+ π. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης
ΕΠΙΜΕΤΡΟΝ
Η
περί ανθρώπου αντίληψις του Ελληνικού Πολιτισμού δεν είχε τον τρόπον εκφράσεως
δια την κυκλικήν κίνησιν του πνεύματος προσευχόμενον εν τη καρδία της Παλαιάς
και της Καινής Διαθήκης. Δια τούτο οι Πατέρες επήραν τους όρους
"νούς," "λόγος" και "διάνοια" και εταύτισαν τον
"νούν" με το "πνεύμα" προσευχόμενον εν τη καρδία. Έτσι
έχομεν την διάκρισιν μεταξύ α) "τής λογικής λατρείας" την
οποίαν τελεί "τό βασίλειον ιεράτευμα," εις την οποίαν μετέχουν οι
ιδιώτες (λαϊκοί) με το "αμήν" τους, και β) "τής νοεράς
λατρείας" εν τη καρδία των φωτισμένων και γ) "τού δοξασμού
(θεώσεως)" όπου τα νήπια του φωτισμού γίνονται άνδρες και επιστρέφουν εις
την κατάστασιν του φωτισμού προφήτες. Μέσα εις τα πλαίσια αυτά ο Άγιος Ιωάννης
Δαμασκηνός παραπονούμενος γράφει (εις το έργον περί μετανοίας και
εξομολογήσεως) ότι υπάρχουν επίσκοποι στην εποχήν του που εις την εποχήν των
αποστόλων θα έλεγαν μόνον "αμήν" εις την Εκκλησίαν.
Σημειωτέον
ότι καθ' όλην την διάρκειαν του φωτισμού της καρδίας, δηλαδή της νοεράς ευχής,
ο εγκέφαλος συνεχίζει να επικοινωνεί φυσιολογικώς με το περιβάλλον και να
δουλεύη κανονικά. Το ίδιον συμβαίνει και εις την κατάστασιν του έσωθεν υπό του
Χριστού δοξασμένου όταν συνηθίση να βλέπη τα πάντα εν τη ακτίστω δόξη Αυτού και
γενόμενος από νήπιος ανήρ επιστρέφει εις την κατάστασιν του φωτισμού της νοεράς
προσευχής.
Με άλλα λόγια τα τέκνα του Νεο-Πλατωνικού
μυστικισμού του Αυγουστίνου, και των Φραγκο-Λατίνων και τινών δήθεν ορθοδόξων,
που επιδιώκουν την έκστασιν του νοός και της ψυχής εκτός του σώματός των,
αναζητώντες ενόρασιν των ανυπάρκτων αΰλων εν τω νοΐ του Θεού αρχετύπων,
ασχολούνται με "δαιμόνων εύρημα." Αυτήν την αίρεσιν του Βαρλαάμ
κατεδίκασε η Θ Οικουμενική Σύνοδος το 1341 χωρίς δυστυχώς να καταλάβη ότι είναι
του Αυγουστίνου και της παραδόσεως των Καρλοβιγκίων Φράγκων που άρχισε τα τέλη
του 8ου αιώνος. Οι προηγούμενοι Μεροβίγκιοι Φράγκοι ήσαν Ορδόδοξοι και είχαν καταδικάσει
την περί χάριτος και αμαρτίας διδασκαλίαν του Αυγουστίνου.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου