Η ερμηνεία του παρόντος Τροπαρίου αύτη εστί.

Τροπάριον .
Μη την πικρίαν την του ξύλου, εάσας αναιρέσιμον Κύριε, δια Σταυρού τελείως εξήλειψας. Όθεν και ξύλον έλυσέ ποτε, πικρίαν υδάτων Μερράς, προτυπούν του Σταυρού την ενέργειαν· ην πάσαι αι Δυνάμεις, των ουρανών μεγαλύνουσιν.

Ερμηνεία.

Η ερμηνεία του παρόντος Τροπαρίου αύτη εστί. Συ, λέγει, ω Κύριε, δεν αφήκες την πικράν εκείνην γεύσιν του απηγορευμένου ξύλου να είναι αναιρέσιμος: ήγουν φθαρτική και θανατηφόρος της ανθρωπίνης φύσεως· αλλά δια μέσου του Σταυρού τελείως αυτήν εξήλειψας και ηφάνισας. Και όρα σοφίαν του Δεσπότου Χριστού· πως ως πάνσοφος ιατρός με τα εναντία ιατρεύει τα εναντία· η γαρ γεύσις του απηγορευμένου ξύλου εφάνη μεν κατά το σώμα γλυκεία, κατά δε την ψυχήν ήτον πικρά και ανυπόφορος· η δε γεύσις της χολής και της σμύρνης, την οποίαν εποτίσθη επί Σταυρού ο Κύριος, ήτον μεν πικρά κατά την αίσθησιν και το σώμα, γλυκυτάτη δε κατά την ψυχήν και το πνεύμα· καθότι αυτή διέλυσε την πικράν εκείνην γεύσιν του απηγορευμένου ξύλου. Δια τούτο και τον παλαιόν καιρόν, ξύλον εδιάλυσε την πικρίαν του νερού της Μερράς· ίνα προτυπώση την ενέργειαν του ξύλου του Σταυρού, οστις εγλύκανε την πικράν γεύσιν του απηγορευμένου ξύλου, από το οποίον έφαγεν ο Αδάμ· καθώς περί της ιστορίας ταύτης είπομεν εν τη ερμηνεία του Τροπαρίου της τετάρτης Ωδής, του λέγοντος «Πικρογόνους μετέβαλε ξύλω Μωϋσής» και τα εξής. Αλλά και συ, αδελφέ, απέχου από τας σαρκικάς ηδονάς, αι οποίαι φαίνονται μεν γλυκείαι κατά την αίσθησιν και το σώμα, κατά την ψυχήν όμως είναι τη αληθεία πικρότεραι και αυτής της χολής. Όθεν είπεν ο Σολομών περί της πόρνης γυναικός: «Μέλι αποστάζει από χειλέων γυναικός πόρνης, ή προς καιρόν λιπαίνει σον φάρυγγα, ύστερον μέντοι πικρότερον χολής ευρήσεις» (Παρ. ε: 4).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου