Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης : Ο πνευματικός πόλεμος

"Εγώ τοίνυν ούτω τρέχω , ως ουκ αδήλως, ούτω πυκτεύω, ως ουκ αέρα δέρων."(Α΄Κορ. 9,26). 

Όσοι προσπαθούν να ζουν πνευματικήν ζωήν οφείλουν να διεξάγουν πόλεμον με τας σκέψεις των κάθε στιγμήν της ζωής των, πόλεμον πνευματικόν. Είναι ανάγκη ολόκληρος η ψυχή μας να έχη ανά πάσαν στιγμήν καθαρόν οφθαλμόν, ικανόν να επαγρυπνή και να ελέγχη τας σκέψεις, αι οποίαι εισέρχονται από τον πονηρόν εις την καρδίαν μας και να τας αποκρούη. Αι καρδίαι των τοιούτων ανθρώπων πρέπει πάντοτε να φλέγωνται από την πίστην, την ταπείνωσιν και την αγάπην. Άλλως η πανουργία του Διαβόλου ευκόλως πλησιάζει και παρακολουθείται από ελάττωσιν της πίστεως και με κάθε δυνατόν κακόν, το οποίον θα είναι δύσκολον να το αποπλύνη κανείς και με δάκρυα ακόμη. Μη επιτρέπης, λοιπόν, να είναι η καρδία σου ψυχρά, ιδιαιτέρως κατά την προσευχήν και απόφευγε με κάθε τρόπον την ψυχράν αδιαφορίαν.


H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Συχνά συμβαίνει ώστε η προσευχή είναι εις τα χείλη, εις δε την καρδίαν πονηρία και απιστία. Και ενώ με τα χείλη ο άνθρωπος είναι πλησίον του Θεού, εν τη καρδία του ευρίσκεται μακράν Αυτού. Κατά τας προσευχάς μας, ο πονηρός χρησιμοποιεί κάθε μέσον δια να ψυχράνη τας καρδίας μας και να τας πληρώση με δόλον, κατά τρόπον εις εμάς ακατανόητον. 
Δια να μην είσαι καθ' ημέραν δούλος των παθών και του Διαβόλου, οφείλης να θέτης ενώπιόν σου ένα σκοπόν προς τον οποίον να κατατείνης. Έχε ενώπιόν σου πάντοτε τον σκοπόν αυτόν, και προσπάθει να τον επιτύχης καταβάλλων όλα τα εμπόδια δια του ονόματος του Κυρίου. Ποίος δε πρέπει να είναι ο σκοπός αυτός; Η Βασιλεία του Θεού, το θείον Παλάτιον της δόξης, το ητοιμασμένον δια τους πιστεύοντας από καταβολής κόσμου. Επειδή όμως ο σκοπός αυτός δύναται να επιτευχθή με ωρισμένα μέσα, είναι επίσης αναγκαίον να έχη τις εις την διάθεσίν του τοιαύτα μέσα. Ποία δε είναι τα μέσα αυτά; Πίστις, ελπίς και αγάπη-ιδιαιτέρως δε η τελευταία. Πίστευε ότι η ελπίς και η αγάπη, και μάλιστα η αγάπη , περιφρονεί όλα τα εμπόδια. Αγάπα τον Θεόν υπέρ πάντα και τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Αν δεν έχης αρκετήν δύναμιν δια να διατηρής εν τη καρδία σου τον ανεκτίμητον τούτον πλούτον, πίπτε συχνά εις τους πόδας του Θεού και της αγάπης. "Αιτείτε και δοθήσεται υμίν. Ζητείτε και ευρίσετε. Κρούετε και ανοιγήσεται υμίν".(Ματθ.7,7-8 )-διότι αληθής είναι ο υποσχεθείς αυτό. Όταν εργάζεσαι, κάθησαι,  κείσαι κάτω, συνομιλής, πάντοτε προσεύχου με όλην την καρδία σου δια να σοι δοθή η πίστις και αγάπη. Δεν τα εζήτησες ακόμα όπως θα έπρεπε να τα ζητήσης-με θέρμην και με επιμονήν, με τη στερράν πρόθεσιν να τα λάβης. Ειπέ τώρα: "Θα αρχίσω από τούδε να το κάμω"...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου