Αʼ Ορθόδοξη Πνευματική Ζωή

- Ορθόδοξη Εκκλησία. Να δοξάζουμε το Θεό που γνωρίζουμε ποιος είναι ο αληθινός δρόμος προς τη σωτηρία μας . Είμαστε αληθινοί Χριστιανοί! Η Ορθοδοξία ανέκαθεν είναι ο αληθινός δρόμος όπου μπορούμε να κερδίσουμε τη βασιλεία των Ουρανών.
- Οι εχθροί της Ορθοδοξίας σήμερα πλήθυναν. Αλλά η Ορθοδοξία μας θα μείνει. Μας έβγαλαν το « Ορθόδοξος Χριστιανός » από τις ταυτότητες , για να μη φαίνεται ποιος είναι Ορθόδοξος , ποιος είναι Καθολικός και ποιος ο,τιδήποτε άλλο . Αλλά δεν θα μπορέσουν να κάμουν τίποτα για να σβήσει η Ορθοδοξία. Η ορθοδοξία ζει και θα ζήσει μέχρι το τέλος του κόσμου. Η Ορθόδοξη Εκκλησία συμβουλεύει μόνο τα καλά. Συμβουλεύει πάντοτε τον ορθό δρόμο, δεν δίνει κακές συμβουλές. Όποιος θα ακολουθήσει τις Εντολές της Εκκλησίας κι αν προσπαθήσει να τις εφαρμόσει στη ζωή του, οπωσδήποτε αυτός θα σωθή. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Μόνο αυτός ο δρόμος οδηγεί στη σωτηρία.


H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more


- Οι Εντολές του Θεού , της Εκκλησίας ,δεν είναι δύσκολες. Εμάς μας φαίνονται δύσκολες, γιατί μπήκαν μέσα μας τα πάθη από τότε που ήμαστε μικρά παιδιά. Για αυτό από μικρά παιδιά ακόμα πρέπει να γνωρίζουμε τον αληθινό δρόμο της σωτηρίας μας. Ο αληθινός αυτός δρόμος είναι μόνο η Εκκλησία. Ό,τι και να πάθουμε, στην Εκκλησία να τρέξουμε, για να εξομολογηθούμε και να αγιαζόμαστε.
- Ι. Εξομολόγηση. Χωρίς εξομολόγηση κανείς δεν πρόκειται να σωθή, διότι είμαστε αμαρτωλοί. Όσες φορές κι αν πέσεις, να τρέξεις αμέσως στην Εκκλησία και να το εξομολογηθής στον Πνευματικό σου αυτό το πέσιμο , δηλαδή την αμαρτία. Δεν συγχωρείται τίποτε, απολύτως τίποτε, αν δεν ξαναπάμε στην Εκκλησία και κάνουμε με ταπεινοφροσύνη την εξομολόγησή μας. Να πούμε δηλαδή: « Θεέ μου ήμαρτον! Άγιε Πνευματικέ, να με συγχωρήσεις, διότι πάλι έπεσα! » . Κι ο Θεός τότε μας συγχωρεί! Πρέπει επίσης να ξέρουμε ότι ο Θεός στη Δευτέρα Παρουσία Του δεν θα μας κρίνει και τιμωρήσει γιατί είμαστε αμαρτωλοί, αλλά γιατί δεν μετανοήσαμε και δεν εξομολογηθήκαμε . ΄Όσο πιο συχνά εξομολογούμαστε, τόσο πιο κοντά του μας φέρνει ο Θεός. Όταν αργούμε να εξομολογηθούμε, τότε είμαστε στην αγκαλιά του Σατανά. Κι ο Σατανάς καμμιά φορά δεν μας κάνει κανένα καλό, αλλά αντίθετα , πάντοτε το κακό. Για αυτό πρέπει να τρέξουμε στην Εκκλησία , στον Πνευματικό, και να ειπούμε: « Ήμαρτον, Θεέ μου ! » . Κι ο Θεός εκείνη τη στιγμή, αμέσως μας συγχωρεί. Όσο πυκνότερα εξομολογείσαι, τόσο καλύτερα είσαι. Διότι ,όταν θα πηγαίνεις στον Εξομολόγο, ο Εξομολόγος θα σε συμβουλεύσει πάντοτε εκείνα που θα τον φωτίζει το Άγιο Πνεύμα, και δεν θα μπορεί να προχωρήσει το κακό επάνω σου, όπως συνέχεια αποδιώκει το ακάθαρτο πνεύμα. Βλέπεις πόσο καλός είναι ο Θεός μας. Δεν ανέθεσε σε κανέναν Αρχάγγελο ή Άγγελό Του να κατεβή να μας εξομολογήσει. Διότι τότε δεν θα πλησίαζε κανένας. Αλλά ανέθεσε σε έναν Ιερέα, σε έναν άνθρωπο που είναι σαν κι εμάς, αλλά με Δύναμη και Χάρη άνωθεν. Τι αγάπη, τι ευλογία μας έδωσε ο Θεός!
- Τα πάθη, η σπορά του Διαβόλου. Όπως σπέρνει ο άνθρωπος σπόρο, έτσι κι ο Σατανάς ρίχνει στην καρδιά μας και στο νου μας τις κακίες του. Κι αν εκείνα τα σπόρια του τα δεχόμαστε, τότε αυτά φυτρώνουν. Κι αν φυτρώσουν κι αρχίσουν να κάνουν ρίζες, αλλοίμονό μας! Δύσκολα κόβονται. Και να μην είναι κάποιος κακός, όταν μάθει να καπνίζει και περάσει καιρός λέει: « δεν μπορώ να το κόψω, δεν κόβεται! » . Έτσι κι όλα τα πάθη που έχει ο άνθρωπος μέσα του. Αν δεν τα κόψει, από την αρχή, ύστερα γίνονται τείχος! Κόβεται αυτό; Θέλει αγώνα. Γιατί ο Σατανάς είναι πνεύμα, δεν κουράζεται. Συνέχεια ρίχνει μέσα μας διάφορα κακά, χιλιάδες πάθη! Χρειάζεται συνεχής αγώνας, πόλεμος με τα ακάθαρτα πνεύματα. Διότι ο πόλεμος δεν είναι σωματικός, αλλά πνευματικός… 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου