Ο αδελφός Κυπριανός έχει δύο πολύ ενδιαφέρουσες ομιλίες για τις μεταμοσχεύσεις και την εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF=in vitro fertilization). Δυστυχώς δεν είναι σε YOUTUBE και δεν γνωρίζω να τις ανεβάσω. Αν σας ενδιαφέρει ιδού ο σύνδεσμος της ιστοσελίδας :
http://kyprianoscy.blogspot.gr/
Στο δεύτερο και τελευταίο μέρος της συνομιλίας, επιθυμώ να ευχαριστήσω τους Μοναχούς π. Αλύπιο και π. Μηνά της σκήτης του αγ. Νικολάου Καψάλας. Διότι κράτησαν όλα όσα είχαμε συζητήσει και τα οποία ο γράφων ακούει για πρώτη φορά από το 1989. Δεν ξέρω πόσοι άλλοι τα άκουσαν, ελπίζω ήταν αρκετοί και εύχομαι οι συνομιλητές μου να μη αντιμετώπισαν τα δεινά, σαν αυτά που βρήκαν τον γράφοντα. Διέτρεξε τον κίνδυνο να απολυθεί της υπηρεσίας, στην οποία ασκούσε τα καθήκοντα, που του είχαν ανατεθεί και ήταν εντελώς άσχετα με το επιστημονικό αντικείμενο των γνώσεών του. Τούτο όμως είναι άλλο θέμα. Το θίγω, διότι το ιατρικό λειτούργημα στην πατρίδα μας, έτσι όπως το έφτιαξε η συνεργασία του πολιτικού και του ιατρικού πανεπιστημιακού κατεστημένου, υποχρεώνει τους γιατρούς σε άθεσμους και απαράδεκτους συνειδησιακούς συμβιβασμούς (παραχωρήσεις) τόσο σε βάρος του εαυτού τους, αλλά δυστυχώς πολλές φορές και των ασθενών τους.
Θα ήθελα τέλος να θίξω ένα ιατρικό σημείο, στο οποίο μπορεί να επικεντρωθεί η κριτική των συναδέλφων μου. Το σημείο αυτό είναι ότι ισχυρίζομαι πως οι εγκεφαλικά ή κλινικά νεκροί έχουν αναπνοή. Το αρνούνται, αλλά δεν μπόρεσαν να μου απαντήσουν σε αυτό : Όταν ένας ασθενής είναι άπνους, τότε γιατί αποφασίζουν να τον διασωληνώσουν με τον αναπνευστήρα; Δεν μου το είπαν και είμαι υποχρεωμένος να το γράψω. Τους διασωληνώνουν διότι υπάρχει αναπνοή, έστω υποτυπώδης και σαφώς παθολογική, από τα δευτερεύοντα αναπνευστικά κέντρα. Αυτός είναι ο λόγος της διασωλήνωσης και καλώς κάνουν. Θα ήταν όμως αρκετά καλύτερο και ιατρικά ενδεδειγμένο, πρώτον, αν έδιναν περισσότερη πίστωση χρόνου στους ασθενείς και δεύτερον, αν εγκατέλειπαν την ολέθρια για τον ασθενή δοκιμασία της άπνοιας προς επιβεβαίωση του εγκεφαλικού θανάτου. Η δοκιμασία αυτή οδηγεί τον ασθενή στο πραγματικό μοιραίο τέλος, διότι καταστέλλει τη λειτουργία των δευτερευόντων αναπνευστικών κέντρων.
http://kyprianoscy.blogspot.gr/
Στο δεύτερο και τελευταίο μέρος της συνομιλίας, επιθυμώ να ευχαριστήσω τους Μοναχούς π. Αλύπιο και π. Μηνά της σκήτης του αγ. Νικολάου Καψάλας. Διότι κράτησαν όλα όσα είχαμε συζητήσει και τα οποία ο γράφων ακούει για πρώτη φορά από το 1989. Δεν ξέρω πόσοι άλλοι τα άκουσαν, ελπίζω ήταν αρκετοί και εύχομαι οι συνομιλητές μου να μη αντιμετώπισαν τα δεινά, σαν αυτά που βρήκαν τον γράφοντα. Διέτρεξε τον κίνδυνο να απολυθεί της υπηρεσίας, στην οποία ασκούσε τα καθήκοντα, που του είχαν ανατεθεί και ήταν εντελώς άσχετα με το επιστημονικό αντικείμενο των γνώσεών του. Τούτο όμως είναι άλλο θέμα. Το θίγω, διότι το ιατρικό λειτούργημα στην πατρίδα μας, έτσι όπως το έφτιαξε η συνεργασία του πολιτικού και του ιατρικού πανεπιστημιακού κατεστημένου, υποχρεώνει τους γιατρούς σε άθεσμους και απαράδεκτους συνειδησιακούς συμβιβασμούς (παραχωρήσεις) τόσο σε βάρος του εαυτού τους, αλλά δυστυχώς πολλές φορές και των ασθενών τους.
Θα ήθελα τέλος να θίξω ένα ιατρικό σημείο, στο οποίο μπορεί να επικεντρωθεί η κριτική των συναδέλφων μου. Το σημείο αυτό είναι ότι ισχυρίζομαι πως οι εγκεφαλικά ή κλινικά νεκροί έχουν αναπνοή. Το αρνούνται, αλλά δεν μπόρεσαν να μου απαντήσουν σε αυτό : Όταν ένας ασθενής είναι άπνους, τότε γιατί αποφασίζουν να τον διασωληνώσουν με τον αναπνευστήρα; Δεν μου το είπαν και είμαι υποχρεωμένος να το γράψω. Τους διασωληνώνουν διότι υπάρχει αναπνοή, έστω υποτυπώδης και σαφώς παθολογική, από τα δευτερεύοντα αναπνευστικά κέντρα. Αυτός είναι ο λόγος της διασωλήνωσης και καλώς κάνουν. Θα ήταν όμως αρκετά καλύτερο και ιατρικά ενδεδειγμένο, πρώτον, αν έδιναν περισσότερη πίστωση χρόνου στους ασθενείς και δεύτερον, αν εγκατέλειπαν την ολέθρια για τον ασθενή δοκιμασία της άπνοιας προς επιβεβαίωση του εγκεφαλικού θανάτου. Η δοκιμασία αυτή οδηγεί τον ασθενή στο πραγματικό μοιραίο τέλος, διότι καταστέλλει τη λειτουργία των δευτερευόντων αναπνευστικών κέντρων.
Σας ευχαριστώ για την αναδημοσίευση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουν περάσει 24 χρόνια από τότε και δεν μπορώ να ξεχάσω τι τράβηξα πηγαίνοντας και γυρίζοντας στο αγ. Όρος. Μπορεί τώρα να μην ήμουν ζωντανός, αν δεν με βοηθούσε η Υπεραγία Προστάτης του Όρους.
@αν δεν με βοηθούσε η Υπεραγία Προστάτης του Όρους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοίου Όρους, του Αγίου ή του Λατινόφρονος;
Ναι, σωστά το επισήμανες, "η Προστάτης της ερήμου Καψάλας" θα ήταν καλύτερα να γράψω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλουν να τη διώξουν και από εκεί. Να δούμε αν θα τους περάσει.