Ὁ ἅγιος Νεκτάριος μᾶς διδάσκει :


«Καθῆκον εἶχεν ἄνθρωπος νὰ ἀνυψοῦται πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὸν νοῦν αὐτοῦ πρὸς μόνον τὸν Θεὸν νὰ ἀναφέρη καὶ οὐχὶ νὰ ἀναζητῆ τὴν τέρψιν ἐν ταῖς ἀπολαύσεσι τῶν δημιουργημάτων, προσήλωσις αὐτοῦ πρὸς τὰ γήινα ἐπέφερε τὴν ἀμέλειαν τοῦ πρὸς ἑαυτὸν καθήκοντος. Διά τῆς ἀμελείας ἐμακρύνθη ἤδη τοῦ Θεοῦ, ἀπώλεσεν ἤδη μέγα μέρος τῆς ἐνισχυούσης αὐτὸν θείας δυνάμεως, καὶ διὰ τοῦτο ἡττηθείς ἔπεσεν ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ. Ἐὰν Ἀδὰμ δὲν εἶχεν ἀπομακρυνθῆ ἤδη τοῦ Θεοῦ, δὲν θὰ ἡττᾶτο, διότι θεία δύναμις θὰ ἐνίσχυεν αὐτόν, ἐνατένισις πρὸς τὸ ξύλον τὸ ἀπηγορευμένον ἦτο ἔνδειξις τῆς προσηλώσεως πρὸς τὴν ὕλην».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου