Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Το μυστήριον της θείας Ευχαριστίας.

Ο θεανθρώπινος σκοπός και το νόημα του μυστηρίου του Βαπτίσματος πραγματοποιείται τελειώτατα εν τω μυστηρίω της θείας Ευχαριστίας, η τελεία δηλαδή χριστοποίησις και θεανθρωποίησις των ανθρώπων. Εν τη θεία Ευχαριστία βιούται κατά χάριν ολόκληρος η θεανθρωπίνη Οικονομία της σωτηρίας, από την Σάρκωσιν μέχρι και την Ανάληψιν, διότι, κατά τον θεόπνευστον λόγον του αγίου Θεοδώρου Στουδίτου, η Θεία Λειτουργία είναι η επανάληψις όλης της Θεανθρωπίνης Οικονομίας της σωτηρίας. Τούτο ιδίως τονίζεται εις το τέλος της Θείας Λειτουργίας του Μεγάλου Βασιλείου, όπου λέγεται: «Πεπλήρωται και τετέλεσται, Χριστέ ο Θεός ημών, το μυστήριον της οικονομίας Σου». Η καρδία της θείας Ευχαριστίας είναι εκείνο το οποίον οι Πατέρες εξέφρασαν δια του γνωστού ρητού: Ο Θεός γίνεται άνθρωπος, δια να γίνη ο άνθρωπος θεός. Δια τούτο και ο μεταλαμβάνων ορθόδοξος χριστιανός, όταν κοινωνή των Θείων Μυστηρίων ομολογεί ταπεινώς: «Θεού το Σώμα και θεοί με και τρέφει, θεοί το πνεύμα, τον δε νουν τρέφει ξένως». Το θείον σώμα και αίμα του Χριστού εν τη θεία Ευχαριστία ονομάζονται και είναι θεουργικά διότι θεοποιούν τους κοινωνούντας αυτών, οι οποίοι εν τη θεία Ευχαριστία ζουν και βιούν εν εαυτοίς το μεγαλύτερον θαύμα και το μεγαλύτερον ευαγγέλιον όλων των κόσμων: πληρούνται εις παν το πλήρωμα του Θεού (Εφ. 3,19. Πρβλ. Κολ. 2,10).Η θεία Ευχαριστία είναι η κορυφή του θεανθρωπίνου μυστκού εμπειρισμού, διότι εν αυτή φανερώνεται εμπράκτως ότι από την Σάρκωσιν του Θεού Λόγου ο Θεάνθρωπος Χριστός κατέστη η κεντρική και αιωνία πραγματικότης όλων των κόσμων του Θεού, ειδικώς δε των ανθρωπίνων κόσμων μας. Δια της θείας Ευχαριστίας ο Θεάνθρωπος Χριστός είναι ο μεθ΄ ημών Θεός, ο Εμμανουήλ (Ματθ. 1,23), και τούτο αιωνίως. Ο πλέον πιστός μάρτυς τούτου είναι η Εκκλησία, το θεανθρώπινο Σώμα του Χριστού.