Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς σὲ λόγο του ἀναφέρει:


 « ψυχὴ ὁμοιάζει μὲ λυχνάρι, ποὺ ἔχει ὡς ἔλαιο τὴν ἀγαθοεργία, ἀντὶ γιὰ φυτίλι φέρει τὴν ἀγάπη, ἐπάνω στὴν ὁποία ἐπαναπαύεται ἀντὶ γιὰ φῶς χάρις τοῦ Πνεύματος. Ὅταν ἐξαφανισθῆ τοῦτο τὸ ἔλαιο, δηλαδὴ ἀγαθοεργία, ἀναγκαστικὰ ἀγάπη ποὺ ἐνυπάρχει στὴν ψυχὴ ἀντὶ γιὰ φυτίλι ψυχραίνεται κι᾽ ἔτσι τὸ φῶς τῆς κηδεμονίας τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ ἀπομακρύνεται ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ ἀπέφυγαν τὴν ἀρετὴ καὶ ἐφυγάδευσαν τὴν ἀγάπη»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου