«Θὰ σᾶς πῶ ἕνα παράδειγμα ἀπὸ τοὺς Πατέρες. Ἂς ὑποθέσουμε
ὅτι εἶναι ἕνας κύκλος πάνω στὴ γῆ. Ἂς ὑποθέσουμε ὅτι αὐτὸς ὁ κύκλος εἶναι ὅλος ὁ
κόσμος. Τὸ κεντρικὸ σημεῖο τοῦ κύκλου εἶναι ὁ Θεός, οἱ δὲ εὐθεῖες γραμμὲς ποὺ
ξεκινοῦν ἀπὸ τὴν περιφέρεια τοῦ κύκλου πρὸς τὸ κέντρο, οἱ δρόμοι, δηλαδὴ οἱ
τρόποι ζωῆς τῶν ἀνθρώπων. Ἐφόσον λοιπὸν προχωροῦν οἱ ἅγιοι πρὸς τὸ κέντρο, θέλοντας
νὰ πλησιάσουν τὸν Θεό, ἀνάλογα μὲ τὸ πόσον προχωροῦν, πλησιάζουν καὶ τὸ Θεὸ καὶ
μεταξύ τους. Καὶ ὅσο πλησιάζουν τὸν Θεό, πλησιάζονται μεταξύ τους καὶ ὅσο
πλησιάζονται, πλησιάζουν τὸν Θεό. Κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο ἐννοεῖστε καὶ τὸν
χωρισμό. Γιατί ὅταν ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ γυρίζουν πίσω, πρὸς τὰ ἔξω,
βγαίνουν πρὸς τὰ ἔξω καὶ ἀπομακρύνονται ἀπὸ
τὸν Θεὸ καὶ ἔτσι ἀπομακρύνονται καὶ μεταξύ τους, καὶ ὅσο ἀπομακρύνονται μεταξύ
τους τόσο ἀπομακρύνονται καὶ ἀπὸ τὸν
Θεό»
"Ο.Τ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου