Πιστεύουμε ότι ξεχωριστά από την ατομική
ιδεολογία του κάθε ανθρώπου, η ελευθερία
της σκέψης και βούλησης είναι ιερά και
αναφαίρετα δικαιώματα, που δεν μπορούν
και δεν πρέπει να αντικατασταθούν από όποια
λογική απορρέει από "αυθεντίες" και από
ομάδες που κάτω από το μανδύα προβάτου
είναι αδηφάγα τρωκτικά ανθρωπίνων ψυχών.
Ποιός το έγραψε αυτό; Μήπως είναι κανένας άθεος; Μήπως θέλει να μας πει ότι έχουν δικαίωμα να βλασφημούν; Και αυτό το δικαίωμα είναι δήθεν ιερό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΥΤΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΧΟΥΝ!
ΟΥΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΞΙΖΟΥΝ ΝΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΝ ΕΝΝΟΥΝ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ!
Διάβασε αδελφέ για να καταλάβεις που αναφέρεται το γραπτό :
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΟΛΑΓΝΕΙΑΣ
Οι έννοιες «Γεροντισμός» και «Γεροντολαγνεία» αποτελούν την παθογένεια της σχέσεως μεταξύ του γέροντα/πνευματικού και του εξομολογουμένου χριστιανού. Όταν η παθογένεια ξεκινά από τον πρώτο , τότε μιλάμε για «Γεροντισμό»˙ όταν χαρακτηρίζει τον δεύτερο, για «Γεροντολατρεία», χωρίς να παραβλέπουμε και την περίπτωση της αμφίδρομης επίδρασης από τον «Γεροντισμό» στη «Γεροντολαγνεία» και τ’ ανάπαλιν.
Ως «Γεροντισμό» εννοούμε την τάση του Γέροντα/πνευματικού να πατρονάρει τους χριστιανούς που εξομολογεί επεμβαίνοντας σε όλο το φάσμα της προσωπικής, οικογενειακής, επαγγελματικής και κοινωνικής τους ζωής, και μάλιστα με ιδιοτελή τρόπο. Δεν πρόκειται για το θυσιαστικό ανιδιοτελές ενδιαφέρον του πνευματικού για τις ψυχές που ο Θεός του εμπιστεύθηκε , και που φυσικά θα εκτείνεται σ’ όλο το εύρος της ζωής, αφού η πνευματική ζωή δεν είναι τίποτε άλλο παρά Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ μας. Στον «Γεροντισμό» το ενδιαφέρον είναι προσχηματικό και κίβδηλο, αφού ζητούμενο είναι η ανάπαυση του πνευματικού και όχι η σωτηρία των πιστών. Δυστυχώς μέσα στην Εκκλησία μας υπάρχουν «μικροκλίματα» όπου στρατολογούνται οπαδοί που εύκολα μπορούν να καταλήξουν δούλοι και υπηρέτες , αντί να είναι ελεύθεροι εν Χριστώ.
Νάσαι πάντα καλά, η Κυρία Θεοτόκος σκέπη και καταφυγή μας!
Ευχαριστώ για την επίσκεψη.