«Έχουμε στην εποχή μας τις αιρέσεις του Παπισμού και του Προτεσταντισμού και για τις οποίες οι εκκλησιαστικοί μας ηγέτες σιωπούν. Πολύ μεγάλη αίρεση ο Παπισμός, 21 καινοτομίας έχει: filioque, αλάθητο, πρωτείο του Πάπα, άζυμα, καθαρτήριο πυρ, του κόσμου τις αιρέσεις και πολύ χειρότερη αίρεση ο Προτεσταντισμός. Και εμείς τι κάνουμε απέναντι αυτών των αιρέσεων;
Εμείς τον Πάπα τον ευλογούμε...
Τον δεχόμαστε στην Αθήνα, στο Βουκουρέστι, στην Τιφλίδα, στην Κύπρο, τώρα και στη Μόσχα ετοιμάζεται να πάει, στην Κωνσταντινούπολη – «Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου», «άγιος αδελφός» ο αιρετικός Πάπας, τον οποίο ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός λέει «Τον Πάπα να καταράσθε». Οι Άγιοι καταρώνται, αναθεματίζουν τον Πάπα και οι δικοί μας ηγέτες σήμερα; Που είναι το αποστολικό και πατερικό τους φρόνημα, που λέει «επιτιμάν αποτόμως τους αιρετικούς».
Τους Προτεστάντες; Μετέχουμε μαζί τους στο «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών». Είμαστε και εμείς ένα μικρό κομμάτι αυτού του παγκοσμίου συμβουλίου. Εκκλησίες οι Προτεστάντες! Οι αιρέσεις έγιναν Εκκλησίες, οι αιρετικοί οι βδελυκτοί έγιναν Εκκλησίες και εμείς είμαστε μαζί με αυτούς και γινόμαστε και εμείς ένα μέρος αυτών των αιρέσεων.
Και τα λέω αυτά διότι παροξύνθηκα εις το πνεύμα διότι μου δόθηκε από το διαδίκτυο η εξής είδηση. Χρυσό μετάλλιο στον Πάπα από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η Αγιοτόκος Θεσσαλονίκη, η Θεσσαλονίκη του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, η οποία ανέθρεψε τόσους αγίους αντιπαπικούς και η Θεολογική της Σχολή στην οποία υπηρέτησα επί τέσσερις σχεδόν δεκαετίες ως καθηγητής – και ίσως τότε εξαιτίας και της παρουσίας μερικών εξ ημών τους παραδοσιακούς καθηγητάς δεν τολμούσαν να κάνουν αυτά που κάνουν σήμερα - τώρα λοιπόν στην πόλη του Βατικανού αντιπροσωπεία του Τμήματος Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης έδωσαν χρυσό μετάλλιο στον Πάπα. Και ο Πάπας περιχαρής, απευθύνθηκε προς τους παρευρισκόμενους λέγοντας ότι αισθάνθηκε βαθιά τιμή. Πλέον τον εξήγνισαν τον Πάπα, τον παρουσιάζουν ως ορθόδοξο, άξιο τιμής και άξιο σεβασμού.
Εγώ επικρίνω και ελέγχω πολύ αυστηρά αυτή την ενέργεια της αντιπροσωπείας αυτής της Θεολογικής Σχολής και αντίθετα επαινώ όλους αυτούς οι οποίοι προ δύο-δυόμιση ετών υπογράψαμε την «Ομολογία Πίστεως» εναντίον του Οικουμενισμού και εναντίον του Παπισμού. Την οποία Ομολογία της Πίστεως πολλές φορές και αυτές τις μέρες ο Οικουμενικός Πατριάρχης στο Άγιον Όρος την αναθεμάτισε. Και επέκρινε ο Πατριάρχης τους παραδοσιακούς μοναχούς, τους ζηλωτάς μοναχούς της Αγίας Λαύρας οι οποίοι κρατούν τις αποστολικές και πατερικές παραδόσεις. Απέναντι λοιπόν σε αυτόν τον άδικο, αθεμελίωτο έλεγχο που έκανε ο Πατριάρχης στους μοναχούς της Αγίας Λαύρας και σ’ όλους εμάς οι οποίοι υπογράψαμε την «Ομολογία Πίστεως», εγώ εδώ ένας ταπεινός πρεσβύτερος της Εκκλησίας του Χριστού, επόμενος όμως τοις αγίοις Πατράσι, επαινώ αυτούς οι οποίοι ακολουθούν τις αποστολικές και τις πατερικές παραδόσεις και κατακρίνω δριμέως αυτούς τους φοιτητάς τους αντιπροσώπους οι οποίοι πήγαν και ετίμησαν τον αιρετικό Πάπα, αντίθετα προς αυτό που ακούσαμε σήμερα: «Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι ξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν ατοκατάκριτος». Χίλια χρόνια ο Πάπας και παραπάνω ακούει την αλήθεια. Πόσες φορές δικοί μας Πατέρες, ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, ο Μέγας Φώτιος, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, πολλές φορές του είπαν ότι «κάνεις λάθος». Εν τούτοις «ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος», έχει διαστραφεί ο Πάπας, είναι διεστραμμένη η παπική θεολογία, «καὶ ἁμαρτάνει ὢν αυτοκατάκριτος».