Με το να περιορισθή εις την Δύσιν ο
Χριστιανισμός, με όλας του τας απείρους θεανθρωπίνας αληθείας, εις τον
άνθρωπον, μετεβλήθη ο δυτικός Χριστιανισμός εις ουμανισμόν. Αυτό ημπορεί να
φαίνεται παράδοξον, αλλ΄ είναι αληθινόν. Το αποδεικνύει κατά τρόπον
αναμφισβήτητον η ιστορική του πραγματικότης. Ο δυτικός Χριστιανισμός, εις την
ουσίαν του, είναι ο πλέον ριζικός ουμανισμός, διότι ανεκήρυξε τον άνθρωπον
αλάθητον, και την θεανθρωπίνην Κοινωνίαν μετέβαλεν εις ουμανιστικήν. Ως εκ
τούτου η ατομοκρατία και η ολοκρατία είναι δύο όψεις του αυτού πράγματος,
απορρέοντος από την αυτήν πηγήν.
Αυτή η αντικατάστασις του Θεανθρώπου υπό του ανθρώπου εξεδηλώθη
πρακτικώς εις την αντικατάστασιν της χριστιανικής θεανθρωπίνης μεθοδολογίας δια
της ανθρωπίνης μεθοδολογίας. Από εδώ εκπηγάζουν η πρωτεύουσα θέσις της
αριστοτελικής φιλοσοφίας εις τον σχολαστικισμόν, η καζουϊστική μέθοδος και η
Ιερά Εξέτασις εις την ηθικήν, η παπική διπλωματία εις τας διεθνείς σχέσεις, το
παπικόν κράτος, ο ατομισμός ως κοινωνική αρχή κ.ο.κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου