Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Εις τον γυμνόν ανθρωπισμόν της Ευρώπης, ο οποίος έχει θρησκευτικάς ρίζας (το αλάθητον του πάπα, το οποίον εις τον Προτεσταντισμόν εξελίσσεται εις το αλάθητον του κάθε ατόμου), το πρωτείον το απέκτησε το άτομον. Η κοινωνία, η έχουσα το άτομον ως το κριτήριον και την αφετηρίαν της, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ωργανωμένη ικανοποίησις των ατομικών συμφερόντων, δηλαδή νομιμοποιηθείσα τέρψις του ανθρωπίνου εγωϊσμού. Δια τούτο είναι εντελώς φυσικόν να ατιμάζεται και η ανθρωπίνη προσωπικότης δια της επιβολής του ατόμου ως εγωϊστικού κοινωνικού συνόλου και η κοινωνία δια της επιβολής του ατόμου ως εγωϊστικής μονάδος. Και τα δύο αυτά είναι αλληλοσυγκρουόμενα δόγματα του δυτικού πολιτισμού, τα οποία επιβάλλονται fero ignique (δια πυρός και σιδήρου) τώρα και ολοκλήρους αιώνας εις την ανθρωπότητα ως η σωτηρία της. Ημείς όμως θέλομεν την πλήρη δικαιοσύνην και δια τον άνθρωπον και δια την κοινωνίαν, την δικαιοσύνην η οποία θα τηρή πάντοτε την ισορροπίαν μεταξύ των θείων αξιών του ανθρώπου, και όλων των πολυτίμων και αμεταθέτων αξιών της κοινωνίας.