Παράδεισος η Εκκλησία.

Του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Η μετάνοια 
Α. Φοβερό κακό και επικίνδυνη αρρώστια της ψυχής είναι ή αμαρτία. Την απονευρώνει με δολιότητα και παράλυτη την παραδίνει στό αιώνιο πυρ. Είναι όμως κακό πού εξαρτάται από την δική μας θέληση. Είναι καρπός της δικής μας προαιρέσεως. 
Φοβερό κακό είναι η αμαρτία, αλλά όχι και αθεράπευτο. Το θεραπεύει εύκολα η μετάνοια. Όση ώρα κρατά κανείς στο χέρι του την φωτιά, οπωσδήποτε καίγεται. Μόλις όμως την τινάξει, παύει να καίγεται. Το ίδιο συμβαίνει με την αμαρτία, πού είναι κι αυτή μια φωτιά πού κατακαίει τον άνθρωπο. Για όσους μάλιστα δεν αισθάνονται αυτό το κάψιμο λέει ή Αγ. Γραφή: «θα αγκαλιάσει κανείς την φωτιά και δεν θα κάψει τα ρούχα του;».
Β. Η αμαρτία δεν είναι κανένας εχθρός πού σε πολεμά άπ' έξω, αλλά κακό πού φυτρώνει και αναπτύσσεται μέσα σου. «Βλέπε με σωφροσύνη» και δεν θα νιώσεις αισχρή επιθυμία. Να θυμάσαι την μέλλουσα κρίση, και ούτε πορνεία, ούτε μοιχεία, ούτε φόνος, ούτε παρανομία θα σε κυρίευση. Όταν όμως ξεχάσεις τον Θεό, τότε θ' αρχίσεις να σκέπτεσαι πονηρά και να ενεργής παράνομα.