Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Έχομεν ανάγκην από ένα νέον προφήτην Ιερεμίαν και από ένα νέον του θρήνον:  ο Ευρωπαίος άνθρωπος έχει εκτελέσει την αποστολήν του και έχει δημιουργήσει τον νέον άνθρωπον χωρίς Θεόν και χωρίς ψυχήν. Αλλά που ευρίσκεται αυτός ο νέος άνθρωπος, αυτός ο υπεράνθρωπος; Ιδού, δεν υπάρχει αυτός ως άτομον, υπάρχει ως συλλογική δύναμις, η οποία ερημώνει την Ευρώπην, (και όχι μόνον την Ευρώπην), δια της ανθρωπιστικής φιλοσοφίας και της επιστήμης, δια της ανθρωπιστικής παιδείας και της ανθρωπιστικής κουλτούρας, δια της ανθρωπιστικής τεχνικής και του ανθρωπιστικού πολιτισμού. Ούτως εδημιουργήθη εις ιδιαίτερος τύπος του Ευρωπαίου ανθρώπου, χολμπαχιανός, δηλαδή l’ home-machine, homo faber, homo technicus (ο άνθρωπος-μηχανή, ο άνθρωπος-κατασκευαστής, ο τεχνικός άνθρωπος). Ο άνθρωπος αυτός είναι χωρίς Θεόν και χωρίς ψυχήν. Με άλλους λόγους είναι αποθεοποιημένος και αποψυχωμένος άνθρωπος-ρομπότ. Το ρομπότ δια τούτο ακριβώς είναι ρομπότ, διότι δεν αναγνωρίζει τον Θεόν και την ψυχήν. Εις τούτο γνωρίζεται τι τον υποβοηθεί ιδιαιτέρως: η λεγομένη εμπειρική ψυχολογία, Psychologie ohne Seele (η ψυχολογία χωρίς ψυχήν). Πρόκειται περί της ευρωπαϊκής επιστήμης περί ψυχής. Η επιστήμη περί ψυχής, η οποία δεν παραδέχεται την ψυχήν! Υπάρχει τι το παραδοξότερον; Και όμως το παράδοξον τούτο είναι το απροσπέλαστον παλάτιον, εις το οποίον ζη η αυτής θεία μεγαλειότης:  η ευρωπαϊκή ανθρωπιστική Ψυχολογία χωρίς ψυχήν (Psychologie ohne Seele). Και αυτήν ταύτην προσκυνούν σήμερον ως αλάθητον θεότητα πολυάριθμα ρομπότ.