Cherubic Hymn-Theodoros Vasilikos-Our Home

I ta cherouvin, Mystikos ikoni zondes, ke ti zoopio, Triadhi ton trisayion. Imnon, prosadhondes. pasan tin viotikin apothometha merimnan, Pasan merimnan, os ton vasilea ton olon ipodhexomeni......

Ιn Εnglish

we who mysticly represent the cheroubim, sing the thrice holy hymn to the life giving Trinity, let us lay aside all the cares of life, that we may recive him, recive him who is the king of all.....

Διατί αι συνεχιζόμεναι συμφοραί του Έθνους;

Τριάντα χρόνια προ της πτώσεως του Βυζαντίου, ο μέγας μοναχός της Μονής του Στουδίου Ιωσήφ ο Βρυέννιος, εκήρυττεν εις το παλάτι και εις τον κόσμον ότι η υποδούλωσις εις τους Τούρκους είναι αναπόφευκτος δια τον αμαρτωλόν βίον των Βυζαντινών, από του Βασιλέως και του Πατριάρχου μέχρι του τελευταίου πολίτου και του εσχάτου Μοναχού. Και το Βυζάντιον έπεσε και υπεδουλώθη 400 χρόνια. Και αι οιμωγαί υψώθησαν μέχρις ουρανού… Έδωκεν ο Θεός και ηλευθερώθημεν. Αλλά πάλιν η αμαρτία κατέκλυσε παν το Ελληνικόν και εφθάσαμεν σήμερον εις το απελπιστικώτερον αδιέξοδον, που εγνώρισε ποτέ ο Ελληνισμός, και κατηντήσαμεν «ονειδισμός και χλευασμός τοις κύκλω ημών». Και διατί όλα αυτά; Διατί αι συνεχιζόμεναι συμφοραί του Έθνους; Δια να συνέλθωμεν από την αμαρτωλόν νάρκην, άρχοντες και αρχόμενοι, Επίσκοποι και Μοναχοί. Διότι η αμαρτία επλεόνασεν. Η αποστασία από τον Θεόν καθίσταται γενική. Οι Ιεράρχαι μας ερωτοτροπούν με τους αιρετικούς από μίαν κακώς εννοουμένην αγάπην και από την φενάκην ότι θα μας βοηθήσουν οι Παπικοί. Ολόκληρος η Ελλάς φλέγεται από την αμαρτίαν, την αθεϊαν, τον οικουμενισμόν, τον μασσωνισμόν, τας αιρέσεις. Πως λοιπόν αυτός ο δυστυχής λαός θα ίδη ειρήνην και ευτυχίαν; Και πώς να μη έρχεται η οργή του Θεού; Εάν θα ημπορούσαμεν να ίδωμεν με πνευματικά μάτια τους εξωτερικώς λαμπρούς φαινομένους Χριστιανούς μας, δεν θα εβλέπαμεν ειμή αθλίους, ρακενδύτους και καταπληγωμένας ψυχάς από την αμαρτίαν, την απιστίαν και τας αιρέσεις. Θα εβλέπαμεν ανθρώπους δίχως πνεύμα. Και ο πρώτος δι΄ ύδατος κατακλυσμός εγένετο με το αιτιολογικόν: «δια το είναι αυτούς σάρκας». Ας φοβηθώμεν τον δεύτερον κατακλυσμόν, τον δια πυρός, ως λέγει ο Απόστολος Πέτρος, κατά τον οποίον «ουρανοί πυρούμενοι λυθήσονται και στοιχεία καυσούμενα τήκεται!»…. 

Τότε.... και Τώρα!

Την Ορθόδοξον πίστιν, ασινή εφυλάξατε, των αιρετιζόντων Λατίνων, τας ποινάς μη πτοούμενοι· εν Κύπρω της Καντάρας Μονασταί, εν Άθω τε Ζωγράφου Καρυών, Ξενοφώντος Κουτλουμούσιον συν αυτοίς, Ιβήρων Βατοπαίδιον. Χαίρετε των πατέρων ο χορός, χαίρετε λύχνοι Άθωνος· χαίρετε αληθείας οι φρουροί, εν έργων αποδείξεσιν.

Έτι δεόμεθα υπέρ του Αγιωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου...   

Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΠΟΥ ΣΩΘΗΚΕ ΧΩΡΙΣ ΚΟΠΟ EΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΚΑΤΕΚΡΙΝΕ

Κάποτε είχε πάει ένας κοσμικός στην Σκήτη των Καυσοκαλυβίων , για να γίνη Μοναχός. Οι Πατέρες όμως της Σκήτης δεν τον δέχονταν, γιατί, εκτός που ήταν ράθυμος και αμελής, ήταν και πολύ σκανδαλοποιός και δημιουργούσε συνέχεια θέματα. Επειδή εκείνος αναπαυόνταν στην Σκήτη, παρακάλασε τους Πατέρες να τον αφήσουν να μένη ως λαϊκός και να εργάζεται καμιά φορά. 
Έτσι λοιπόν πέρασε την ζωή του με ραθυμία και αμέσως μέχρι την ώρα του θανάτου του που έπεσε πιά στο κρεβάτι και ψυχοραγούσε. Οι Πατέρες όμως του συμπαραστέκονταν και βρίσκονταν συνέχεια κοντά του.
Μια μέρα ο ετοιμοθάνατος είχε έρθει σε έκσταση και έκανε νοήματα. Οι Πατέρες απορούσαν τι να συμβαίνη!  Όταν συνήλθε τους διηγήθηκε το εξής φοβερό:
Είδα τον Αρχάγγελο Μιχαήλ μ' ένα χαρτί στα χέρια του, που είχε όλες τις αμαρτίες μου, και μου είπε:
«Βλέπεις, αυτά εδώ τα έκανες όλα , γι' αυτόν ετοιμάσου να πας στην κόλαση»
Τότε εγώ του λέω:
«Για κοίταξε, ανάμεσα σ' αυτά τα αμαρτήματα, υπάρχει το αμάρτημα της κατακρίσεως»
Ψάχνει ο Αρχάγγελος και μου λέει :
«Όχι , δεν υπάρχει»
«Οπότε, του λέω, δεν πρέπει να πάω στην κόλαση, σύμφωνα με αυτό που είπε ο Κύριος . «Μη κρίνετε και ου μη κριθήτε»
Τότε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ έσχισε το χαρτί με τα αμαρτήματά μου. Έτσι, Πατέρες μου, θα πάω στον Παράδεισο . Όταν μου είχατε πει ότι δεν κάνω για Μοναχός στην Σκήτη και εργαζόμουν ως λαϊκός και εκκλησιαζόμουν στον Κυριακό τις εορτές, είχα ακούσει τα λόγια του Ευαγγελίου «Μη κρίνετε , ίνα μη κριθήτε» και είπα : «Ταλαίπωρε , τουλάχιστον αυτό να εφαρμόσης», και αυτό με έσωσε δίχως άλλον κόπο»
Μόλις τελείωσε αυτά τα λόγια, παρέδωσε την ψυχή του στον Αρχάγγελο Μιχαήλ.

Kάθε είδους ομολογία, άνευ του εν επιγνώσει ζήλου, δεν δύναται να προχωρήση πέραν του χάρτου και της μελάνης

Ο ζηλωτισμός αποτελεί προϋπόθεση της Ορθοδοξίας, είναι δε εκ των πραγμάτων αναμφισβήτητον, δεδομένου ότι ο μη υπό ζήλου διαπνεόμενος πιστός, ουδόλως δύναται ν΄ ανταποκριθή προς τας εντολάς και διδασκαλίας των Αγίων Πατέρων περί ορθοδόξου πίστεως και ομολογίας, ως και προς τα Κανονικώς εντελλόμενα υπό της Εκκλησίας και επομένως να διατηρήση χωρίς καινοτομίας την ορθόδοξον αυτού ιδιότητα και υπόστασιν. Εις αυτόν ακριβώς τον λόγον οφείλεται και το σύνηθες φαινόμενον, κατά το οποίον οι πλείστοι διακηρύσσουν και δημοσιεύουν, μετά περισσού μάλιστα θαυμασμού, πάσας μεν τας περί ορθοδοξίας διδασκαλίας και υποθήκας των Πατέρων της Εκκλησίας, πλην όμως, άμοιροι ζήλου τυγχάνοντες ούτοι και μη δυνάμενοι, ένεκα τούτου, να πραγματώσουν τα διακηρυσσόμενα, χάνουν την ορθόδοξον αυτών ιδιότητα, «τη κοινωνία της αιρέσεως». Έτσι κάθε είδους ομολογία, άνευ του εν επιγνώσει ζήλου, δεν δύναται να προχωρήση πέραν του χάρτου και της μελάνης, ή πέραν της ασκόπου διαμαρτυρίας, αλλά θα καθιστά τον ούτω «ομολογούντα» πάντοτε μεν λέγοντα «Κύριε, Κύριε,…» αλλ΄ουδέποτε ποιούντα το θέλημα Αυτού.

Δεύτερη Συνεδρία της Δ.Ι.Σ. για τον μήνα Νοέμβριο

Συνήλθε σήμερα Τρίτη, 6 Νοεμβρίου 2012, στην δεύτερη Συνεδρία Της για τον μήνα Νοέμβριο η Διαρκής Ιερά Συνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Κατά την σημερινή Συνεδρία :

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά της προηγουμένης Συνεδρίας.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος πληροφορηθείσα την προς Κύριον εκδημίαν του Πατριάρχου Βουλγαρίας κυρού Μαξίμου καθώς και του Μητροπολίτου Μαρωνείας και Κομοτηνής κυρού Δαμασκηνού, ετέλεσε στο Συνοδικό Παρεκκλήσιο, Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των κεκοιμημένων Ιεραρχών.

Κατόπιν, τα Μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου ενημερώθηκαν από έγγραφο του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, προκληθέν από προγενέστερη Συνοδική αλληλογραφία και έκφραση ανησυχιών, περί του θέματος «Έκδοση νέου τύπου δελτίου ταυτότητας Ελλήνων πολιτών».

Το Αρχηγείο της Αστυνομίας καθησυχάζει την Ιερά Σύνοδο και τους πολίτες και διαβεβαιώνει, ότι σε εφαρμογή των εντολών του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως και Προστασίας του Πολίτη :

«1. … μέχρι σήμερα η διαδικασία έκδοσης της νέας ταυτότητας, δεν έχει ρυθμιστεί νομοθετικά και κατά συνέπεια δεν έχει ληφθεί οριστική απόφαση, για τον τύπο και τα βιομετρικά στοιχεία που θα περιλαμβάνει.

 2. Σέ κάθε περίπτωση, το νέου τύπου δελτίο ταυτότητας, θα πρέπει να πληρεί τα ελάχιστα χαρακτηριστηκά ασφαλείας, σύμφωνα με τον κανονισμό 2252/2004 του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να αναγνωρίζεται και σαν ταξιδιωτικό έγγραφο, πλην όμως δεν θα περιλαμβάνει ηλεκτρονικό και δακτυλικό αποτύπωμα καιδεν θα ταυτίζεται με την κάρτα του πολίτη».

Επίσης έλαβε αποφάσεις σχετικά με τρέχοντα υπηρεσιακά ζητήματα και ενέκρινε αποσπάσεις Κληρικών της Εκκλησίας της Ελλάδος σε Ιερές Μητροπόλεις του εξωτερικού.

Εκ της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου

Πηγή : http://www.ecclesia.gr/

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

Άνευ του Θεανθρώπου ο άνθρωπος είναι πράγματι άνευ κεφαλής και επί πλέον άνευ του εαυτού του, άνευ του αιωνίου εαυτού του, άνευ του αθανάτου, του θεοειδούς εαυτού του. Εκτός του Θεανθρώπου δεν υπάρχει άνθρωπος, αλλά πάντοτε υπάνθρωπος ή ημιάνθρωπος ή μη άνθρωπος. Εδώ πρέπει να προστεθή και η εξής αλήθεια:  άνευ του Θεανθρώπου ο άνθρωπος είναι πάντοτε δούλος του θανάτου, δούλος της αμαρτίας, δούλος του διαβόλου. Μόνον δια του Θεανθρώπου φθάνει ο άνθρωπος εις τον υπό του Θεού τεθέντα προορισμόν του: γίνεται «Θεός κατά χάριν» και ούτω φθάνει εις την τελείαν πληρότητα της υπάρξεώς του και της προσωπικότητός του. Φθάνει εις την θείαν του αιωνιότητα δια της Θεανθρωπότητος. Ζων εν τω θεανθρωπίνω σώματι της Εκκλησίας «συν πάσι τοις αγίοις» ο άνθρωπος θεανθρωποποιείται βαθμηδόν δια των αγίων μυστηρίων και των αγίων αρετών. Και τον γεμίζει η χαρά εκείνου του αγίου μηνύματος και της ουρανίου εντολής του αγίου Βασιλείου του Μεγάλου: «Θεού τε κτίσμα τυγχάνων και Θεός είναι κεκελευσμένος» (Γρηγορίω Θεολόγω, PG  36,  506). Δημιουργηθείς ως δυνάμει θεάνθρωπος, ο άνθρωπος προσπαθεί μέσα εις το θεανθρώπινον σώμα της Εκκλησίας να ομοιώση τον νουν του προς τον Θεόν, να τον μεταμορφώση εις Θεό-νουν («ημείς νουν Χριστού έχομεν» Α΄ Κορ. 2, 16), προσπαθεί να ομοιώση ακόμη την συνείδησίν του προς τον Θεόν, να την μεταμορφώση εις Θεο-συνείδησιν, την θέλησίν του να την ομοιώση προς τον Θεόν, να την μεταμορφώση εις Θεο-θέλησιν, να ομοιώση και το σώμα του προς το σώμα του Θεανθρώπου, να το μεταμορφώση εις Θεό-σωμα («το σώμα τω Κυρίω, και ο Κύριος τω σώματι» Α΄ Κορ. 6, 13).

Συνεχίζεται.  

Εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής

Η Εκκλησία της Ελλάδος με βαθειά συγκίνηση αναγγέλλει την προς Κύριον εκδημία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαρωνείας και Κομοτηνής, κυρού Δαμασκηνού. Ο εκλιπών Ιεράρχης εξεδήμησε προς Κύριον σε ηλικία 92 ετών. 

Ο Μακαριστός Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής κυρός Δαμασκηνός γεννήθηκε στην Οιχαλία Μεσσηνίας το 1920. Απεφοίτησε από την Θεολογική Σχολή Αθηνών το 1958. Χειροτονήθηκε Διάκονος το 1951 και Πρεσβύτερος το 1958. Υπηρέτησε Διάκονος στην Καλαμάτα και στην Αθήνα, και Ιεροκήρυκας στην Ιερά Μητρόπολη Μαρωνείας, διατελέσας και Πρόεδρος του Χριστιανικού Ομίλου Κυριών και Νεανίδων. Διηύθυνε το Εκκλησιαστικό Οικοτροφείο Αρρένων Κομοτηνής μέχρι της εκλογής του ως Μητροπολίτου. Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής χειροτονήθηκε το 1974. Ανηγορεύθη επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Εξέδωσε τρεις ογκώδεις τόμους με στοιχεία της εκκλησιαστικής, εθνικής και κοινωνικής προσφοράς της Ιεράς Μητροπόλεως.

Η εξόδιος ακολουθία του μακαριστού Μητροπολίτου Μαρωνείας και Κομοτηνής, θα ψαλεί στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Κομοτηνής την Πέμπτη 8 Νοεμβρίου και ώρα 15.00 προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου. 

Εκ της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος

http://www.ecclesia.gr/

ΕΚΟΙΜΗΘΗ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΜΑΞΙΜΟΣ

Νοσηλευόταν στο Κεντρικό Νοσοκομείο της Σόφιας
Εκοιμήθη σε ηλικία 98 ετών, σύμφωνα με όσα μεταδίδει η κρατική τηλεόραση της Βουλγαρίας, ο Προκαθήμενος της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Μάξιμος.Ο Πατριάρχης Βουλγαρίας κυρός Μάξιμος τον τελευταίο καιρό νοσηλευόταν στο Κεντρικό Νοσοκομείο της Σόφιας, ενώ πριν λίγες ημέρες έκλεισε τα 98 του χρόνια.
Ο μακριστός Πατριάρχης γεννήθηκε στις 29 Οκτωβρίου του 1914 στο ορεινό χωριό Όρεσακ.
Αποφοίτησε από το σχολείο στο χωριό του και σε ηλικία 27 ετών εκάρη μοναχός σε γειτονικό μοναστήρι.
Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας, ενώ το 1944 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος.
Από το 1950 μέχρι το 1955 υπηρέτησε ως Προϊστάμενος του Μετοχίου του Πατριαρχείου Βουλγαρίας στη Μόσχα.
Στις 30 Δεκεμβρίου 1956 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Βρανίτσης.
Στις 30 Οκτωβρίου 1960 εξελέγη Μητροπολίτης Λοβτσού.
Στις 4 Ιουλίου 1971 εξελέγη Μητροπολίτης Σόφιας και Πατριάρχης Βουλγαρίας, διαδεχόμενος τον προκάτοχό του Κύριλλο.
Τέλος, κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του, η Εκκλησία της Βουλγαρίας θεωρείται ότι έγινε μια από τις πιο συντηρητικές Εκκλησίες, καθώς συμμετέχει μόνο στους διαλόγους που διεξάγονται μεταξύ των ορθοδόξων και έπαυσε να διαλέγεται με τους καθολικούς ή τους προτεστάντες. 

Πηγή: Αγιορείτικο Βήμα