Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Η  ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ  ΛΑΤΡΕΙΑ.

Ολόκληρος η ζωή της Εκκλησίας είναι μία διαρκής λειτουργία και λατρεία του Θεού και δια τούτο εκάστη ημέρα εν τη Εκκλησία είναι μία εορτή. Διότι εις την Εκκλησίαν λατρεύεται καθημερινώς ο Θεός και εορτάζεται κάθε ημέρα ένας ή περισσότεροι Άγιοι του Θεού, δηλαδή η Εκκλησία ζη και λατρεύει τον Θεόν καθημερινώς «συν πάσι τοις Αγίοις» (Εφ. 3, 18) εξαγιάζουσα τοιουτοτρόπως και όλον τον χρόνον. Ο σημερινός Άγιος μας παραδίδει εις τους αυριανούς και οι αυριανοί εις τους μεθαυριανούς και ούτω καθεξής: Ο κύκλος των Αγίων του έτους δεν έχει τέλος. Εορτάζοντες τα σωτήρια γεγονότα της θεανθρωπίνης Οικονομίας, τας εορτάς δηλαδή και τους Αγίους του Χριστού, ημείς, δια των προσευχών και ύμνων της λατρείας βιούμεν πραγματικώς την χάριν των και τας αρετάς των, κατά το μέτρον της πίστεώς μας. διότι οι Άγιοι του Χριστού έχουν εν εαυτοίς εισδεχθή και ενσαρκώσει την θείαν χάριν και τας θείας αρετάς δια των οποίων σωζόμεθα.  Αι άγιαι αρεταί είναι εκ των αιωνίων αληθειών της πίστεώς μας, είναι αυτά ταύτα τα δόγματα της πίστεώς μας βιούμενα δια της προσευχής και της λατρείας και μεταβαλλόμενα εις ζωήν μας. Η προσευχή και η λατρεία αποτελούν το καταλληλότερον κλίμα δια την ζωήν των χριστιανών και δια την πρόοδόν των εις τας αρετάς. Η προσευχή και γενικώς όλη η εκκλησιαστική λατρεία καταβιβάζει την χάριν του Θεού εις την ελευθερίαν μας, και η χάρις του Θεού εν τη συνεργασία με την ελευθερίαν μας μεταβάλλουν τας δογματικάς και ηθικάς αληθείας της πίστεώς μας εις την ζωήν μας. Εις την συνεργασίαν αυτήν συμμετέχει ολόκληρος η Εκκλησία με όλους τους Αγίους της, και τοιουτοτρόπως ημείς δια της Παναγίας Θεοτόκου και όλων των Αγίων παραδίδομεν εαυτούς και αλλήλους και όλην την ζωήν μας εις Χριστόν τον Θεόν ημών.