Tὸ ζήτημα τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου…

Ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς ἑρμηνεύοντας τὸ  “ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας” Φιλιπ. 4, 7 μᾶς νουθετεῖ:

«Ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ διαχέει στὴν ψυχὴ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τὴν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ, τὴ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ, τὴν ἐπιείκεια τοῦ Θεοῦ, κάθε βιωμένο εὐαγγέλιο τοῦ Θεοῦ, κάθε πεπραγμένη ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ. Αὐτὴ ἡ εἰρήνη προέρχεται ἀπὸ τὴν αἴσθηση καὶ τὴν γνώση ὅτι εἶναι θεϊκὰ τέλεια καὶ ἀνθρωπίνως πραγματικὰ λυμένα ὅλα τὰ κύρια ζητήματα τοῦ ἀνθρώπινου πνεύματος, δηλαδὴ τὸ ζήτημα τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου… Γι᾽ αὐτὸ τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἀκολουθεῖ πάντα ἡ ἀθάνατη ἀδελφή της, ἡ θεϊκὴ χαρά. Αὐτὲς οἱ δύο μαζὶ κατεβαίνουν στὴν ψυχὴ μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα γιὰ τὴν εὐαγγελικὴ μὲ ζῆλο ζωή, γιὰ τὴν εὐαγγελικὴ δικαιοσύνη».