ το κεφάλι μου ακόμα! Γιατί απ΄ τα νειάτα μου και μέχρι σήμερα άνοιξα τις πόρτες της ψυχής μου στις άτοπες επιθυμίες, δούλεψα στις άτακτες και αχαλίνωτες ορμές, λέρωσα τον λευκό χιτώνα του βαπτίσματος, μόλυνα το ναό του σώματός μου, και βρώμισα την ψυχή μου με τα πάθη της ατιμίας που διέπραξα.
Σύ τα ξέρεις όλα - τί να τα λέω;
Η καρδιά μου συντρίβεται και η ψυχή μου βουλιάζει μέσα στην απορία, γιατί αν και τόσα και τέτοια αμαρτήματα έκανα, ούτε ένα μικρό έργο μετάνοιας δεν παρουσίασα... Γι΄ αυτό είναι ταραγμένη η ψυχή μου, γεμάτη οδύνη και κατήφεια...
Παρά ταύτα δεν παύω να ελπίζω στη σωτηρία μου... ελπίζοντας στην αγάπη Σου.
Ελέησέ με, Θεέ μου, με το μέγα έλεος Σου, γιατί σε Σένα πιστεύω... Συγχώρησέ με τον αχρείο και ταπεινό. Άκουσε την προσευχή του ταπεινού δούλου Σου... Σαν άνθρωπος αμάρτησα. Ως Θεός συγχώρησέ με... για την πολλή Σου αγαθότητα και την ανέκφραστη ευσπλαχνία και φιλανθρωπία, με τις πρεσβείες της Πανενδόξου, Πανυμνήτου, Υπερευλογημένης και Κεχαριτωμένης, Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας...
Αμήν.