Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
ΤΟΝΙΖΕΤΑΙ καί ὑπερτονίζεται στήν ἐποχή μας ἡ ἀξία τῆς ἐνημέρωσης, γιά τά διάφορα προβλήματα, πού ἀντιμετωπίζουν οἱ ἄνθρωποι. Οἱ ὑπέρμαχοί της νομίζουν ὅτι μέ τόν τρόπο αὐτό θά βρεθοῦν καλύτερες λύσεις καί, ἄν εἶναι προεκλογική περίοδος, θά μπορέσει ὁ λαός νά ἐκλέξει τούς ἱκανότερους πολιτικούς. Το ἐρώτημα ὅμως εἶναι ἄν ἡ ἐνημέρωση εἶναι ἀντικειμενική καί ὄχι παραπληροφόρηση.
Στίς ἡμέρες μας δέν μπορεῖ κανείς νά ἔχει ἐμπιστοσύνη στά ὅσα προβάλλονται καί λέγονται. Τά πρόσωπα πού ἐργάζονται στόν τύπο καί τά ἄλλα μέσα ἐνημέρωσης δέν διακρίνονται γιά τήν εὐαισθησία ἀπέναντι στήν ἀλήθεια τῶν πραγμάτων.
Συνήθως τά λένε ὅπως τά θέλουν ἤ ὅπως τούς ὑπαγορεύουν τά ἀφεντικά τους. Ὅλοι ἀγωνίζονται, γιά νά δημιουργήσουν ἐντυπώσεις, ἄλλοτε εἰς βάρος τῶν ἀντιπάλων τους καί ἄλλοτε ὑπέρ τῶν συμφερόντων τους. Ἀκριβῶς τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τούς καλεσμένους τῶν ἐκπομπῶν, καθηγητές, πολιτικούς, οἰκονομολόγους κ.λπ, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίζονται καί αὐτοί γιά τήν προβολή τῶν προσώπων, πού συμπαθοῦν ἀλλά καί τή δική τους προβολή, τήν ὁποία προβολή στην κατάλληλη στιγμή, θά τή χρησιμοποιήσουν, γιά νά ἐκλεγοῦν βουλευτές ἤ γιά νά καταλάβουν κάποια ἐπίζηλη θέση.Ὅλα αὐτά συμβαίνουν ἐκτός κοινοβουλίου. Θά περίμενε κανείς ὅτι ἐντός τοῦ «ναοῦ τῆς δημοκρατίας» τά πράγματα θά ἦταν καλύτερα.
Ὅμως κι ἐκεῖ ὅλα εἶναι ὑποβαθμισμένα. Ἡ συντριπτική πλειονότητα τῶν βουλευτῶν τάσσεται ὑπέρ τῆς συσκότισης τῆς ἀλήθειας καί τῆς προβολῆς τοῦ ψεύδους. Ἡ ὑποκρισία δίνει καί παίρνει. Κανένας φραγμός, καμιά ἀναστολή, κανένας ἐνδοιασμός. Οἱ ἐκπρόσωποι τοῦ λαοῦ διαβάζουν ἀπό τά χειρόγραφα τίς ὁμιλίες τους, θορυβοῦν ἀναιτίως καί κραυγάζουν ἀνοήτως.
Δέν συμβάλλουν στην ὀρθή λύση τῶν προβλημάτων. Εἶναι πιά σπάνιοι οἱ πολιτικοί, πού ἔχουν γόνιμο λόγο καί βοηθοῦν στή διαμόρφωση ὀρθῆς ἀντίληψης γιά τά διάφορα θέματα, πού ἀπασχολοῦν τόν χειμαζόμενο λαό. Οἱ περισσότεροι ἀναπαράγουν διάφορα στοιχεῖα, υἱοθετοῦν ἀνεύθυνες πληροφορίες καί δημιουργοῦν ἀρνητικές ἐντυπώσεις, γιά τούς ἀντιπάλους τους. Ἡ συμπολίτευση συγκαλύπτει την πραγματικότητα καί τίς δυσκολίες καί ἡ ἀντιπολίτευση ἐμποδίζει τή λύση τῶν προβλημάτων ἀντί νά διατυπώνει οἰκοδομητικές προτάσεις. Δέν ἔχουν πιά κανένα ἐνδιαφέρον οἱ συνεδριάσεις τῆς Βουλῆς. Τό ἐπιβεβαιώνουν οἱ ἴδιοι οἱ βουλευτές μέ τήν ἀπουσία τους ἀπό αὐτές.
Ὅλα αὐτά συμβαίνουν, γιατί οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, οἱ «ἡγέτες τοῦ λαοῦ», δέν ἔχουν ἠθικές ἀρχές οὔτε εὐγενικά ὁράματα. Δέν φιλοδοξοῦν νά προσφέρουν στήν πατρίδα. Κύριος σκοπός εἶναι ἡ ἱκανοποίηση τῶν συμφερόντων τους.
Αὐτή εἶναι ἡ πραγματικότητα. Καί γεννιοῦνται ἀμέσως εὔλογα ἐρωτήματα. Ὅλοι αὐτοί οἱ δημόσιοι ἄντρες, καθηγητές, πολιτικοί, διανοούμενοι, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες κ.λπ, δηλ. οἱ κατά κόσμον σοφοί, εἶναι ἀξιόπιστοι; Αὐτά πού ὑποστηρίζουν ἔχουν καμιά σχέση μέ τήν πραγματικότητα; Ἡ προσωπική τους ζωή τά ἐπιβεβαιώνει; Ὁ Γέροντας Παΐσιος ἦταν ἐπιφυλακτικός ἀπέναντί τους. Ἔλεγε: «Οἱ ἐξωτερικοί ἄνθρωποι τῆς κοσμικῆς μορφώσεως εἶναι γεμάτοι ἀπό ἐγωϊσμό καί ὑπερηφάνεια καί μοιάζουν μέ τούς δορυφόρους, πού γυρίζουν στόν ἀέρα καί δίνουν τήν ἐντύπωση ὅτι εἶναι ἀστέρια, ἐνῶ, ἐάν τούς καλοπροσέξεις, θά δεῖς τό στραβοπερπάτημά τους καί θά καταλάβεις ὅτι εἶναι ἀνθρώπινη ψευτιά».
"Ορθόδοξος Τύπος"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου