Χωρία σταχυολογημένα ἀπό τάς «Διδαχάς» τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ*

Ἡ τήρησις τῆς Κυριακῆς

Ἀπό τόν Χριστόν μή χωρίζεσθε, καί ἀπό τήν ἐκκλησίαν. Ἀκοῦτε τόν

ἱερέα, ὁπού σημαίνει; Εὐθύς νά σηκώνεσθε, νά νίπτεσθε, καί νά

πηγαίνετε εἰς τήν ἐκκλησίαν. Να ἀκούετε τήν ἀκολουθίαν μέ

προσ οχήν. Ὁμοίως καί τήν Θείαν Λειτουργίαν. Καί νά ὁρμηνεύετε

τά παιδιά σας, ὅσον καί δύνασθε, να μή ἁμαρτήσουσιν, νά

πηγαίνουσιν εἰς τήν ἐκκλησίαν, νά εὐλογοῦνται, διά νά ζήσουν καί

νά προκόψουν.

*  *  *

Ἕξη ἡμέρας νά ἐργαζώμεθα διά ἐτοῦτα τά κοσμικά καί γήϊνα

πράγματα καί τήν ἁγίαν Κυριακήν να ἡσυχάζωμεν καί νά ἀπέχωμεν

ἀπό αὐτά καί νά ἐργαζώμεθα τά οὐράνια. Ἤγουν ἀπό ὅλον τόν

ταχύ να πηγαίνωμεν εἰς τήν ἐκκλησίαν να ἀκούωμεν τά βιβλία τῶν

ἁγίων και τό ἅγιον Εὐαγγέλιον, τί μᾶς παραγγέλλει ὁ Χριστός νά

κάνωμεν. Ἀκόμη νά στοχαζώμεθα τόν θάνατον, τήν κόλασιν, τόν

παράδεισον. Να στοχαζώμεθα τήν ψυχήν μας, ὁπού εἶναι τιμιώτερον

πρᾶγμα ἀπό ὅλον τόν κόσμον, καί ἄν τήν χάσωμεν αὐτήν πλέον 

ἐχάσαμεν ὅλα, καί ἄν τήν κερδίσωμεν αὐτήν, ἐκερδέσαμεν ὅλα. 

Καί νά ἐνδυώμεθα ταπεινά τά ρουχαλάκια μας, καί νά τρώγωμεν τό

ἀρκετόν μας, καί νά μη ἀργολογοῦμεν, ἀλλά νά φροντίζωμεν πῶς

νά στολίσωμεν τήν ψυχήν μας μέ ὁμιλίαις καλαῖς, μέ ἤθη χρηστά,

διά νά τήν κάμωμεν νύμφην τοῦ Χριστοῦ μας.

*  *  *

Νά μή ἐργαζώμεθα καί πραγματευώμεθα τήν Κυριακήν. Ἐκεῖνο το

κέρδος ὁπού γίνεται τήν Κυριακήν εἶναι ἀφωρισμένον καί

κατηραμένον καί βάνετε φωτιά καί κατάρα εἰς τό σπίτι σας… Ἀδελφοί

μου, διὰ νὰ μὴ πάθητε κανένα κακόν, μήτε ψυχικόν, μήτε σωματικόν,

ἐγὼ σᾶς συμβουλεύω νὰ φυλάττητε τὴν Κυριακήν, ὡσὰν ὁπού εἶναι

ἀφιερωμένη εἰς τὸν Θεόν.

* Ἀπό τό ὑπό ἔκδοσιν βιβλίον τοῦ μακαριστοῦ Καθηγητοῦ Πανεπιστη-

μίου Κωνσταντίνου Καβαρνοῦ, μοναχού «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός».

Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.

ι΄. Τό ἐπιχείρημα ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός δέν ἔχει καταδικασθῆ ὑπό Συνόδου ὡς αἵρεσις, καί ὡς ἐκ τούτου δέν ἀποτελεῖ καταδικασμένη αἵρεσι.

Εδῶ ἴσως θά ἔπρεπε νά προσθέσωμε ὅτι ὄχι μόνο δένἔχει καταδικασθῆ ὡς αἵρεσις, ἀλλά καί ὅτι ἔχει ἐπαινεθῆ δημοσίως εὐκαίρως ἀκαίρως, συνοδικῶς καί κατ’ ἰδίαν ἀπό τούς Ἐπισκόπους, ὡς γνήσιο πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας, ὡς Ὀρθοδοξία ἀπεγκλωβισμένη ἀπό τό περιθώριο καί τήν ἀπομόνωσι, ἀπό τήν αὐτάρκεια καί τόν ναρκισσισμό, ὡς Ὀρθοδοξία κηρύττουσα τήν ἀγάπη καί τήν καταλλαγή. Ἐδῶ συμβαίνει ἀκριβῶς ὅ,τι συνέβη καί σέ ἄλλες αἱρέσεις, ὅπως τόν Μονοφυσιτισμό καί τήν Εἰκονομαχία, οἱ ὁποῖες κατ’ ἀρχάς ὄχι μόνο δέν καταδικάσθηκαν ἀπό ὀρθόδοξο Σύνοδο, ἀλλά ἀπεναντίας ἐπικυρώθηκαν ἀπό αἱρετική. Πρός αὐτά ἔχομε νά ἀναφέρωμε τά ἑξῆς:

1. Τό ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός δέν ἔχει καταδικασθῆ ὡς αἵρεσις ἀναφέρεται ἀπό τούς ἀντιοικουμενιστές ὡς δικαιολογία διά τήν ἀποφυγή τῆς ἀποτειχίσεως καί τῶν συνεπειῶν της, διότι οἱ οἰκουμενιστές ἀναφέραμε τόν θεωροῦν πρόοδο καί ἀπεγκλωβισμό ἀπό τίς ἀγκυλώσεις τοῦ παρελθόντος. Πλήν ὅμως, ἐπειδή καταργεῖ εὐθέως πλῆθος εὐαγγελικῶν ἐντολῶν καί ἱερῶν Κανόνων (ὅ,τι δηλαδή ἀναφέρεται στη σχέσι μέ τούς αἱρετικούς καί τήν συνοδοιπορία σέ ἐκκλησιαστικό ἐπίπεδο μέ ὅλους), καί ἐπί πλέον εἰσάγει νέες διδασκαλίες καί ἑρμηνεῖες, δέν χρειάζεται σύμφωνα μέ την διδασκαλία τῶν ἁγίων κάποια καταδίκη διά νά ἀποτειχισθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι, οὔτε κάποιον καινούργιο ἀναθεματισμό διά τούς νέους αὐτούς καινοτόμους καί εὐαγγελιστάς.

Συνεχίζεται.

Ω γενεά άπιστη και διεφθαρμένη

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Κυριακή 12^η Αὐγούστου 2012

Το θαύμα της θεραπείας του σεληνιαζομένου νέου που ακούσαμε αγαπητοί μου αδελφοί στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, συνέβη μετά την κάθοδο του Χριστού από το όρος Θαβώρ, όπου μεταμορφώθηκε δείχνοντας την δόξα της Θεότητάς Του στους τρεις Μαθητές που παρευρέθηκαν στο θαυμαστό αυτό γεγονός, γεγονός που εορτάσαμε και εμείς την περασμένη Δευτέρα έξι Αυγούστου.
Πλησίασε, μας λέει η σημερινή περικοπή, ένας άνθρωπος τον Ιησού, και γονατιστός Τον παρακαλούσε να λυπηθεί και να σώσει το παιδί του, το οποίο σεληνιάζονταν και ταλαιπωρούνταν πολύ, γιατί πολλές φορές έριχνε τον εαυτό του στη φωτιά ή στο νερό. Απελπισμένος, είχε απευθυνθεί προηγουμένως στους μαθητές του Χριστού, αλλά εκείνοι δεν μπόρεσαν να θεραπεύσουν το παιδί, οπότε κατέφυγε στον ίδιο τον Κύριο. Τότε ο Ιησούς είπε: “ Ω γενεά άπιστη και διεφθαρμένη, μέχρι πότε θα είμαι μαζί σας; έως πότε θα σας ανέχομαι; φέρτε μου το παιδί εδώ”. Και με ένα Του λόγο έδιωξε το δαιμόνιο και από εκείνη τη στιγμή το παιδί θεραπεύτηκε.

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Μαίνεται η πυρκαγιά στο αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο της Ορθοδοξίας

Κάηκαν τα δάση! Δεν κάηκε η συνοδοιπορία τους με την πατριαρχική οικουμενιστική λογική!

Το Περιβόλι της Παναγίας
αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας !!!

Του κυρίου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.

«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1)

Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας!


Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του!


Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο!
Δεν διετράνωσε μαχητικά την ορθόδοξη μαρτυρία με το γνωστό κύρος του αγιορείτικου λόγου, ως διορθωτική παρέμβαση στις αυθαίρετες και κραυγαλέες πατριαρχικές παραβιάσεις των ι. Κανόνων της Εκκλησίας.
Αντίθετα επιβράβευσε τις πατριαρχικές αυτές αντορθόδοξες ενέργειες με τη διακήρυξη της ευλαβείας της στο πρόσωπο του κ. Βαρθολομαίου!

Έτσι οι φύλακες της Ορθόδοξης Παράδοσεως, οι πυλωροί της προστασίας και διασφαλίσεως του κύρους των Ι. Κανόνων της Εκκλησίας, εγκατέλειψαν τη θέση τους!
Αρνήθηκαν τον εαυτό τους.

Άφησαν ξέφραγο και απροστάτευτο τον αμπελώνα του Κυρίου και συσχηματίσθηκαν με τον νυν αιώνα του οικουμενισμού, του κακόδοξου χριστιανικού συγκρητισμού.

Ευθυγραμμίσθηκαν με τους νεοεποχίτικους νόες κληρικών και λαϊκών θεολόγων, αρνητών της αληθείας της Μίας, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού, της Εκκλησίας των ι. Αποστολικών και Συνοδικών Κανόνων, της Πατερικής Παραδόσεως!

Η στάση αυτή της πνευματικής ηγεσίας του Αγίου Όρους αποστερεί σήμερα από την Ορθόδοξη Εκκλησία το φρουρό και φύλακα των παραδεδομένων αληθειών της πίστεως και της διδασκαλίας της.

Σήμερα έπαυσε να είναι το Άγιο Όρος εγγύηση και στήριξη Ορθοδοξίας, έπαλξη παρατάξεως μαρτύρων και ομολογητών Ορθοδοξίας.

Σήμερα το Άγιο Όρος, μοιάζει με αποσαθρωμένο από τον οικουμενισμό και την αίρεση οπωροφυλάκιο, μνημείο πλέον αγιορειτικής εγκαταλείψεως του περιβολιού της Παναγίας!

Το θλιβερό αυτό γεγονός συμβαίνει σήμερα, σε ώρα και στιγμή προχωρημένης αποδυναμώσεως της Ορθοδοξίας από ζωτικές και άγρυπνες δυνάμεις μαρτυρίας και ομολογίας, δεδομένου ότι, σήμερα, επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι και

Πατριάρχες αλλά και κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι, μεταποιούμενοι αλαζονικώς σε τάξη εκκλησιαστικής οικουμενικής συνόδου, αποφθέγγονται άρρητα ρήματα κακοδοξίας, «επ’ αγαθώ» της Ορθοδοξίας!

Αιρετικές χριστιανικές κοινότητες αναγνωρίζονται σήμερα ως εκκλησίες, συλλειτουργίες με τους πάσης φύσεως αιρετικούς και συμπροσευχές βαπτίζονται ως αγαπητικές σχέσεις και κάθε ορθόδοξη αλήθεια παραπέμπεται στον κάλαθο του οικουμενισμού, για επανερμηνεία με τα νέα δεδομένα της μετανεωτερικότητας, η οποία απαιτεί τον επαναπροσδιορισμό των πάντων στη θεολογία και γενικώς στη ζωή της Εκκλησίας!

Σ’ αυτή την κρίσιμη ώρα της οικουμενιστικής λαίλαπας, δεν έστερξαν οι αγιορείτες ηγούμενοι να αναδειχθούν· «θεία παρεμβολή και θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυρίου»!

Παραδόθηκαν στη δειλία και το φόβο της μαρτυρίας, με το…αιρετικό πρόσχημα της ευλαβούς υπακοής στο πρόσωπο του Πατριάρχου!

Έτσι μετέτρεψαν την πνευματική τους ηγεσία σε αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο του περιβολιού της Παναγίας!

Έκαναν την επιλογή τους!

Επέλεξαν την συνοδοιπορία τους με την πατριαρχική οικουμενιστική λογική!

Η διάσωση της Κέρκυρας από τον Άγιο Σπυρίδωνα τον Θαυματουργό την 11η Αυγούστου του 1716

 Το θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνα, Επισκόπου Τριμυθούντος της Κύπρου

Στις 11 Αυγούστου εκάστου έτους λιτανεύεται στην Κέρκυρα το σεπτό σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνος, σε ανάμνηση της θαυματουργικής επέμβασης του Αγίου το 1716 μ. Χ., ο οποίος έδιωξε σε μία νύχτα τις χιλιάδες των Τούρκων εισβολέων και έτσι διέσωσε το νησί της Κέρκυρας.

Το 1716 η Κέρκυρα βρισκόταν στα χέρια των Βενετών, οι οποίοι την κατείχαν από το 1386. Επειδή, λοιπόν, οι Τούρκοι κινούνταν απειλητικά προς την Κέρκυρα, τότε στάλθηκε στο νησί ο Στρατηγός Ιωάννης Ματθίας Σούλεμπουργκ, προκειμένου να παρακολουθεί τις στρατιωτικές κινήσεις των Τούρκων, οι οποίοι από το 1431 επιχειρούσαν, κατά καιρούς, να την καταλάβουν.

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

«Σόδομα καί Γόμορρα»

Διαβάζουμε στό καλό περιοδικό «ὁ Σωτήρ» (ἀρ. 2049, 15.7.12) μεταξύ

ἄλλων τά ἑξῆς: «Εἶναι πασίγνωστο πλέον ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Πατρίδα μας

λόγῳ ἀναξίων ἡγετῶν της κατήντησε νὰ ζητιανεύει, γιὰ νὰ ἐπιβιώσει.

Γίναμε ὄνειδος ὅλων τῶν λαῶν. Παρὰ ταῦτα ὅμως οἱ Ἕλληνες ὡς σύνολο

δὲν φαίνεται νὰ συναισθανόμαστε βαθύτερα τὴν κατάστασή μας.

Συνεχίζουμε τὴν ἴδια πορεία, ἡ ὁποία μᾶς ὁδήγησε στὴν ἀξιοθρήνητη

αὐτὴ  κατάσταση. Ἐξηγούμαστε: Ἡ Ἁγία Γραφή, ὁ θεόπνευστος καὶ

ἀλάθητος αἰώνιος λόγος, τονίζει ὅτι “ἐλασσονοῦσι φυλὰς ἁμαρτίαι”

(Παροιμ. ιδ΄ 34). Οἱ ἁμαρτίες δηλαδὴ λιγοστεύουν καὶ καταστρέφουν τὰ

ἔθνη. Τὸ βεβαιώνει τοῦτο ἡ ἱστορία, ἀλλὰ καὶ ἡ καθημερινὴ ζωή. Πολλοὶ

Νεοέλληνες δὲν ὑπολογίζουμε πλέον τὸν Νόμο τοῦ Θεοῦ καὶ οἱ ἁμαρτίες

μας  ροκανίζουν τὶς ρίζες τοῦ Γένους μας. Ἕνα βλέμμα στὴ ζωή μας τὸ

ἀποδεικνύει. Οἱ γυναῖκες μας τὸ καλοκαίρι κυκλοφοροῦν ἡμίγυμνες στοὺς

δρόμους καὶ ἀρκετὲς μάλιστα τολμοῦν νὰ εἰσέρχονται παρόμοια καὶ στοὺς

ἱ. Ναούς μας. Κάθε ἡμέρα ἐπίσης στὴν Πατρίδα μας γίνονται 1.000 ἐκτρώσεις

 “νόμιμες”  ……Ἐκεῖ φθάσαμε! Δὲν ὑπάρχουν πλέον φανερὰ δείγματα

Μετανοίας στὴν Ἑλλάδα μας. Περιμένουμε νὰ βγοῦμε ἀπὸ τὴν κρίση,

συνεχίζοντας ὅμως τὴ ζωὴ τῆς ἁμαρτίας, χωρὶς νὰ καταφεύγουμε

μετανοημένοι στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ προχωρώντας ἀπὸ τὸ κακὸ στὸ

χειρότερο. Πόσοι ἀλήθεια ἐκκλησιαζόμαστε μὲ πίστη κάθε Κυριακὴ ἀπὸ

τὰ 10 ἑκατομμύρια τῶν Ὀρθοδόξων Ελλήνων σήμερα;

«Ορθόδοξος  Τύπος»