Ο Κοσμάς :

Τονίζουμε και πάλι, πως πεποίθησή μας είναι ότι η Εκκλησία, που ίδρυσε ο Χριστός είναι Μία, και παραμένει Μία, και μετά την απόσπαση από αυτή, μεγάλου ή μικρού αριθμού μελών της, για να αποτελέσουν αιρετικές ή σχισματικές καταστάσεις, τις οποίες αν θέλουμε να είμαστε τίμιοι με το Θεό και με τον εαυτό μας, δεν μπορούμε πιά να τους αποκαλούμε Εκκλησία, όσο και αν γινόμαστε δυσάρεστοι σε φίλους και εχθρούς! Σε αντίθετη περίπτωση είμαστε υποκριτές και εμπαίζουμε το Θεό. Ακόμα σημαίνει ότι δεν αγαπάμε τους αδελφούς μας που ανήκουν σε τέτοιες καταστάσεις, χωρίς να τους λέμε την αλήθεια, τη στιγμή μάλιστα που αυτοί, μερικές φορές, καίτοι βρίσκονται στην πλάνη, αποκαλούν την Εκκλησία μας, την πραγματική Εκκλησία του Χριστού, ότι είναι στην πλάνη και αίρεση!

Βεβαίως, και μεις, όσο μπορούμε, αποφεύγουμε, όταν δεν υπάρχει ανάγκη, να μιλάμε τη σκληρή αυτή γλώσσα, για να μη πικραίνουμε τους εκτός Εκκλησίας αδελφούς, πολύ περισσότερο όταν αυτοί είναι ακατήχητοι, απληροφόρητοι και καλοδιάθετοι. Όμως, δεν μπορούμε για πάντα να αποκρύπτουμε την αλήθεια, γιατί τότε εμείς θα δώσωμε λόγο στο Θεό.

Είναι δυνατόν πότε ένας Ορθόδοξος να ειπεί σε ένα παπικό, ότι ανήκει στην Εκκλησία του Χριστού; Μπορεί να ειπεί το ίδιο πράγμα σε ένα Λατινόφρονα, που ενώθηκε με τον Πάπα, όπως ο Αθηναγόρας, ο Βαρθολομαίος και όσοι "κοινωνούν" με αυτούς; ΟΧΙ!

Οι Πατέρες, ποτέ δεν δίσταζαν να πουν την αλήθεια, ακόμα και με κίνδυνο της ζωής τους! Ας θυμηθούμε τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά, με το διάλογο που έκανε ως αιχμάλωτος με τους Μουσουλμάνους Χιόνες!
Αλλοιώς, να μη λέμε, ότι ακολουθούμε τους αγίους Πατέρες μας!