Ή ο από δέκα αιώνων Καθολικισμός περιέπεσεν εις αιρέσεις, ή δεν έχει αιρέσεις οπότε η Εκκλησία μας πλανάται επί δέκα αιώνας.

“Έτι δεόμεθα υπέρ του Αγιωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου..…”, 

εάν τούτο, δεν δύναται να κριθή ως βλασφημία και προδοσία ή αίρεσις και κακοδοξία, τότε, που θα πρέπη να θεμελιωθή η δογματικώς σωτηριολογική υπόστασις της απολύτου και βεβαίας μοναδικότητος της Αγίας ημών Πίστεως, ως η Ορθόδοξος Αγία Μήτηρ ημών Εκκλησία τοσούτον ασφαλώς και αναλλοιώτως τούτο διακηρύσσει και επαγγέλεται διαχρονικώς;