«ου εισί δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα, εκεί ειμί, εν μέσω αυτών»

Η έννοια της ενότητος της Εκκλησίας, εν όψει της σημερινής εκκλησιαστικής κρισιμότητος και αποστασίας, ευρίσκει την υπόστασίν της εις την συμφωνίαν και σύμπραξιν πάντων των υγειώς σκεπτομένων και φρονούντων πιστών. Τούτο πολύ ορθώς τονίζει ο Ρώσος θεολόγος Φλορόφσκυ· «πολύ συχνά (λέγει) το μέτρον της αληθείας είναι η μαρτυρία της μειοψηφίας… Είναι δυνατόν (συνεχίζει) να εξαπλωθούν οι αιρετικοί παντού και να καταλήξη η Εκκλησία εις το περιθώριον της ιστορίας ή να αποσυρθή εις την έρημον. Αυτό συνέβη κατ΄επανάληψιν εις την ιστορίαν και είναι πολύ πιθανόν να συμβή και πάλιν», χωρίς, βεβαίως εκ τούτου να απωλέση την «καθόλικότητά» Της, η οποία δύναται να διασωθή ακόμη «ου εισί δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα, εκεί ειμί, εν μέσω αυτών» και ούτω το «μικρόν ποίμνιον», να διατηρήση την «εσωτερικήν ολότητα και ακεραιότητα της ζωής της Εκκλησίας», δηλαδή, «την Ορθοδοξίαν και την Αλήθειαν» Αυτής.