Η εορτή της αγίας Σκέπης της Κυρίας Θεοτόκου ( 1η , και αργότερα , 28η
Οκτωβρίου ) αντλεί την υπόθεσή της από τον βίο του οσίου Ανδρέα, του δια
Χριστόν σαλού. Η εμφάνιση της Κυρίας Θεοτόκου στον όσιο έγινε αφορμή να
καθιερωθεί η εορτή αυτή.
Το περιστατικό συνέβη στη νότια πλευρά του ναού των Βλαχερνών, στο παρεκκλήσιο της αγίας Σορού, όπου φυλάσσονταν η εσθήτα, ο πέπλος και μέρος της ζώνης της Κυρίας Θεοτόκου.
Στο παρεκκλήσιο αυτό γινόταν κάποτε ολονυκτία. Εκεί πήγε να προσευχηθεί και ο όσιος Ανδρέας μαζί με τον μαθητή του άγιο Επιφάνιο.
Ήταν η ώρα περίπου δέκα το βράδυ, οπότε ο όσιος βλέπει τη Κυρία Θεοτόκο να προχωρεί από τις βασιλικές πύλες προς το άγιο θυσιαστήριο.
Φαινόταν πολύ ψηλή και είχε λαμπρή τιμητική συνοδεία λευκοφόρων αγίων. Ανάμεσά τους ξεχώριζαν ο Τίμιος Πρόδρομος και ο Θεολόγος Ιωάννης , οι οποίοι βάδιζαν δεξιά και αριστερά Της. Από τους λευκοφόρους άλλοι προπορεύονταν και άλλοι ακολουθούσαν ψάλλοντας ύμνους και άσματα πνευματικά.
Όταν πλησίασαν στον άμβωνα , είπε ο όσιος Ανδρέας στον Επιφάνιο:
- Βλέπεις , παιδί μου, την Κυρία και Δέσποινα του κόσμου;
- Ναι, τίμιε πάτερ, αποκρίθηκε ο νέος.
Η Κυρία Θεοτόκος την ώρα εκείνη γονάτισε και προσευχήθηκε για πολλή ώρα. Παρακαλούσε τον Υιό Της για τη σωτηρία του κόσμου και έβρεχε με δάκρυα το πρόσωπό Της. Ύστερα μπήκε στο άγιο θυσιαστήριο και προσευχήθηκε για τους πιστούς που αγρυπνούσαν.
Όταν τελείωσε τη δέησή Της , με μια κίνηση χαριτωμένη και σεμνή έβγαλε από την άχραντη κεφαλή Της το αστραφτερό μαφόριο , και το άπλωσε σαν σκέπη με τα πανάγια χέρια Της πάνω στο εκκλησίασμα.
Έτσι απλωμένο το έβλεπαν και οι δυό τους για πολλή ώρα να εκπέμπει δόξα θεϊκή. Όσο φαινόταν εκεί η Κυρία Θεοτόκος, φαινόταν και το ιερό μαφόριο να σκορπίζει τη χάρη του. Όταν η Κυρία Θεοτόκος άρχισε να ανεβαίνει στον ουρανό, άρχισε κι εκείνο να συστέλλεται λίγο-λίγο και να χάνεται.
Το περιστατικό συνέβη στη νότια πλευρά του ναού των Βλαχερνών, στο παρεκκλήσιο της αγίας Σορού, όπου φυλάσσονταν η εσθήτα, ο πέπλος και μέρος της ζώνης της Κυρίας Θεοτόκου.
Στο παρεκκλήσιο αυτό γινόταν κάποτε ολονυκτία. Εκεί πήγε να προσευχηθεί και ο όσιος Ανδρέας μαζί με τον μαθητή του άγιο Επιφάνιο.
Ήταν η ώρα περίπου δέκα το βράδυ, οπότε ο όσιος βλέπει τη Κυρία Θεοτόκο να προχωρεί από τις βασιλικές πύλες προς το άγιο θυσιαστήριο.
Φαινόταν πολύ ψηλή και είχε λαμπρή τιμητική συνοδεία λευκοφόρων αγίων. Ανάμεσά τους ξεχώριζαν ο Τίμιος Πρόδρομος και ο Θεολόγος Ιωάννης , οι οποίοι βάδιζαν δεξιά και αριστερά Της. Από τους λευκοφόρους άλλοι προπορεύονταν και άλλοι ακολουθούσαν ψάλλοντας ύμνους και άσματα πνευματικά.
Όταν πλησίασαν στον άμβωνα , είπε ο όσιος Ανδρέας στον Επιφάνιο:
- Βλέπεις , παιδί μου, την Κυρία και Δέσποινα του κόσμου;
- Ναι, τίμιε πάτερ, αποκρίθηκε ο νέος.
Η Κυρία Θεοτόκος την ώρα εκείνη γονάτισε και προσευχήθηκε για πολλή ώρα. Παρακαλούσε τον Υιό Της για τη σωτηρία του κόσμου και έβρεχε με δάκρυα το πρόσωπό Της. Ύστερα μπήκε στο άγιο θυσιαστήριο και προσευχήθηκε για τους πιστούς που αγρυπνούσαν.
Όταν τελείωσε τη δέησή Της , με μια κίνηση χαριτωμένη και σεμνή έβγαλε από την άχραντη κεφαλή Της το αστραφτερό μαφόριο , και το άπλωσε σαν σκέπη με τα πανάγια χέρια Της πάνω στο εκκλησίασμα.
Έτσι απλωμένο το έβλεπαν και οι δυό τους για πολλή ώρα να εκπέμπει δόξα θεϊκή. Όσο φαινόταν εκεί η Κυρία Θεοτόκος, φαινόταν και το ιερό μαφόριο να σκορπίζει τη χάρη του. Όταν η Κυρία Θεοτόκος άρχισε να ανεβαίνει στον ουρανό, άρχισε κι εκείνο να συστέλλεται λίγο-λίγο και να χάνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου