π. Θεόδωρος Ζήσης - Εξήγηση ευχών Πεντηκοστής (Β)


Δημοσιεύτηκε στις 12 Ιούν 2012 από 
π. Θεόδωρος Ζήσης - Εξήγηση των ευχών της γονυκλισίας της Πεντηκοστής (μέρος Β')
Πηγή: http://www.impantokratoros.gr/02655B88.el.aspx

Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.


Ὁ σκοπός δηλαδή τῆς ἀποτειχίσεως εἶναι ἡ ἀπομάκρυνσις ἀπό τήν αἵρεσι καί ἡ μή συμμετοχή διά τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐπικοινωνίας εἰς αὐτήν καί ἡ ἀποκατάστασις τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως διά τῆς ἐπισήμου καί συνοδικῆς καταδίκης τῆς αἱρέσεως καί τῆς τοποθετήσεως ὀρθοδόξων ποιμένων εἰς τίς θέσεις τῶν αἱρετικῶν. Αὐτό ὀνομάζεται ἀπό τόν ἅγ. Θεόδωρο τόν Στουδίτη «ἀναλαμπή τῆς Ὀρθοδοξίας» «Ὀρθοδοξίας αἰθρία» «καιρός Ὀρθοδόξου Συνόδου».
Ἄν δημιουργηθῆ κάποια Σύνοδος παράλληλος πρός τήν αἱρετική ἤ τοποθετηθῆ κάποιος Ἐπίσκοπος σέ κάποια Ἐπισκοπή, χωρίς προηγουμένως νά καταδικασθῆ
ὁ ὑπάρχων αἱρετικός, τότε σταματᾶ ἡ ἀποτείχισις, ἀφοῦ δημιουργεῖται μιά ἄλλη νέα «Ἐκκλησία». Χωρίς τήν καταδίκη, δηλαδή, τῆς αἱρέσεως, γίνεται μία «κατά τό δοκοῦν» ἀποκατάστασις, χωρίς τήν κανονική ἐκκλησιαστική ὁδό, δημιουργεῖται ἕνα δικέφαλο σῶμα, στό ὁποῖο ἡ μέν μία κεφαλή ἀντιστρατεύεται στήν Ὀρθόδοξο πίστι καί ἡ ἄλλη στήν Ἀποστολική διαδοχή (ἡ Ἀποστολική διαδοχή νοεῖται ὡς πρός τήν κανονική ἐκλογή, χειροτονία καί τοποθέτησι τοῦ Ἐπισκόπου) καί ἐπί πλέον δημιουργοῦνται οἱ προϋποθέσεις τοῦ σχίσματος, διότι τό δικέφαλο αὐτό σῶμα δέν θά δυνηθῆ νά θεραπεύση τά αἴτια αὐτῆς τῆς καταστάσεως καί τίς ὑπερβάσεις ἑκάστης κεφαλῆς, μέ ἀποτέλεσμα τήν διαιώνισι αὐτῆς τῆς καταστάσεως. Ἡ ἀποκατάστασις αὐτή τῆς πίστεως σύμφωνα μέ τήν Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας πρέπει νά γίνη στόν χῶρο πού ὑπάρχει ἡ κανονική Ἀποστολική διαδοχή καί ὄχι ἀντιθέτως, δηλαδή στήν πλευρά τῶν Ἐπισκόπων, ὅπου ὑπάρχει ἡ Ὀρθόδοξος πίστις νά ἀποκατασταθῆ ἡ κανονική Ἀποστολική διαδοχή. Δι’ αὐτό πάντοτε ὅταν ἐγίνοντο Σύνοδοι, Οἰκουμενικές ἤ τοπικές, πρῶτα ἀποκαθίσταντο ἤ ἀντικαθίσταντο οἱ Ἐπίσκοποι, εἰς τρόπον ὥστε νά ὑπάρχουν στίς κανονικές θέσεις τῶν Ἐπισκόπων Ὀρθόδοξοι ποιμένες. Βλέπουμε στά πρακτικά τῶν Συνόδων, κάποια ἀπό τά ὁποῖα παρουσιάσαμε στήν παροῦσα μελέτη, (σελ. 132-137) ὅτι πολλοί Ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ὑποπέσει στήν αἵρεσι, προσήρχοντο μετανοοῦντες στή Σύνοδο ζητοῦντες συγχώρησι, ἡ δέ Σύνοδος τούς ἀπεδέχετο, καί πολλούς ἀπ’ αὐτούς ἀποκαθιστοῦσε στούς θρόνους των (στούς θρόνους πού εὑρίσκοντο παρανόμως λόγῳ τῆς αἱρέσεως), ἀποδεχομένη τήν μετάνοιά των καί ἐπί πλέον τούς ἐδέχετο ὡς συνέδρους στίς ἐργασίες τῆς Συνόδου. Αὐτό σημαίνει ἀποκατάστασι τῆς πίστεως στόν χῶρο ὅπου ὑπάρχει ἡ κανονική Ἀποστολική διαδοχή.

Μόνον ο Θεός κρίνει τα κρυπτά της καρδίας…



Πολλάκις βλέπουμε την φανεράν αμαρτίαν του αδελφού μας, αλλά δεν βλέπουμε την κρυπτήν μετάνοιά του. 

Τι θα έγραφε αν ζούσε σήμερα;


Γέροντος Δανιήλ Κατουνακιώτου 1844-1929 :

Όπου πολιτεύεται δυστυχώς το νέον κήρυγμα κατά μίμησιν του  Ευρωπαϊκού συρμού και αποδοκιμάζονται αι διατάξεις της  Εκκλησίας και αποκαλούνται ως απλοί τύποι οι θεσμοί της  νηστείας και των λοιπών εκκλησιαστικών τελετών, βλέπομεν  μετά βαθείας λύπης ότι εγενικεύθη η διαφθορά, οι νέοι και  νεάνιδες εξευρωπαϊσθησαν, η αιδώς και το σέβας προς τους  γονείς εξέλιπεν, η αθεοφοβία αδιάντροπη οδεύει, τα πάθη της  σαρκός ακατάσχετα και διατί όχι; Αφού η αναιδής γύμνωσις  του γυναικείου φύλου, προκαλεί επισήμως τον οίστρον και  την ακολασίαν;…..

Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΜΑΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ


Μπόικο Μπορίσοφ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων.

Όσο κι αν επικρατούν στις συζητήσεις τα θέματα της οικονομίας και των λαθρομεταναστών, υπάρχουν και τα εθνικά ζητήματα που αφορούν την Εξωτερική Πολιτική και τον σεβασμό προς την Ιστορία και την Εθνική μας Αξιοπρέπεια. Ένα από αυτά είναι το πρόβλημα των σχέσεών μας με το σκοπιανό μόρφωμα, το οποίο γίνεται καθημερινά προκλητικότερο λόγω ορισμένων δικών μας υποχωρήσεων. Ενώ από το 1992 λαός και πολιτική ηγεσία είχαμε αποφασίσει να μην παραχωρήσουμε το όνομα Μακεδονία ούτε ως παράγωγο ούτε ως σύνθετο, τα τελευταία χρόνια επελέγη η σύνθετη ονομασία ως κόκκινη γραμμή. Ίσως επεκράτησε η άποψη ότι έτσι θα μαλακώσουμε την σκοπιανή πολιτική, αλλά τελικά έγινε το αντίθετο..

Όσο εμείς υποχωρούμε εκείνοι αποθρασύνονται. Ανεγείρουν αγάλματα του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου, μας σύρουν στο Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου, μιλούν για μειονότητες που ουσιαστικά είναι ανύπαρκτες και διδάσκουν στα σχολεία τους τη Μεγάλη Μακεδονία που φτάνει μέχρι τον Όλυμπο!

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Ο μακαριστός Φιλόθεος Ζερβάκος : Η ένωση των «Εκκλησιών»:





 «Ουδείς πιστός Ορθόδοξος Χριστιανός, συνετός, φρόνιμος, έχων ολίγον φόβον Θεού θα δεχθεί ποτέ την ένωσιν με τους αιρετικούς παπιστάς τους καταφρονητάς των επτά Αγίων Οικουμενικών και των Αποστολικών και Πατρικών Παραδόσεων. Ας στοχαστεί καλώς ο Πατριάρχης και ας μην αυταπατάται και νομίζει εύκολον την ένωσιν και ότι θα τον ακολουθήσουν οι γνήσιοι Έλληνες Ορθόδοξοι και ότι θα καταπατήσουν την συνείδησή των και θα καταφρονήσουν ευκόλως Αποστολικάς και Πατρικάς παραδόσεις και τους ιερούς κανόνας. 



Και οι μεν Άγιοι Πατέρες, οι καλοί και αληθινοί Ποιμένες, εξεδίωξαν μακράν της Εκκλησίας τους αιρετικούς, τους λοιμώδεις λύκους, ο δε οικουμενικός Πατριάρχης καλεί τον αιρετικόν Πάπαν, τον εχθρόν της Εκκλησίας, τον παραβάτην και καταφρονητήν των αποστολικών και Πατρικών Παραδόσεων. 



Οίμοι! Οίμοι, ψυχή μου! Στέναξον, κλαύσον, θρήνησον, ως άλλος Ιερεμίας, ουχί δια την επίγειον Ιερουσαλήμ, την πόλιν των αιμάτων, Συ θρήνησον δια την Νύμφην του Χριστού, την ακηλίδωτον και άμωμον, την Μίαν, Αγίαν, Ορθόδοξον Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν, την πνευματικήν Μητέρα των Ορθοδόξων Χριστιανών».

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΕΛΕΤΙΟΥ ΠΗΓΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ



(κολουθε μετ π τ πρωτότυπον κείμενον  μετάφρασις
 τν προτάσεων μ ἔντονα (bold) γράμματα)

   Τος κατ τν Δύσιν πσαν ρθοδόξοις χριστιανος, νδράσιν τε καὶ γυναιξίν, ξίας τε κα τάξεως πάσης, υος ν Κυρί γαπητος.

   Πσαν παιτούμεθα δι τν ποστολικν προσταγμάτων πρς τος γουμένους μν πακοήν, δελφοί, κα τούτων ναθεωροντες τν κβασιν τς ναστροφς μιμεσθαι τς πράξεις, μηδν λως τν πατρικν παραχαράττοντες παραδόσεων, κα δι' ατ τοτο, τι πατρικαί εσι παραδόσεις· μ γάρ, φησί, μέταιρε ρια,  θεντο ο πατέρες σου. Τούτου χάριντὴν νέαν ταύτην τῶν Πασχαλίων εἰσαγωγήν, τοῦ λεγομένου Γρηγοριανοῦ Καλανδαρίου, οἱ τῆς Ἀνατολικῆς τῶν ὀρθοδόξων ἐκκλησίας εὐσεβεῖς παῖδες οὐ παραδεχόμενοι, στοιχοῦντες δὲ μᾶλλον τῷ παρὰ τῶν τριακοσίων ὀκτω καί δεκα θεοφόρων Πατέρων Κανονίῳ (1),    τούτου μηδόλως παρεκκλίνομεν, τοσούτων κα τηλικούτων Πατέρων εσηγήσεσιν πόμενοι, καὶ τν ρον φυλάττοντες τν ν ντιοχεί θεοφιλεστάτων Πατέρων, οτως χοντα πρς λέξιν· «Πάντας τοὺς τολμῶντας παραλύειν τὸν Ὅρον τῆς Ἁγίας καὶ μεγάλης Συνόδου, τῆς ἐν Νικαία συγκροτηθείσης, ἐπὶ παρουσίᾳ τῆς εὐσεβείας τοῦ θεοφιλεστάτου βασιλέως Κωνσταντίνου περὶ τῆς Ἁγίας ἑορτῆς τοῦ Σωτηριώδους Πάσχα, ἀκοινωνήτους καὶ ἀποβλήτους εἶναι τῆς ἐκκλησίας (2),ε πιμένοιεν φιλονεικότερον νιστάμενοι πρς τ καλς δεδογμένα, κα τατα ερήσθω περ τν λαϊκν· ε δέ τις τν Προεστώτων τς κκλησίας, πίσκοπος,  Πρεσβύτερος,  Διάκονος τολμήσειεν π διαστροφ τν λαν, κα ταραχῇ τν κκλησιν διάζειν, κα μετ τν ουδαίων πιτελεν τ Πάσχα, τοτον ἡ Ἁγία Σύνοδος ντεθεν δη λλότριον κρινε τς κκλησίας». να τοίνυν μὴ μεταδιώκοντες κατ' τος τ τς Σελήνης δίαις μν ρμας κα τας τν ουδαίων νιέροις προσπελάσωμεν ορτας, δι το Κανονίου τν γίων κείνων Πατέρων ποσχοινισθέντες καθάπαξ τς ουδαϊκς ορτς, ες τὸ διηνεκς κατ τ κείνων Κανόνιον ορτάζωμεν, τ κα πορρωτέρω φέρον τς τν ουδαίων σκιαλατρείας. Τούτων ον ντως χόντων, παρακαλοῦμεν ὑμᾶς ἀδελφοί, τοῖς Πατράσιν ἕπεσθαι, καὶ μὴ τὰ καινὰ καὶ πρόσφατα ταῦτα κατασπάζεσθαι (3).   λλά, φασί, τοτο τν διαφόρων στίν. λλ δι τοτο μλλον τος Πατράσιν κολουθητέον, τι διάφορόν στιν· εἰ γὰρ καὶ κατά τι τῆς σεληνιακῆς ἐξέκλινε παρατηρήσεως, οὐ διὰ τοῦτο τὰ πατρικὰ καταληπτέον, καὶ παρατηρητέον μετὰ Ἰουδαίων τὰ Σελήνης (4). πειδ τοίνυν οκ ποδοκιμάζοντες τν σοφίαν τν σοφν, οδ τν συνετν θετοντες τν σύνεσιν, λλ τος Πατράσι κα γουμένοις μν, νατολικος τε καΔυτικος, κολουθοντες τ παλαι τν νέων προκρίνομεν δικαίως (κέκριται γὰρ ἅπαξ τῇ ἐκκλησίᾳ τῶν ὀρθοδόξων μηδὲν ὅλως νεωτερίζον παραδέχεσθαι (5), μηδν ποδιοπομπείσθαι τν πάλαι), στήκετε θαρσαλέως κα μες δελφοὶ τος πατροις θεσι, παρακαλοντες τος λαμπροτάτους μν ρχοντας, μν ξ εναι βιάστως τας τν κοινν Πατέρων, τν πράξει τε κα θεωρί κατὰ Ἀνατολν κα Δύσιν λαμψάντων, παραδόσεσιν πεσθαι. Μ βίᾳ ἀποσπάσθωσαν παρ χριστιανν χριστιανο τν πατρων προσταγμάτων· πόῤῥω γρ τς του Σωτρος αλς δυναστεία. Πσαν χέτωσαν παρ' μν αἱ ἐξουσίαι (κατ τν ποστολικν κανόνα, κ' οὐ κατ' φθαλμοδουλείαν) ποταγήν· Θες δ μονώτατος τ τς λατρείας. Μ οχ τοτο προστέταχεν ὁ Σωτήρ, ποδοναι κελεύσας τ Καίσαρος Καίσαρι, κα Θε τ το Θεο; Μὴ τν Πατέρων κείνων ναχωρμεν, μεθ' ν λπίζομεν τς το Θεο βασιλείας ξιωθναι, Θεο φιλανθρωπί κα χάριτι, ο  χάρις κα τ λεος εη μεθ'μν».

Κατ δύναμιν μετάφρασις (μ παρατηρήσεις ντς παρανθέσεων) τν ς νω προτάσεων μ ντονα (bold) γράμματα:
 1. Ἐμεῖς, οἱ ευσεβείς χριστιανοὶ τῆς Ἀνατολικῆς τῶν ὀρθοδόξων ἐκκλησίας, δὲν παραδεχόμαστε τὴν νέαν εἰσαγωγὴν τῶν Πασχαλίων (τοῦ νέου Πασχαλίου τοῦ Πάπα), τοῦ λεγομένου Γρηγοριανού Καλανδαρίου (ἡμερολογίου), ὑποτασσόμενοι καὶ συμφωνοῦντες (τοῦτο σημαίνει τὸ «στοιχοῦντες») μὲ τὸν κανόνα τῶν 318 θεοφόρων Πατέρων (τῆς α΄ οἰκ. Συνόδου).
 2. Ὅλους ὅσους τολμήσουν νὰ ἀφαιρέσουν τὸν Ὅρον τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, ποὺ συνεκροτήθη στὴν Νίκαια  ἐπὶ θεοφιλεστάτου βασιλέως Κωνσταντίνου (α΄ οἰκ. Σύνοδος) περὶ τῆς Ἁγίας ἑορτῆς τοῦ Σωτηριώδους Πάσχα, νὰ εἶναι ἀκοινώνητοι καὶ ἀπόβλητοι τῆς ἐκκλησίας.
   ς σημειωθ δ τι  ρθόδοξος κκλησία τς Φινλανδίας κολουθεί τ νέον Παπικν Πασχάλιον κα κανέν κ τν Πατριαρχείων κα τν Ατοκεφάλωνκκλησιών δν τν τιμωρε ρμοδίως, λλ’ οτε κν τν λέγχει.  Διατ; Διότι συνευδοκον  σιωπον νόχως. τσι θέλει  διάβολος κα  Νέα ποχ τνκκλησιαστικ κατάστασι. Μ φάμαρτη ποικιλία, χωρς κανόνες  λλιπῆ συμμόρφωσι σ ατος, κκοσμικευμένα κριτήρια και προσεγγίσεις στν Πίστι μας κα τν ερ Παράδοσι, χλιαρος χριστιανος νευ εαισθησίας στν δογματικὴ ἀκρίβεια, τν ρθ κκλησιαστικ τάξι, τν γνήσιο εαγγελικ βίο.
 3. Σᾶς παρακαλοῦμεν, αδελφοί, νὰ ἀκολουθῆτε τοὺς Πατέρες, καὶ νὰ μὴ δέχεσθε αὐτὰ τὰ καινούργια καὶ πρόσφατα.
 4. Και εάν σὲ κάτι περὶ τοῦ σεληνιακοῦ κύκλου δὲν γίνεται ὀρθὴ παρατήρησις, δὲν εἶναι λόγος αὐτὸς νὰ ἐγκαταλείψωμε τὰ τῶν Πατέρων, καὶ νὰ παρατηροῦμε μὲ τοὺς Ἰουδαίους τὰ περὶ τῆς Σελήνης. 
   Λέγει δ κα  γιος Νικόδημος (ερν Πηδάλιον, σελ. 9): πειδ λέγει ( γιος Χρυσόστομος)· «δν φροντίζει  Θες κα   κκλησία δι τοιαύτην παρατήρησιν τν χρόνων κα μερν πάρεξ δι μοναχν τν μόνοιαν κα ερήνην». Κα  βλέπε,γαπητέ, πς  θεος Χρυσόστομος νομάζει σχισματικος τος Λατίνους δι τὶ ἐκαινοτόμησαν τ πασχάλιόν τους κα καλαντάριον (μερολόγιον), χι δι τ δν εναι τοτο, σον κατ τν σημερίαν, ρθν  (διότι κα μες βλέπομεν πς ἡ ἰσημερία ληθς μεινεν πίσω μέρας 11), λλ δι τ χωρίσθησαν κατ τοτο π μς, τ ποον εναι γκλημα συγχώρητον, κατ τν ατν γιον.  
 5. Διότι ἔχει ἀποφασισθῇ στὴν Εκκλησίαν τῶν Ὀρθοδόξων μιὰ γιὰ πάντα, νὰ μὴ παραδεχόμαστε τίποτε νεωτερίζον.

Ο Πειραιώς κ. Σεραφείμ για το βλάσφημο "Corpus Christi"


᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 12ῃ Ἰουνίου 2012
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Ὁ σκηνοθέτης κ. Λαέρτης Βασιλείου προφανῶς ἀπό αἰσθήματα μεγάλης εὐγνωμοσύνης πρός τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἡ ὁποία περιέθαλψε τήν οἰκογένειά του προσφέρουσα ἐργασία στόν πατέρα του κ. Ἠλία Βασιλείου, ὡς νεωκόρο ἐπί ἀρκετά ἔτη στόν Ἱ. Ναό Ἁγίου Δημητρίου Πειραιῶς, ὅταν οἰκογενειακῶς ἦλθαν ἀπό τήν γείτονα Ἀλβανία, ἀνέσυρε ἀπό τή ναφθαλίνη τῆς παγκόσμιας ἀπόρριψης τό θεατρικό ἔργο «Corpus Christi» τοῦ Ἀμερικανοῦ κατά δήλωσή του ὁμοφυλόφιλου συγγραφέα Τέρενς Μάκ Νάλι πού ἐγράφη τό 1997 καί ἐνῶ στήν ἀρχή προανήγγειλε ὅτι θά τό παρουσιάσει στό θέατρο «Ἄνεσις» (Κηφισίας 14) λόγῳ τῆς ἀφόρητης δυσωδίας καί τῆς παράνοιας καί γελοιότητος τοῦ ἔργου καί τῆς ἀναμενομένης μικρῆς προσελεύσεως «εἰδικοῦ» κοινοῦ τελικά τό παρουσίασε σέ μιά ἀποθήκη στό Γκάζι πού ἔχει μετατραπεῖ σέ θεατράκι ὀνόματι «Χυτήριο»..

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

Εις τον ανθρώπινον κόσμον μας ο θάνατος είναι το μεγαλύτερον βάσανον και η πιο φρικιαστική απανθρωπία. Η απελευθέρωσις από αυτό το βάσανον και από αυτήν την απανθρωπίαν είναι ακριβώς η σωτηρία. Τοιαύτην σωτηρίαν εδώρησεν εις το ανθρώπινον γένος μόνον ο Νικητής του θανάτου, ο Αναστάς Θεάνθρωπος. Δια της αναστάσεώς Του Αυτός μας απεκάλυψεν όλον το μυστήριον της σωτηρίας μας. Σωτηρία σημαίνει το να εξασφαλισθή δια το σώμα και την ψυχήν αθανασία και αιωνία ζωή. Πως δε κατορθώνεται τούτο; Μόνον δια της θεανθρωπίνης ζωής, της νέας ζωής της εν τω Αναστάντι και δια τον Αναστάντα Χριστόν!                                                                                                                                 

Ο Πειραιώς Σεραφείμ : Ἄς μᾶς δείξουν οἱ κύριοι τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καί τῆς Αὐγῆς κάποιο προσωπικό τους ἀνάλογο παράδειγμα.


᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 12ῃ Ἰουνίου 2012
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Ἡ ὑπερχειλίζουσα ἀπό «δημοκρατικότητα» ΑΥΓΗ δημοσιογραφικό ὄργανο τοῦ ΣΥΡΙΖΑ στίς 7/6/2012 δημοσίευσε ρεπορτάζ μέ τόν τίτλο: «Χριστιανοί ὁ ΣΥΡΙΖΑ θά ἀπαιτήσει τήν ὑποταγή μας στόν Ἀντίχριστο» ὅπου παρουσιάζεται ἀνυπόγραφο ἔντυπο φυλλάδιο μέ τόν τίτλο: «Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί νά τί θά μᾶς ἐπιβάλλει τό κόμμα τῶν σταλινιστῶν-μαρξιστῶν τοῦ ΣΥΡΙΖΑ-Τσίπρα» πού ἰσχυρίζεται ὅτι δῆθεν μοιράζεται σέ ἐκκλησίες τοῦ Πειραιᾶ σύμφωνα μέ «τίς καταγγελίες πολιτῶν πού ἐκκλησίαζονται καί μᾶς μεταφέρει ὁ δικηγόρος καί δημοτικός Σύμβουλος Πειραιᾶ Γιάννης Καρδαρᾶς».
Ὁ κ. Καρδαρᾶς καταχωρεῖ στό δημοσίευμα τά ἑξῆς: «Έχω την αίσθηση ότι οι πρακτικές ενός φαύλου και σάπιου συστήματος και μιας μερίδας Ιεραρχών έχουν ξεπεράσει κάθε όριο προπαγάνδας κατά του ΣΥΡΙΖΑ και σε ό,τι αφορά τη μερίδα της Εκκλησίας που προβαίνει σε αυτές τις ενέργειες, έχει ξεφύγει από τον πνευματικό ρόλο της» ... «Οι πολίτες σε πείσμα της διασποράς φόβου που επιχειρείται θα δώσουν την απάντησή τους τη 17/6/2012 καταδικάζοντας αυτές τις πρακτικές, καθώς και αυτούς που επί 40 χρόνια καταχράστηκαν τις οικονομίες, αλλά και την ίδια τη ζωή τους».
Κατακλείεται δέ μέ πονηρό τρόπο τό δημοσίευμα μέ τά ἑξῆς: «Υπενθυμίζεται ότι τη Μητρόπολη Πειραιώς "διακονεί" ο Σεραφείμ (κατά κόσμον Χρήστος Μεντζελόπουλος), γνωστός για την εμμονή του στα "ελληνικά ιδεώδη και την χριστιανική πίστη που πότισε τις ρίζες του Έθνους μας"...».
Κατόπιν αὐτῆς τῆς καταχωρήσεως τῆς «δημοκρατικῆς» ἐφημερίδος τοῦ ΣΥΡΙΖΑ προκύπτουν τά ἑξῆς εὔλογα θέματα:
1.        Πρίν προβῆ στήν βαρύγδουπη αὐτή καταχώρηση ἡ «δημοκρατικά εὐαίσθητη» ΑΥΓΗ μέ τήν ὁποία δημιουργεῖ ὑπόνοιες ὅτι ἡ Ἱ. Μητρόπολη Πειραιῶς καί ἐγώ προσωπικῶς πολιτικολογοῦμε καί ἐμπλεκόμεθα στήν κομματική διαπάλη δέν ὤφειλε μέ τήν δημοκρατική δημοσιογραφική δεοντολογία νά ἐπικοινωνήσει καί νά διερευνήσει ἐάν ἔχομε οἱανδήτινα σχέση μέ τό καταγγελόμενο γεγονός;
2.        Διακηρρύσομε πρός πᾶσα κατεύθυνση ὅτι ἡ Ἐκκλησία δέν κομματίζεται ἐπειδή εἶναι ὅλον καί ὄχι τμῆμα τοῦ ὅλου καί οὐδέποτε στούς Ἱ. Ναούς τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς μοιράστηκαν κομματικοῦ περιεχομένου ἔντυπα μέ τήν ἄδεια, τήν ἐντολή ἤ τήν παρότρυνση τῆς Μητροπόλεως.
3.        Τό ὅλο θέμα ὅπως τίθεται καί ἡ συνθηματολογία του εὐλόγως παραπέμπουν σέ φαιδρά ἀπόπειρα τῆς Αὐγῆς γιά τήν λεγομένη ἀρνητική διαφήμιση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ.
4.        Ἔχω ἀποδείξει μέ τά κείμενά μου τόσο ἐκκλησιαστικοῦ ἀλλά καί κοινωνικοῦ περιεχομένου ὅτι καί τόν ἀνδρισμό καί τήν εὐψυχία ἔχω νά ὑπογράφω τίς θέσεις μου. Συνεπῶς δέν συνηθίζω νά κρύπτομαι στήν ἀνωνυμία καί αὐτό τό πράττω ἐκ πεποιθήσεως καί μέ ἀρκετό κόστος.
5.        Στό δημοσίευμα τίθεται σέ εἰσαγωγικά τό ρῆμα διακονῶ πού ἀναφέρεται στήν ταπεινότητα μου καί τήν θεόσωστη Μητρόπολη Πειραιῶς μέ προφανῆ ἀμφισβήτηση. Ἐρωτῶ τούς κυρίους τῆς Αὐγῆς καί τοῦ ΣΥΡΙΖΑ δέν εἶναι διακονία ἡ παροχή 3.500 μερίδων φαγητοῦ τήν ἡμέρα σέ συνανθρώπου μας ἀδιακρίτως θρησκείας φυλῆς καί ἐθνοτικῆς καταγωγῆς πού προσφέρονται μέ δική μου εὐθύνη καί πρωτοβουλία; Δέν εἶναι διακονία ἡ ἀξιοθαύμαστη διοίκηση τοῦ Γηροκομείου Πειραιῶς πού ὑπό τήν ἄγρυπνη δωρεάν ἐπίβλεψή καί προεδρία μου περιθάλπει 230 γέροντας ἐκ τῶν ὁποίων 120 κατάκοιτοι καί παραπληγικοί; Δέν εἶναι διακονία ἡ δωρεά τῆς προσωπικῆς μου περιουσίας γιά τήν δημιουργία πνευματικοῦ Κέντρου στήν Ἀμάρυνθο Εὐβοίας γενέτειρα τῆς μητρός μου;
Ἐπί τέλους τό θράσος ἔχει καί τά ὅριά του. Ἄς μᾶς δείξουν οἱ κύριοι τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καί τῆς Αὐγῆς κάποιο προσωπικό τους ἀνάλογο παράδειγμα.
Ο  Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
+ ὁ Πειραιῶς  Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ