Εβραίους 12: 4-8
Δεν αντισταθήκατε ακόμη αγωνιζόμενοι σκληρά
εναντίον της αμαρτίας, ώστε να χύσετε και αυτό το αίμα σας. Και εν
τούτοις εξεχάσατε την παρηγορίαν και προτροπήν, την οποίαν μας κάμνει ο Θεός,
όταν συνομιλή μαζή μας σαν προς παιδιά του· “παιδί μου, μη αμελής και μη
αδιαφορής δια την παιδαγωγίαν, που έστω και δια μέσου θλίψεων, σου κάμνει ο
Κυριος και μη παραλύης και αποθαρρύνεσαι, όταν ελέγχεσαι από αυτόν. Διότι
εκείνον που αγαπά ο Κυριος, τον παιδαγωγεί και τον μορφώνει δια μέσου των
θλίψεων· μαστιγώνει δε με ταλαιπωρίες κάθε υιόν, τον οποίον δέχεται κοντά του
ως ιδικόν του”. Εάν δείχνετε υπομονήν και δέχεσθε την παιδαγωγίαν αυτήν
του Κυρίου, ας έχετε υπ' όψιν σας, ότι ο Θεός συμπεριφέρεται προς σας, σαν προς
παιδιά του. Διότι, υπάρχει κανένας υιός, τον οποίον δεν παιδαγωγεί με πολλούς
τρόπους ο πατέρας; Εάν όμως μένετε χωρίς αυτήν την παιδαγωγίαν, εις την
οποίαν έλαβαν μέρος και την εγεύθησαν όλα τα αληθινά παιδιά του Θεού, τότε δεν
είσθε γνήσια παιδιά του Θεού, αλλά νόθα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου