Ὁ προορισμὸς τῆς ὁδοῦ τοῦ Κυρίου εἶναι ἡ σωτηρία μας, μᾶς λέει ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Καβάσιλας:

«Γιατί ὅπως τὰ αἰωρούμενα βάρη, ὅταν σπάσουν τὰ δεσμὰ, ποὺ τὰ συγκρατοῦν, κατευθύνονται πρὸς τὴν γῆ ἀναζητῶντας τὸν κεντρικὸ τόπο, ἔτσι καὶ τὰ σώματα τῶν Ἁγίων. Ὅσο εἶναι προσηλωμένα στὴ γῆ, μένουν δεμένα μὲ τὴν φθορὰ καὶ βασανίζονται. Ὅταν ὅμως φανῆ ἡ ἐλευθερία, θὰ κατευθυνθοῦν μὲ ἀσυγκράτητη ὁρμὴ πρὸς τὸν Χριστὸ βρίσκοντας τὸν δικό τους τόπο. Δείχνοντας ὁ Απόστολος Παῦλος ὅτι εἶναι ἀσυγκράτητη ἐκείνη ἡ ὁρμή, τὴν ὀνομάζει “ἁρπαγή”, “Ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου εἰς ἀέρα”».