Τὸ ἐπ᾿ ἐμοί, ἐνόσῳ ζῶ καὶ ἀναπνέω καὶ σοφρονῶ, δὲν θὰ παύσω πάντοτε, νὰ ὑμνῶ μετὰ λατρείας τὸν Χριστόν μου, νὰ περιγράφω μετ᾿ ἔρωτος τὴν φύσιν, καὶ νὰ ζωγραφῶ μετὰ στοργῆς τὰ γνήσια Ἑλληνικὰ ἔθη. ἐὰν ἐπιλάθωμαί σου, Ἱερουσαλήμ, ἐπιλησθείη ἡ δεξιά μου· κολληθείη ἡ γλῶσσά μου τῷ λάρυγγί μου, ἐὰν οὐ μή σου μνησθῶ, ἐὰν μὴ προανατάξωμαί σοι ὡς ἐν ἀρχῇ τῆς εὐφροσύνης μου...
"Επί τον ποταμόν Βαβυλώνος, εκεί εκαθίσαμεν και εκλαύσαμεν εν τω μνησθήναι ημάς τη Σιών..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ αγαπημένος ψαλμός...
Την καλησπέρα μου Κωνσταντίνε από Ελλάδα!!!!!
ΜΕΧΙΚ
Πράγματι αδελφή μας "ΜΕΧΙΚ", ωραίος ψαλμός. Να προσθέσω ότι έχει για εμάς τους ξενιτεμένους ειδιαίτερη προσέγγιση;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα, νάσαι πάντα καλά, η Κυρία Θεοτόκος σκέπη και καταφυγή μας!
Εν Χριστώ,
Κωνσταντίνος.