Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

47. Η «κατά Χριστόν» φιλοσοφία, η φιλοσοφία κατά Θεάνθρωπον, δεν είναι άλλο από το Ευαγγέλιον του Θεανθρώπου. Και τι είναι το Ευαγγέλιον του Θεανθρώπου; Αυτός ο Ίδιος και πάντα τα ιδικά Του: η ζωή Του, η διδασκαλία Του, το έργον Του, ο θάνατός Του, η ανάστασίς Του, η ανάληψίς Του, η Εκκλησία Του. Τα πάντα πηγάζουν εξ Αυτού και ανακεφαλαιούνται εν Αυτώ. Αυτός κάμνει το Ευαγγέλιον Ευαγγέλιον. Διότι ο Ίδιος είναι η ζώσα προσωποποίησις του Ευαγγελίου και η πραγματοποίησίς του. Ό,τι αποτελεί         ευ-αγγέλιον δια τα ανθρώπινα όντα έχει ενσαρκωθή και ανθρωπίνως πραγματοποιηθή εν τω Χριστώ. Αυτός έχει λύσει όλα τα προβλήματα του ανθρωπίνου πνεύματος κατά τρόπον θεϊκώς τέλειον και ανθρωπίνως πραγματικόν, μεταβάλλων τοιουτοτρόπως κάθε αγωνίαν μας εις ένα ευ-αγγέλιον… Διότι όλα τα προβλήματα ευρίσκουν την έλλογον και ευαγγελικήν λύσιν των εις την σάρκωσιν του Θεού Λόγου. Δι΄ αυτό η βασική αρχή της «κατά Χριστόν» φιλοσοφίας είναι:  ο Θεάνθρωπος είναι μέτρον όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Θεάνθρωπος, ο Οποίος είναι ο πάντοτε ζων και ο πάντοτε παρών εις τον ανθρώπινον κόσμον μας, και ο πάντοτε προσιτός εις όλους. Διότι ο Ίδιος δεν μας άφησε μόνον την θεανθρωπίνην φιλοσοφίαν Του, αλλά και τον Εαυτόν Του άφησεν εις τον γήϊνον κόσμον μας ως θεανθρώπινον σώμα και θεανθρωπίνην ζωήν, δηλαδή ως την Εκκλησίαν. Είναι εμπειρική αλήθεια ότι η θεανθρωπίνη φιλοσοφία ευρίσκεται όλη εις την θεανθρωπίνην ζωήν. Εκείνος που ζη αυτήν την ζωήν, αυτός έχει και την φιλοσοφίαν αυτήν. Εντεύθεν ο κάθε χριστιανός είναι κατά την κλήσιν του φιλόσοφος. Διότι, ζων εις το θεανθρώπινον σώμα της Εκκλησίας ο κάθε ένας, κατά το μέτρον της πίστεώς του και του ζήλου του, ζη και την ζωήν και τον θάνατον, και το αγαθόν και την αλήθειαν, και την αγάπην και την δικαιοσύνην, και τον Θεόν και τον άνθρωπον, κατά τον ίδιον τρόπον, καθ΄ όν τα έζη ο σαρκωθείς Θεός και Κύριός μας. και οι Άγιοι, επειδή ακριβώς ζουν όλα αυτά εις μέγιστον βαθμόν, είναι οι πραγματικοί και αληθινοί φιλόσοφοι. Αυτοί γνωρίζουν το μυστήριον του Θεού και του ανθρώπου, της αληθείας και του καλού, της ζωής και του θανάτου. Δι΄ αυτό τους ονομάζει η Εκκλησία «αγίους φιλοσόφους», «φιλοσόφους του Αγίου Πνεύματος». Διότι η «κατά Χριστόν» φιλοσοφία αποκτάται δια της αγίας ζωής, της «κατά Χριστόν» ζωής, και τοιουτοτρόπως γίνεται κανείς φιλόσοφος του Αγίου Πνεύματος.

Συνεχίζεται.