«Ο γενναίος Κεμάλ που σκότωσε τους Έλληνες!»...


 Αυτά και άλλα πολλά μαθαίνουν οι ιμάμηδες στους Πομάκους στην Θράκη




 
 
 
Πληροφορηθήκαμε από νεαρό Πομάκο ο οποίος φοίτησε σε κουράν – κουρσού (μαθήματα Κορανίου) τι του δίδασκε ο ιμάμης επί χρόνια: «Το μάθημα δεν ήταν μόνο θρησκευτικό, ήταν και πολιτικό» μας είπε.

Στο πολιτικό κομμάτι, να τι του δίδασκε ο χότζας για την καταγωγή του: «Μας έλεγε ότι δεν πρέπει να υπάρχουν μεταξύ μας ρατσιστικές διαφορές. Δηλαδή, δεν πρέπει να υπάρχουν διαχωρισμοί. Τι θα πει Πομάκοι και Τούρκοι; Είμαστε όλοι Τούρκοι. Είναι αμαρτία να λες ότι είσαι Πομάκος και επί πλέον παίζεις το παιχνίδι των Ελλήνων και κάνεις ζημιά στην Τουρκία».

Για τα πομακικά: «Να τα μιλάς όλο και λιγότερο. Κάποια στιγμή να μην τα μιλάς καθόλου. Αυτή η γλώσσα σε μπερδεύει. Τα τουρκικά είναι καλύτερη γλώσσα από αυτά. Τα τουρκικά είναι ανώτερα. Θα σε βοηθήσουν στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο. Όταν μεγαλώσεις μπορώ να σε στείλω να σπουδάσεις δωρεάν στην Τουρκία σε κάποιο θρησκευτικό σχολείο (ιμάμ-χατίπ)».

Για την Τουρκία και τον Κεμάλ Μουσταφά (Ατατούρκ):
«Η Τουρκία είναι η πατρίδα μας. Όλοι από αυτήν ερχόμαστε. Εσείς ζείτε σήμερα εδώ χάρη στον Ατατούρκ! Αν δεν υπήρχε αυτός, εσείς σήμερα δεν θα ζούσατε εδώ. Αυτός σκότωσε τους Έλληνες και μπορείτε σήμερα να ζείτε εδώ. Η Ελλάδα φοβάται την Τουρκία και για αυτό κανένας δεν θα σας πειράξει. Η Τουρκία σας προστατεύει!».

Αυτό είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι από όσα λέγονται στα …μαθήματα, μέσα στα εκατοντάδες θρησκευτικά παρασχολεία (κουράν κουρσού) που έχει φτιάξει η Τουρκία εντός της ελληνικής Θράκης. Με έμφαση στα χωριά όπου ζουν Πομάκοι και τις γειτονιές των Ρωμά, εκατοντάδες θρησκευτικοί λειτουργοί που πληρώνονται απευθείας από το τουρκικό κράτος, διδάσκουν στα μικρά παιδιά, Πομακόπουλα και Ρωμά, μίσος για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Εκμεταλλεύονται το θρησκευτικό συναίσθημα των ανθρώπων και τους μετατρέπουν σε Ταλιμπάν!

Η αποκάλυψη αυτή είναι για εκείνους τους «υπεύθυνους» χριστιανούς της οκάς (πολιτικούς, διπλωμάτες, αναλυτές, καθηγητές, δημοσιογράφους κ.ά.), οι οποίοι έχουν ακόμα παραισθήσεις για το τι συμβαίνει στην ελληνική Θράκη και μιλάνε για καθεστώς αρμονικών σχέσεων, γέφυρες φιλίας και παρόμοιες πολιτικάντικες ανόητες ρητορείες. Στα κουράν – κουρσού ετοιμάζονται οι νέοι ταλιμπάν της περιοχής με την ευλογία ψευτομουφτήδων και μουσουλμάνων πολιτικών. Όταν θα τους δείτε στο μέλλον να μην τρίβετε τα μάτια σας!

Τεύχος 59, Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012)

http://zagalisa.gr

Η συγκλονιστική ομιλία της Μολλά Νουρσέλ.wmv


Published on Jun 5, 2012 by
Η συγκλονιστική ομιλία της Πομάκας Μολλά Νουρσέλ, στην ιδρυτική εκδήλωση του Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων, στις 23.05.2009, στην Κομοτηνή. Η κα Μολλά κατάγεται από το Πομακοχώρι Κάρδαμος ν. Ροδόπης. Για περισσότερα: www.zagalisa.gr

Παρασκευή, 22 Ιουνίου 2012 Ευσεβίου ιερομάρτυρος, επισκόπου Σαμοσάτων, μαρτύρων Ζήνωνος και Ζηνά.

Εσέβιε Aγιε του Θεού εν καιροίς αιρέσεως Χριστού την αλήθεια, εκήρυξες 
Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω δωρησαμένω σε ημίν, πρέσβυν ακοίμητον.
 


Σοφίας το
Πνεύματος, καταυγασθες τ φωτί, τν λόγον τράνωσας, τς εσέβειας μίν, Εσέβιε νδοξε, σ γρ εραρχήσας, εσεβς τ Τριάδι, θλησας θεοφρόνως, κα τν πλάνην καθελες. Κα νν Πάτερ δυσώπησον, σώζεσθαι
παντας.








Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.


Οἱ λόγοι πού ἐπικαλοῦνται οἱ ἁγιορεῖτες Πατέρες, διά τούς ὁποίους διέκοψαν τήν μνημόνευσι τοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρα, ἦταν καθαρά λόγοι πίστεως καί συνίσταντο στήν ἄρσι τῶν ἀναθεμάτων πού αὐτός ἐνήργησε μέ συνοδική ἀπόφασι τό 1965, στή συνάντησι τοῦ Ἀθηναγόρα μέ τόν Πάπα στά Ἱεροσόλυμα καί γενικῶς στήν φιλοπαπική του στάσι. Εἶναι γνωστό τοῖς πᾶσι ὅτι ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας δέν εἶχε δογματικούς φραγμούς, δέν ἐπίστευε στήν μοναδικότητα τῆς Ὀρθοδοξίας, οὔτε βεβαίως δεχόταν ὅτι οἱ αἱρετικοί εἶναι ἐκτός Ἐκκλησίας. Θά ἀναφέρωμε
δύο-τρία ἀποσπάσματα ἀπό ὁμιλίες του διά νά βεβαιωθῆ καί ὁ πλέον δύσπιστος περί τῆς ἀληθείας τοῦ λόγου:
«Ἀπατώμεθα καί ἁμαρτάνομεν (ἔλεγε), ἐάν νομίζωμεν, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος πίστις κατῆλθεν ἐξ οὐρανοῦ καί ὅτι τά ἄλλα δόγματα εἶναι ἀνάξια. Τριακόσια ἑκατομμύρια ἀνθρώπων ἐξέλεξαν τόν Μουσουλμανισμόν διά νά φθάσουν εἰς τόν
Θεόν των καί ἄλλαι ἑκατοντάδες ἑκατομμυρίων εἶναι Διαμαρτυρόμενοι, Καθολικοί, Βουδισταί. Σκοπός κάθε θρησκείας εἶναι νά βελτιώσῃ τόν ἄνθρωπον» (Ἐκ δηλώσεώντου, ἴδ. «Ὀρθόδοξος Τύπος», φ. 94, Δεκ. 1968). «Εἰς τήν κίνησιν πρός τήν ἕνωσιν, δέν πρόκειται ἡ μία Ἐκκλησία νά βαδίσῃ πρός τήν ἄλλην, ἀλλ’ ὅλαι ὁμοῦ νά ἐπανιδρύσωμεν τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν,
ἐν συνυπάρξει εἰς τήν Ἀνατολήν καί τήν Δύσιν, ὅπως ἐζῶμεν μέχρι τοῦ 1054, παρά καί τάς τότε ὑφισταμένας Θεολογικάς διαφοράς» (Ἐκ τοῦ μηνύματός του ἐπί τῇ ἑορτῇ τῶν Χριστουγέννων τοῦ 1967, ἴδ. «Ἀπό τήν πορείαν τῆς ἀγάπης», σελ. 87). «Ὁ αἰών τοῦ δόγματος παρῆλθε» (Δήλωσίς του,ἴδ. «Ἀκρόπολις», 29-6-63). «Καλούμεθα ν’ ἀπαλλαγῶμεν τοῦ πλέγματος τῆς πολεμικῆς καί τῆς ἀντιρρήσεως ἐν τῇ Θεολογίᾳ καί νά ἐφοδιάσωμε αὐτήν διά τοῦ πνεύματος τῆς ζητήσεως καί τῆς διατυπώσεως τῆς ἀληθείας ἐν τῇ ἀγάπῃ καί τῇ ὑπομονῇ. Ὁ Χριστιανισμός ἔχει ἀνάγκη σήμερον μιᾶς Θεολογίας τῆς καταλλαγῆς» ( Ἐξ ὁμιλίας του εἰς τήν
Θεολογικήν Σχολήν Βελιγραδίου τήν 12-07-67, ἴδ. «Ἔθνος», 13-10-67).
Ἔχοντας αὐτά ὑπ’ ὄψιν των οἱ ἁγιορεῖτες Πατέρες καί, κυρίως, τήν συνοδική ἄρσι τῶν ἀναθεμάτων καί τήν ἄνευ ὅρων ὑποστολή τῆς σημαίας τῆς Ὀρθοδοξίας, διέκοψαν τήν μνημόνευσι τοῦ ὀνόματος τοῦ Πατριάρχου. Εἰς τήν διακοπή τῆς μνημονεύσεως προέβησαν οἱ μισές περίπου μονές τοῦ Ἁγ. Ὄρους, ὅλες οἱ σκῆτες καί τά περισσότερα κελία.

Συνεχίζεται.

Μέγας Αντώνιος : ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΥΛΙΚΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ


Σὲ κάθε ψυχικὸ πάθος (πνευματικὸ πρόβλημα) ποὺ σοῦ συσσωρεύεται (καὶ δὲν ξέρεις πῶς νὰ τὸ τακτοποιήσῃς), θυμήσου ὅτι ὅσοι ὀρθοφρονοῦν καὶ θέλουν νὰ βάλουν τὰ ζητήματά τους στὴν πρέπουσα θέση καὶ μὲ ἀσφάλεια, ἀπ᾿ αὐτοὺς δὲν θεωρεῖται γλυκεία ἡ ἀπόκτηση φθαρτῶν χρημάτων (πραγμάτων), ἀλλὰ οἱ ὀρθὲς καὶ ἀληθινὲς ἀπόψεις (γιὰ κάθε ζήτημα καὶ μάλιστα γιὰ τὰ μεγάλα θέματα: τοῦ προορισμοῦ μας ἐπὶ τῆς γῆς, τῆς λυτρώσεως ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς)· αὐτὲς τοὺς κάνουν εὐτυχεῖς. Διότι ὁ μὲν πλοῦτος καὶ κλέβεται καὶ ἁρπάζεται ἀπὸ δυνατότερους καὶ μόνον ἡ ἀρετὴ τῆς ψυχῆς εἶναι κτῆμα καὶ ἐξασφαλισμένο καὶ ἀπαραβίαστο, ποὺ καὶ μετὰ θάνατον σῴζει ὅσους τὴν ἔχουν ἀποκτήσει. Ὅταν σκέπτονται ἔτσι, δὲν τοὺς συναρπάζουν οἱ φαντασιοπληξίες τοῦ πλούτου καὶ τῶν λοιπῶν ἀπολαύσεων.

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.


Δια να είναι αθάνατος ο άνθρωπος, πρέπει εις το κέντρον της αυτοσυναισθήσεώς του να αισθάνεται τον εαυτόν του αθάνατον, δια να είναι αιώνιος, πρέπει εις το κέντρον της αυτοσυνειδησίας του να επιγινώσκη τον εαυτόν του αιώνιον. Χωρίς αυτό, και η αθανασία και η αιωνιότης είναι δι΄  αυτόν καταστάσεις επιβεβλημέναι έξωθεν. Και εάν κάποτε είχεν ο άνθρωπος αυτήν την αίσθησιν της αθανασίας και την επίγνωσιν της αιωνιότητος, τούτο συνέβη τόσον παλαιά, ώστε ήδη να έχη ατροφήσει κάτω από το βάρος του θανάτου. Και όντως έχει ατροφήσει: τούτο μας λέγει η όλη μυστηριώδης δομή του ανθρωπίνου είναι. Ολόκληρον το πρόβλημά μας έγκειται εις το πώς να αναζωπυρήση κανείς αυτό το σβησμένον αίσθημα, πώς να αναστήση αυτήν την ατροφικήν επίγνωσιν. Οι άνθρωποι δεν ημπορούν να το κάμουν, αλλ΄ ούτε και οι «υπερβατικοί θεοί» της φιλοσοφίας. Αυτό ημπορεί να το κάμη ο Θεός, ο Οποίος τον αθάνατον Εαυτόν Του ενεσάρκωσε μέσα εις την ανθρωπίνην αυτοαίσθησιν και τον αιώνιον Εαυτόν Του εις την ανθρωπίνην αυτοσυνειδησίαν. Τούτο ακριβώς έκαμε ο Χριστός, όταν ενηνθρώπησε και έγινε Θεάνθρωπος. Μόνον εν τω Χριστώ, αποκλειστικώς εν Αυτώ, ο άνθρωπος ησθάνθη τον εαυτόν του αθάνατον και εγνώρισε τον εαυτόν του αιώνιον. Ο Θεάνθρωπος Χριστός δια του Προσώπου Του εγεφύρωσε το χάσμα μεταξύ του χρόνου και της αιωνιότητος και αποκατέστησε τας σχέσεις μεταξύ των. Δια τούτο εκείνος μόνον ο άνθρωπος αισθάνεται πραγματικώς τον εαυτόν του αθάνατον και γνωρίζει αληθώς τον εαυτόν του αιώνιον, ο οποίος οργανικώς ενώνεται με τον Θεάνθρωπον Χριστόν, με το Σώμα Του, την Εκκλησίαν. Όθεν δια τον άνθρωπον και την ανθρωπότητα ο Χριστός κατέστη η μοναδική μετάβασις και διάβασις από τον χρόνον εις την αιωνιότητα. Δια τούτο εις την Εκκλησίαν, εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, ο Θεάνθρωπος Χριστός έγινε και παρέμεινεν η μοναδική οδός και ο μοναδικός οδηγός, από τον χρόνον εις την αιωνιότητα, από την αυτοαίσθησιν της θνητότητος εις την αυτοαίσθησιν της αθανασίας, από την αυτογνωσίαν του πεπερασμένου εις την αυτοσυνειδησίαν της αιωνιότητος και του αδιαστάτου.                                                               

Εκοιμήθη σήμερα το πρωί ο Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελέτιος σε ηλικία 79 ετών.

Ανακοίνωση της Μητρόπολης Πρέβεζας:




"Με βαθειά θλίψη αναγγέλουμε στους χριστιανούς αδελφούς μας την κοίμηση του Πνευματικού μας πατέρα Μητροπολίτου Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελετίου.
Η παρουσία του ανάμεσά μας, αυτά τα 32 χρόνια που ο Χριστός μας τον χάρισε, αποτέλεσε σ' όλους εμάς τους πιστούς χριστιανούς, βάση για να θεμελιώσουμε την πίστη μας και την σχέση μας με τον Χριστό και την Εκκλησία.
Το λείψανό του μπορούμε να το προσκυνήσουμε όλο το εικοσιτετράωρο και να πάρουμε την ευχή του, στον Άγιο Κωνσταντίνο Πρεβέζης.
Το προσεχές Σάββατο στις 11.00 π.μ. όλοι μαζί θα συναχθούμε στον μεγάλο Ναό του Αγίου Κωνσταντίνου, που εκείνος (ο Σεβ. Μελέτιος) έχτισε, να ευχαριστήσουμε τον Χριστό για την μεγάλη Του δωρεά προς εμάς να έχουμε τον π. Μελέτιο επίσκοπό μας και να Τον παρακαλέσουμε να αναπαύση τον πατέρα μας κοντά Του, μέσα στην ατελεύτητη ευτυχία της χαράς του προσώπου Του, Αυτού που είναι η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΖΩΝΤΩΝ.
Ας έχουμε όλοι την ευχή του Δεσπότη μας, συνοδό βοηθό και ευλογία της ζωής μας".