Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Με την παραφροσύνην συνορεύει η ελαφρόνους πίστις εις την παντοδυναμίαν της ανθρωπιστικής επιστήμης και παιδείας, κουλτούρας και τεχνικής, εις την παντοδυναμίαν του ανθρωπιστικού πολιτισμού. Υπό την τραγικήν επίδρασιν αυτής της ελαφρονόου πίστεως, η ευρωπαϊκή ανθρωπιστική παιδεία εδημιούργησε και παρ΄ ημίν την σύγκρουσιν μεταξύ της Εκκλησίας και του σχολείου, ή μάλλον εφήρμοσεν εις πολλά ορθόδοξα κράτη εις το έπακρον τας αρχάς της, εκδιώκουσα και επισήμως πλέον τον Θεόν από το σχολείον. Τούτο δια τον ορθόδοξον λαόν μας εσήμαινε και σημαίνει καταστροφήν. Οι διανοούμενοί μας αποκομμένοι από τας ρίζας των, από τινων αιώνων ήδη μεταφέρουν τα «φώτα» τοιούτου ανθρωπισμού δια να «αναμορφώσουν» τον ορθόδοξον λαόν. Το αποτέλεσμα δε τούτου ήτο να μεταβάλουν και τας χώρας των Ορθοδόξων εις σφαγεία ψυχών. Επί των βωμών της νέας ειδωλολατρείας τα τέρατα της Αποκαλύψεως του ευρωπαϊκού πολιτισμού επιτελούν πρωτοφανή εις την ιστορίαν σφαγήν μυριάδων ανθρωπίνων ψυχών δια των χειρών των διανοουμένων των λαών και της ανθρωπιστικής αγωγής των. Ορθώς έλεγεν ο Α. Ζιντ, ότι το Νταχάου και άλλα στρατόπεδα συγκεντρώσεως είναι βωμοί, τους οποίους ανήγειραν και εις τους οποίους ιερουργούν οι διανοούμενοι της Ευρώπης με θρησκείαν τον πολυθρήλητον ανθρωπισμόν των.                                                                                                                                            

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου