Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Εις μίαν ευρείαν ιστορικήν προοπτικήν, το δυτικόν δόγμα περί του αλαθήτου του ανθρώπου, δεν είναι άλλο τι παρά μία προσπάθεια να αναζωογονηθή και διαιωνισθή ο θνήσκων ευρωπαϊκός ανθρωπισμός. Τούτο είναι η τελευταία «μεταμόρφωσις» και η τελική αποθέωσίς του. Διότι μετά τον ορθολογιστικόν διαφωτισμόν του ΙΗ΄ αιώνος και τον μυωπικόν θετικισμόν του ΙΘ΄ αιώνος εις τον ευρωπαϊκόν ανθρωπισμόν δεν υπελείπετο τίποτε άλλο παρά να αποσυντεθή μέσα εις τας αντιφάσεις και το αδιέξοδον. Εις αυτήν δε την τραγικήν στιγμήν έρχεται εις βοήθειάν του ο θρησκευτικός ουμανισμός και με το δόγμα του περί του αλαθήτου του ανθρώπου τον έσωσε από τον ολοφάνερον θάνατον. Αλλ΄ έστω και δογματοποιημένος ο δυτικός χριστιανικός ουμανισμός, δεν ηδύνατο να μη κρατήση μέσα του όλας τας θανασίμους αντιφάσεις του ευρωπαϊκού ουμανισμού, αι οποίαι συγκλίνουν εις μίαν επιθυμίαν: να διωχθή ο Θεάνθρωπος από την γην εις τον ουρανόν. Διότι δια τον ουμανισμόν το βασικόν και κυριώτατον είναι να γίνη ο άνθρωπος η υψίστη αξία και το έσχατον μέτρον. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου