ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ - Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

       +π. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης

      Έχομεν ήδη παραθέσει μερικά Πατερικά κείμενα, τα οποία δείχνουν σαφώς ότι οι Πατέρες των Α' και Β' Οικουμενικών Συνόδων έλαβον την κληρονομηθείσαν παράδοσιν ως δεδομένην, ότι εις τας εμπειρίας των του δοξασμού, αυτοί, οι Προφήται, Απόστολοι και Άγιοι είχαν μίαν πραγματικήν όρασιν του Θεού εν τω ακτίστω Του Αγγέλω - Λόγω προ και μετά της Ενσαρκώσεώς Του. Ο Χριστός αποκαλύπτων την άκτιστον δόξαν ή βασιλείαν του Πατρός, ως ιδικήν Του φυσικήν δόξαν κατά την Μεταμόρφωσίν Του, τουτέστιν ενώπιον των τριών μαθητών με την παρουσίαν του Μωϋσέως και του Ηλία, είναι επανάληψις των ιδίων εμφανίσεων του Χριστού, ως Κυρίου της Δόξης, εις την Παλαιάν Διαθήκην, αλλά τώρα μέσω της ανθρωπίνης φύσεώς Του. Το σοβαρόν λάθος του Αγίου αποστόλου Πέτρου εις την πρότασιν να παραγγείλουν σκηνάς δια το γεγονός (μίαν δια τον Χριστόν, μίαν δια τον Ηλίαν και μίαν δια τον Μωυσήν) εις μίμησιν της σκηνής του μαρτυρίου, εις την οποίαν ο Μωϋσής εκοινώνησεν της δόξης του Θεού, ωφείλετο εις το γεγονός ότι η ανθρωπίνη φύσις του Χριστού είχεν η ιδία αντικαταστήσει την σκηνήν του μαρτυρίου του Μωϋσέως και τον ναόν του Σολομώντος και έκαμεν ταύτα πλεονάζοντα και ότι ο Ίδιος ο Χριστός είναι Εκείνος, ο Οποίος αποκαλύπτει την δόξαν Του, την οποίαν έχει κατά φύσιν από τον Πατέρα.

      

       

     Συνεχίζεται.

Το ανάθεμα της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς (ROCOR) κατά της αιρέσεως του Οικουμενισμού:

Those who attack the Church of Christ by teaching that Christ's Church is divided into so-called "branches" which differ in doctrine and way of life, or that the Church does not exist visibly, but will be formed in the future when all "branches" or sects or denominations, and even religions will be united into one body; and who do not distinguish the priesthood and mysteries of the Church from those of the heretics, but say that the baptism and eucharist of heretics is effectual for salvation; therefore, to those who knowingly have communion with these aforementioned heretics or who advocate, disseminate, or defend their new heresy of Ecumenism under the pretext of brotherly love or the supposed unification of separated Christians,

Anathema! 

Τοις βάλλουσι κατά της Εκκλησίας του Χριστού και διδάσκουσιν ότι η του Χριστού Εκκλησία μεμέρισται έν ούτω καλουμένοις «κλάδοις», οίτινες διαφέρουσιν αλλήλων έν διδασκαλία και τρόπω ζωής, ή ότι ή Εκκλησία ούχ υφίσταται όρατώς, άλλ' άπαρτισθήσεται έν τω μέλλοντι, όταν άπαντες οί «κλάδοι» ή τμήματα ή όμολογίαι ή προσέτι και θρησκείαι ένωθώσιν έν ένί σώματι• και οίτινες ού διακρίνουσι τήν ιερωσύνην και τά μυστήρια τής Εκκλησίας άπό τήν ιερωσύνην και τά μυστήρια των αιρετικών, αλλά λέγουσιν ότι το βάπτισμα και ή ευχαριστία των αιρετικών είσίν ικανά προς σωτηρίαν• ωσαύτως, τοις κοινωνούσιν έν γνώσει τοις προμνημονευθείσιν αίρετικοίς ή συνηγορούσι, διαδίδουσι, ή ύπεραμυνομένοις τής καινοφανούς αυτών αίρέσεως του οικουμενισμού έν προσχήματι αδελφικής αγάπης, ή υποτιθεμένης ενώσεως των διαχωρισθένων Χριστιανών,

ΑΝΑΘΕΜΑ!

(σ.σ. Τώρα μετά την ένωσή τους με το Οικουμενιστικό Πατριαρχείο Μόσχας το ανάθεμα πίπτει και επί της κεφαλής των .... )

Καλούμεθα οι πάντες εις εγρήγορση

Βιώνουμε συνεχώς την παναίρεση του Οικουμενισμού, δηλαδή της αλλοτρίωσης με ένα λόγο του Ορθόδοξου ήθους, της απεμπόλησης των Χριστιανικών Παραδόσεων και διδασκαλιών, της νοθείας των Ιερών Δογμάτων, θεσμών και Κανόνων της Ορθοδοξίας, υπό των οικουμενιστικών ετεροδιδασκαλιών και των Φράγκικων ηθών και εθίμων. Όθεν καλούμεθα οι πάντες εις εγρήγορση, δεδομένης της κοσμικής υπεροπλίας και των δολίων διπλωματικών τρόπων με τους οποίους κινούνται και δρουν οι σκοτεινές οικουμενιστικές δυνάμεις, που επιδιώκουν την δια παντός τρόπου υποταγή και άλωση της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Ο μακεδονομάχος που έγραψε ιστορία

Ο Παύλος Μελάς αποτελεί αναμφίβολα την πιο εμβληματική μορφή του μακρόχρονου Μακεδονικού Αγώνα, για τον οποίο και θυσιάστηκε, αφυπνίζοντας ουσιαστικά με αυτή του τη θυσία το κράτος των Αθηνών, που έως τότε παρακολουθούσε μουδιασμένο τους αγώνες των Μακεδόνων για ελευθερία.

Καταγόμενος από την ιστορική ηπειρώτικη οικογένεια των Μελάδων, οι ρίζες της οποίας φτάνουν ως την Κωνσταντινούπολη, με εξαιρετικό στρατιωτικό και πολιτικό παρελθόν πριν από την Αλωση της Πόλης, γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου του 1870 στη Μασσαλία της Γαλλίας. Εκεί ο πατέρας του, Μιχαήλ, ασχολήθηκε με το εμπόριο, δημιουργώντας μια αξιοσημείωτη περιουσία, μεγάλα τμήματα της οποίας διέθεσε σε εθνευεργετικούς σκοπούς, διατελέσας αργότερα και δήμαρχος Αθηναίων (1891-1894). Η μητέρα του Ελένη, το γένος Βουτσινά, ήταν επίσης γόνος γνωστής κεφαλλονίτικης οικογένειας εμπόρων. Το 1874, όταν ο Παύλος ήταν τεσσάρων ετών, η οικογένειά του μετακομίζει μόνιμα και εγκαθίσταται στην Αθήνα και συγκεκριμένα σε κτίριο της οδού Πανεπιστημίου, τη μετέπειτα Αθηναϊκή Λέσχη. Εκεί μεγαλώνει μαζί με τα έξι αδέλφια του μέσα σε ένα ιδανικό οικογενειακό περιβάλλον. Ως έφηβος, ζει πολύ έντονα τους αγώνες του αλύτρωτου Ελληνισμού για ενσωμάτωση στον εθνικό κορμό, ενώ το 1885 τα πατριωτικά αισθήματά του πληγώνονται από την προσάρτηση της Ανατολικής Ρωμυλίας στη Βουλγαρία και τα θλιβερά επακόλουθα αυτής.

Εχοντας ήδη αναπτύξει ένα εξαιρετικά ανήσυχο πατριωτικό πνεύμα, το 1886 κατατάσσεται στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ), από την οποία αποφοιτά το 1891 με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού Πυροβολικού. Τον επόμενο χρόνο παντρεύεται τη Ναταλία Δραγούμη, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά. Λαμβάνει μέρος στον καταστροφικό για τον Ελληνισμό πόλεμο του 1897, για την έκβαση του οποίου φέρει βαρύτατες τύψεις, παρά τη σχετικά χαμηλή επιτελική θέση του. Στις αρχές του 20ού αιώνα γίνεται ένα από τα πρώτα μέλη του Μακεδονικού Κομιτάτου και εισχωρεί για πρώτη φορά μυστικά στη Μακεδονία με τους συντρόφους του Κοντούλη, Παπούλα και Κολοκοτρώνη υπό το όνομα Μίκης Ζέζας, για να επιβλέψει την κατάσταση. Ακολουθεί μια δεύτερη 20ήμερη αποστολή τον Ιούλιο του ίδιου έτους, κατά την οποία δρα με το όνομα Πέτρος Δέδες.

Η τρίτη φορά, ωστόσο, που ο Παύλος Μελάς πατάει τη μακεδονική γη έμελλε να είναι και η τελευταία. Εχοντας πλέον δικτυωθεί και οριστεί ως αρχηγός του αγώνα, περνάει τα σύνορα στις 27 Αυγούστου του 1904, επικεφαλής σώματος 35 ανδρών αποτελούμενου από Μακεδόνες, Κρήτες και Μανιάτες. Ταυτόχρονα αναλαμβάνει την αρχηγία των Σωμάτων Μοναστηρίου και Καστοριάς και δρα υπό το ψευδώνυμο καπετάν Μίκης Ζέζας, που αποτελεί σύνθεση των ονομάτων των παιδιών του. Οι Τούρκοι, πληροφορούμενοι την είσοδό του στη Μακεδονία, θέτουν προς καταδίωξή του πολυάριθμο απόσπασμα. Ο ίδιος, παρά το μένος Οθωμανών και Βουλγάρων, συνεχίζει να αποδεκατίζει τις βουλγαρικές ομάδες των κομιτατζήδων, ορμώμενος κυρίως από τα χωριά Λιγκοβάνη και Λίχυβο. Στις 13 Οκτωβρίου του ίδιου έτους όμως και ενώ βρισκόταν στο χωριό Στάτιστα (σημερινός Μελάς), έπειτα από προδοσία της βουλγαρικής συμμορίας του Μήτρου Βλάχου, περικυκλώνεται από τουρκικό απόσπασμα 150 ανδρών. Ακολούθησε σφοδρή και άνιση μάχη, κατά τη διάρκεια της οποίας διατάζει έφοδο. Στην επιχείρηση αυτή τραυματίζεται θανάσιμα στην οσφυική χώρα, με αποτέλεσμα να ξεψυχήσει μισή ώρα αργότερα στα χέρια των παλικαριών του. Οι τελευταίες του κουβέντες ήταν «Βούλγαρος να μη μείνει»...

Αγγελος Σκορδάς

http://www.dimokratianews.gr/

Η Ορθοδοξία θα έδει να διαποτίζη την καθημερινήν ζωή μας.

Η σημερινή κρίσις, η οποία απειλεί με καταστροφή τον ελληνισμό σημαίνει θερισμόν των καρπών του υλιστικού τρόπου ζην και σκέπτεσθαι των Νεοελλήνων, μακράν των ζωογόνων υδάτων της Ορθοδοξίας, η οποία θα έδει να διαποτίζη την καθημερινήν ζωή μας. Ο ατομισμός, το συμφέρον και ο εγωκεντρισμός, ο καταναλωτισμός και ο ευδαιμονισμός, η παρακμή των πνευματικών και ηθικών αξιών είναι τα γνωρίσματα της κακοδαιμονίας και μόνον η αληθής μετάνοια Κλήρου και λαού δύναται να θεραπεύση το κακό και ο Ελληνισμός να επανεύρη τον δρόμον του.

Ἡ σκοπιμότης «ἱεροποιήσεως» τῆς ὁμοφυλοφιλίας.

Ἡ ἀρχὴ ἔγινε στὴν Ταϊβάν, ὅπου δύο λεσβιάζουσες, ἡ Χουὰνγκ Μεϊ Γοὺ καὶ ἡ Γιού Γιὰ Τὶνγκ «ἦρθαν εἰς γάμου κοινωνία» σὲ βουδδιστικὸ ναό, μὲ τὶς εὐλογίες τῶν βουδδιστῶν ἱερέων! Δὲν εἶναι καθόλου τυχαῖο τὸ ὅτι ὁ Βουδδισμὸς συγκατατίθεται καὶ «εὐλογεῖ» τὸ πάθος τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Ἡ προώθησή της εἶναι ἔργο καὶ πρωταρχικὴ ἐπιδίωξη     τῆς «Νέας Ἐποχῆς» καὶ ἡ «Νέα Ἐποχὴ» εἶναι τὸ «ἀπαύγασμα»  (κατὰ κύριο λόγο) τῶν δοξασιῶν, πίστεων καὶ πρακτικῶν τῶν ἀνατολικῶν θρησκευμάτων! Ὁ Ἰνδουισμός  ο Βουδισμός ο Κομφουκιανισμός, ὁ Ταοϊσμός, κ.λπ εἶναι τὰ «πνευματικὰ» ἀντλιοστάσια τῆς «Νέας Ἐποχῆς». Ὁ σεξισμὸς καὶ κυρίως ἡ ὁμοφυλοφιλία ἀποτελεῖ κύρια ἐπιδίωξη τῶν σκοτεινῶν νεοεποχιτῶν, διότι γνωρίζουν καλά, καὶ εἶναι δοκιμασμένο ἱστορικά, πὼς ἡ ἠθικὴ διαφθορὰ εἶναι ἡ κύρια αἰτία καταστροφῆς τῶν κοινωνιῶν.Ἡ  ἐπιδιωκόμενη σύγχρονη ἠθικὴ κατάπτωση θὰ κάμει εὐκολώτερη τὴν ἐπικράτηση τῶν καταχθονίων νεοεποχίτικων ἐπιδιώξεων. Ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι ὄντως μία ἀπὸ τὶς χειρότερες αἰτίες ἠθικῆς σήψης τῶν διαχρονικῶν κοινωνιῶν καὶ γιʼ αὐτὸ τὴν προωθοῦν. Μάλιστα μέσω τῶν θρησκειῶν προσπαθοῦν νὰ τὴν «ἱεροποιήσουν», νὰ τὴν κάμουν «θρησκευτικὴ τελετὴ» καὶ ἔτσι νὰ γίνει εὐκολώτερα ἀποδεκτή. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἐξήγηση τῶν «θρησκευτικῶν» ὁμοφυλόφιλων «γάμων», χωρὶς νὰ ἀποκλείεται (ταυτόχρονα) καὶ ἡ βεβήλωση τοῦ ἱεροῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου!

«Ο.Τ»

Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΣ ΤΩΝ ΑΠΙΣΤΩΝ

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Πολλοί  ἄνθρωποι στὴν ἐποχή μας θεωροῦν τὴν πίστη στὸν Θεό ὡς αἰχμαλωσία,

ποὺ τοὺς στερεῖ τὴν ἐλευθερία ἐπιλογῆς καὶ δράσης, γι᾽ αὐτὸ δηλώνουν ὅτι εἶναι

ἄπιστοι ἢ ὅτι πιστεύουν σὲ μιὰ ἀνωτέρα δύναμη, ἄγνωστη καὶ ἀδρανῆ, ποὺ δὲν

ἐπηρεάζει τὴ ζωή τους οὔτε τὴν περιορίζει. Βρίσκεται κάπου μακριά, πέρα ἀπὸ

τοὺς ἀνθρώπους τῆς γῆς καὶ πάνω ἀπὸ τὶς σκέψεις τους, τὰ συναισθήματά τους,

τοὺς πόνους καὶ τὶς δυσκολίες τους, τὰ ὑπαρξιακά τους προβλήματα καὶ τὶς

δραστηριότητές τους. Στὴν πραγματικότητα δὲν ὑπάρχουν ἄπιστοι, ἀλλὰ

ὀλιγόπιστοι ἢ ἀγνοοῦντες καὶ αὐτὸ ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι

ἀσχολοῦνται μὲ τὸ θέμα, τοὺς ἀπασχολεῖ, ἐνῶ δὲν ὑπάρχει σύμφωνα μὲ τὶς

δηλώσεις τους! Θὰ ἦταν παράλογο νὰ ἀσχολεῖται κανεὶς μὲ ἕνα ἀνύπαρκτο θέμα

καὶ πάνω σὲ αὐτὸ νὰ χτίζει τὴν ἰδεολογία του, ἀλλὰ καὶ τὴν προβολή του στὸ λαό.

Ἀντίθετα μὲ τὸν πιστό, ὁ ὁποῖος δὲν κάνει θόρυβο γύρω ἀπὸ τὴν πίστη, ὁ ἄπιστος

κάνει θόρυβο καὶ ἐμφανίζεται ὡς γενναῖος, ἐνῶ εἶναι ψοφοδεὴς καὶ

ταλαιπωρεῖται ἀπὸ διάφορες παιδαριώδεις καὶ ἀφελεῖς σκέψεις. Ἕνας ἐπίσκοπος

γράφει ὅτι «δὲν ὑπάρχουν ἄπιστοι στὸν κόσμο. Ὑπάρχουν ὀλιγόπιστοι —ἄνθρωποι,

 ποὺ ταλαντεύονται, ποὺ τοὺς τρώει τὸ σαράκι τῆς ἀμφιβολίας, ποὺ θέλουν νὰ

πιάσουν τὸν Θεὸ μὲ τὴ γνώση, ποὺ συγχέουν τὰ ὅρια τῶν δύο κόσμων, τοῦ κόσμου

τῆς γνώσεως καὶ τοῦ κόσμου τῆς πίστεως. Εἶναι ὅμως καὶ κάποιοι, ποὺ θορυβοῦν.

Ἡ θορυβοῦσα ἀπιστία! Ὅσο περισσότερο ἡ δῆθεν ἀπιστία θορυβεῖ, τόσο

περισσότερο δικαιώνει τὴν πίστη. Ἐδῶ εἶναι βέβαιο πὼς ὁ θόρυβος γίνεται γιὰ

παραπλάνηση, εἶναι μιὰ διέξοδος γιὰ κεῖνον, ποὺ θορυβεῖ. Ὁ ἴδιος, ποὺ φωνάζει

θέλει νὰ ξεγελάση τὸν ἑαυτό του. Ἠθικὲς ἀκαταστασίες καὶ παρεκτροπὲς στὸ βίο

τονίζουν τὸ τραγούδι τῆς δῆθεν ἀπιστίας. Ὁ ἔξω θόρυβος γίνεται, γιὰ νὰ σκεπασθῆ

ἡ ἐσωτερικὴ θορύβηση». Ἡ ἀντιμετώπιση αὐτῶν τῶν δυστυχισμένων εἶναι ἀρκετὰ

δύσκολη. Ἐκεῖνο ποὺ πρωτίστως χρειάζεται εἶναι ἡ ὑπομονὴ καὶ ἡ δική μας καθαρὴ

καὶ σταθερὴ πίστη. Δὲν χρειάζονται πολλὲς θεωρίες καὶ παραδείγματα. Πρέπει

ἀκόμα νὰ ἀποφεύγονται οἱ ἀντικρούσεις καὶ ἀντεγκλήσεις. Τὴν ἀπιστία τῶν ἄλλων

τὴ χτυποῦμε μὲ τὴ συνέπεια στὴν πίστη μας, μὲ τὰ ἔργα μας, τὴν ἀγάπη μας, τὴν

ἀνοχή μας καὶ τὴν ταπεινὴ ὁμολογία μας. Αὐτὴ πρέπει νὰ εἶναι ἡ στάση μας

ἀπέναντι στοὺς ἄπιστους, ποὺ δὲν ἐκδηλώνουν ἐχθρικὲς διαθέσεις. Τὰ πράγματα

ἀλλάζουν, ὅταν κάποιος πολεμάει μὲ πολλοὺς τρόπους τὴν πίστη μας καὶ

προσπαθεῖ νὰ μᾶς διασύρει μὲ συκοφαντίες καὶ ἀνακρίβειες, γινόμαστε

ὁμολογητὲς καὶ ἀρνούμαστε τὴν ἐπικοινωνία μαζί του. Εἴμαστε ἀσυμβίβαστοι καὶ

ἀτρόμητοι. Στὴ σκληρὴ ἐποχή μας οἱ χριστιανοὶ πρέπει νὰ εἶναι σταθεροί. Ὅσες

ἐπιθέσεις καὶ ἂν δέχονται. Ὅσα ἀντιχριστιανικὰ σχέδια καὶ ἂν καταστρώνονται.

Ἡ πεῖρα ἔχει ἀποδείξει ὅτι τὸ ἦθος τοῦ ἀνθρώπου ἔχει μεγάλη δύναμη. Περιορίζει

τὴν ἐπιθετικότητα τῶν ἀπίστων καὶ συχνὰ τοὺς ἀφοπλίζει. Δέχονται τὴν

ἀνωτερότητά του καὶ ἐλέγχονται ἀπὸ τὴν ὑπομονὴ καὶ πραότητά του. Καὶ αὐτὸ

εἶναι μιὰ νίκη κατὰ τῆς ἀπιστίας.

π. Θεόδωρος Ζήσης - Η ανεξικακία των Αγίων.

Δημοσιεύτηκε στις 6 Οκτ 2012 από Simeron Wordpress

Πηγή: http://www.impantokratoros.gr/3BC11313.el.aspx

Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης - Η ανεξικακία των Αγίων (βίντεο-2012)

ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΗΡΕΙΑ

(Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου)

«Καὶ αὕτη ἦν χήρα» (Λουκ. 7,12)

ΤΑ βιβλία τοῦ κόσμου, ἀγαπητοί μου, οἱ ἱ­στορίες, μιλᾶνε γιὰ μεγάλα πρόσωπα καὶ κατορθώματα. Τὸ Εὐαγγέλιο μιλάει γιὰ ταπεινοὺς ἀν­θρώπους τῆς ἀρετῆς. Ἀπόδειξις ἡ σημερι­νὴ περικοπή. Μι­λάει γιὰ μιὰ ἡρωίδα. Παντρεύ­τηκε νέα, ἀλλὰ σύν­τομα ὁ ἄντρας της πέθανε. Τὸ εὐαγγέ­λιο μὲ μιὰ λέξι περιγράφει τὴν τρα­γῳδία της· «καὶ αὕτη ἦν χήρα», λέει (Λουκ. 7,12).
Ἡ χήρα αὐτὴ εἶχε ἕνα ἀγόρι μονάκριβο· ἦ­ταν ἡ παρηγοριὰ κ᾽ ἐλπίδα της. Ἀλλὰ τὸ παιδὶ ἀρρώστησε. Αὐτὴ ἔκανε τὸ πᾶν· ξενύ­χτησε, ἔ­τρεξε, προσ­ευχήθη­κε. Μὰ οἱ βουλὲς τοῦ Θεοῦ ἀνεξ­ιχνίαστες· ὁ χάρος ἦρθε καὶ τὸ πῆρε. Ἕ­να ἀ­στροπελέκι ἔ­πεσε καὶ πῆρε τὸν ἄντρα της, δεύ­τερο τώρα πέφτει καὶ παίρνει τὸ παιδί της. Κλαῖ­νε μαζί της ὅλοι καθὼς τὴν συνοδεύουν.
Θεέ μου, θὰ σκεφθῆτε, δὲν εἶνε ἄδικο αὐ­τό;… Μὴν τὸ πῆτε. Ξαφνικὰ τὰ δάκρυα σταμα­τοῦν, ὁ θρῆνος γυρίζει σὲ χαρά. Τὸ παιδὶ ἀναστήθη­­κε! Τί; Παράξενο φαίνεται. Δυσ­πιστοῦμε, εἴ­μα­στε ἄπιστοι σήμερα. Φτάσαμε στὰ χρόνια ποὺ προέβλεψε ὁ Χριστός (βλ. Λουκ. 18,8). Τότε ὅμως ὅλοι εἶδαν τὴν ἀ­νάστασι τοῦ παιδιοῦ.
Ἄπιστε, θέλεις ἀπόδειξι τῆς ἀναστάσεως; Οἱ γεωργοὶ τώρα μὲ τὰ πρωτοβρόχια σπέρνουν τὴ γῆ. Τί εἶνε κάθε αὐλάκι; Ἕνας τάφος. Μέσα σ᾽ αὐτὸν θάβεται ὄχι ἕ­να κορμὶ ἀλλ᾽ ὁ σπόρος. Αὐτὸς σαπίζει, ὅ­πως τὸ σῶμα στὸν τά­φο, κι ἀ­πὸ τὸ σάπιο σπόρο βγαίνει νέα ζωή. Δὲν εἶ­νε αὐτὸ εἰκόνα τῆς ἀ­ναστάσε­ως; Ἀπορῶ πῶς ὑ­πάρχουν ἄπιστοι. Αὐτὸς ποὺ ἔκανε τὸ σπόρο, ἀφοῦ σαπίσῃ, νὰ βγαίνῃ σὲ νέα ζωή, ὁ ἴδιος εἶ­­­πε στὸ παιδὶ «Σήκω ἐ­πάνω», καὶ σηκώθηκε· ὁ ἴδι­­ος εἶπε στὸ Λάζαρο «Δεῦ­ρο ἔξω» (Ἰωάν. 11,43)· ὁ ἴδι­ος στὸ τέλος θὰ κάνῃ καὶ τὴν κοινὴ ἀνάστασι.

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Ο Απόστολος Θωμάς

Στις 6 Οκτωβρίου η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του αγίου ενδόξου Αποστόλου Θωμά. Το όνομά του στην αραμαϊκή γλώσσα «Τέομα» σημαίνει δίδυμος. Στο ιερό Ευαγγέλιο του δίδεται όντως η προσωνυμία «Δίδυμος» (Ιωάν.11,16). Οι αγιογραφικές πληροφορίες για το Θωμά είναι σχετικά λίγες και γι' αυτό έχουν εγερθεί κατά καιρούς αυθαίρετες ερμηνείες για το πρόσωπό του. Προσπάθησαν να εντοπίσουν τίνος δίδυμος αδελφός ή αδελφής υπήρξε. Κάποιοι τον ταυτίζουν με τον αναφερόμενο από τον Ματθαίο (13,55) αδελφόθεο Ιούδα. Μάλιστα οι πολέμιοι του Χριστού συγγραφείς υποστηρίζουν ότι αυτός υπήρξε δίδυμος αδελφός του Κυρίου, παρά τις αντίθετες μαρτυρίες των Ευαγγελίων, θέλοντας να πλήξουν την υπερφυσική ενανθρώπηση του Θεού Λόγου! Αρχαία παράδοση, την οποία αποδέχεται η Εκκλησία μας ο Θωμάς ήταν δίδυμος αδελφός κάποιας Λυδίας ή Λυσίας. Κάποιοι άλλη παράδοση αναφέρει ότι ήταν δίδυμος αδελφός κάποιου Ελεάζαρου.

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Ανίερος καὶ βλάσφημος «ἐρωτικὴ θεία λειτουργία»!

Το διαβάσαμε καὶ αὐτό. Προτεσταντικὴ «ἐκκλησία» στὴν πόλη

Mainz - Kastel τῆς Γερμανίας στὴν περιοχὴ τοῦ Βισμπάντεν,

καθιέρωσε «ἐρωτικὴ θεία λειτουργία»! Φωτογραφίες, ποὺ

ἀνέβηκαν στὸ διαδίκτυο, παριστάνουν πιστοὺς τῆς «ἐκκλησίας»

νὰ χορεύουν ἀνακατεμένοι, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ξέφρενο χορὸ

γύρω ἀπὸ τὴν «ἁγία» τράπεζα! Ἐμπνευστὴς αὐτῆς τῆς ἀνίερης

καὶ βλάσφημης «λειτουργίας» εἶναι ὁ πάστορας Ralf Schmidt, ὁ

ὁποῖος καλεῖ τοὺς πιστοὺς τῆς «ἐκκλησίας» του: «Καλῶς ἤλθατε

στὸν ἀμπελώνα τῆς ἀγάπης»! Δὲν εἶναι δύσκολο νὰ διαπιστώσει

κανεὶς τὴν ἀπίστευτη κατάπτωση τοῦ αἱρετικοῦ προτεσταντισμοῦ.

Εἶναι ὁλοφάνερο, πὼς ὄχι μόνον δὲν ὑπάρχει ἴχνος τῆς χάριτος

τοῦ Θεοῦ στὴν αἱρετικὴ προτεσταντικὴ πανσπερμία, ἀλλὰ κυριαρχεῖ

ἡ δαιμονικὴ ἐνέργεια, ἡ ὁποία τὶς ὠθεῖ σὲ ἀπύθμενες ἐρεβώδεις

πλάνες καὶ πρακτικές. Εἶναι πολὺ πιθανὸν ἡ ἐν λόγῳ «ἐκκλησία» νὰ

εἶναι μέλος τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν καὶ ὁ

«εὑρηματικὸς» πάστορας νὰ εἶναι ἰσότιμος σύνεδρος τῶν ὀρθοδόξων

συνέδρων, κατὰ τὶς συνεδριάσεις του! Ρωτᾶμε (χωρὶς νὰ περιμένουμε

ἀπάντηση) τοὺς ὀρθοδόξους συμμετέχοντες στὸ Π.Σ.Ε. ἔχουν ἥσυχη

τὴ συνείδησή τους νὰ συνδιαλέγονται ἐπὶ ἴσοις ὅροις μὲ χυδαίους

αἱρετικούς, σὰν τὸν πάστορα Ralf Schmidt; Ἂν τελεσθεῖ (συνηθίζεται

ἄλλωστε) σὲ κάποια συνάντηση τοῦ Π.Σ.Ε. «ἐρωτικὴ θεία λειτουργία»,

πῶς θὰ ἀντιδράσουν;

"Ο.Τ"

(σ.σ. Θα αντιδράσουν όπως αντιδρούν και τώρα οι προδότες Οικουμενιστές

που αναγνωρίζουν ισότιμη με την Ορθοδοξία την Αγγλικανική "εκκλησία"  

η οποία "ευλογεί" εντός των "ναών" της,  γάμους ομοφυλόφιλων !!!!!)