Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.


28. «Μέχρι καταντήσωμεν… εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού». Τούτο σημαίνει να αυξηθή ο άνθρωπος και να εισέλθη εις όλας τας θείας τελειότητας του Χριστού, να ενωθή πνευματικώς και κατά χάριν με Αυτόν…. Ή, να ζη τον Χριστόν, το εν Αυτώ πλήρωμα της Θεότητος, ως την ζωήν του, ως την ψυχήν του, ως την παναξίαν του, ως την αιωνιότητά του, ως τον τελικόν σκοπόν του και το τελικόν νόημά του, ως μοναδικόν αληθινόν Θεόν και μοναδικόν αληθινόν άνθρωπον, τέλειον Θεόν και τέλειον άνθρωπον. Με μίαν λέξιν, να ζη Αυτόν ως Θεάνθρωπον, ως το καθολικόν νόημα όλων των θεοκτίστων κόσμων… Και τούτο γίνεται μόνον δια της Εκκλησίας και εν τη Εκκλησία, δια της οποίας και μόνον οι άνθρωποι φθάνουν εις τον τελικόν σκοπόν και το τελικόν νόημα της ανθρωπίνης υπάρξεως εις όλους τους κόσμους.

Συνεχίζεται.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου