Η Εισήγηση του Μακαριωτάτου στην πρώτη Συνεδρία της Ι.Σ.Ι.


2/10/2012


Σε­βα­σμι­ώ­τα­τοι γιοι ρ­χι­ε­ρες
καί γαπητοί ν Χριστ δελφοί,

Χάριτι Θεο συνέρχεται σήμερα Τακτική ερά Σύνοδος τς εραρχίας μας. Καί τοτο γίνεται σέ μιά ποχή ποικίλων γκυλώσεων, μφισβητήσεων καί κανθωδν προβλημάτων. Ατός εναι καί λόγος πού παρελθοσα Διαρκής ερά Σύνοδος πέλεξε ς κεντρικό θέμα νασχολήσεώς μας τίς μέρες ατές: « ποιμαντική διακονία τς κκλησίας ες μίαν κοινωνίαν πτωχείας, νεργίας καί συγ­χρό­νου πνευματικς συγ­χύ­σεως».

Μεγάλη
εθύνη μας, μεγάλο τό βάρος τς δι­α­κο­νίας, σέ μιά ποχή πού λα λλάζουν, που κοινωνία μας σταδιακά ποϊεροποιεται. Ταυτόχρονα οκονομική κρίση χει ξαχρειώσει μεγάλο μέρος το πλη­θυ­σμο καί χει δημιουργήσει γχος, θλίψη, γανάκτηση καί νασφάλεια στόν λαό μας.

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Βεβαίως, λοι ξέρουμε τι στήν πραγματικότητα κρίση εναι πνευματική. Τήν περιμέναμε, φο ο πνευ­μα­τι­κοί μας πατέρες τήν διαπίστωσαν πό τήν ποχή που εμάρεια εχε παρασύρει τόν λαό στόν κα­τα­να­λω­τι­σμό καί παρακολουθούσαμε τήν κοινωνική καί πολι­τι­στική λλοτρίωση νά προχωρε, ργά καί σταθερά, σέ λα τά πίπεδα. Ζήσαμε τόν ετελισμό το ν­θρω­πί­νου προσώπου, τήν αξηση το εδαιμονισμο καί το θεϊσμο, τήν σταδιακή ξαφάνιση τν πα­ρα­δο­σι­α­κν ξιν, τήν δυσώπητη μοναξιά τν με­γα­λου­πό­λεων, τήν διάλυση τς οκογένειας.

Τό πρόβλημα τ
ς ταυτότητος το Νεοέλληνα, πού συνθλίβεται στόν μύλο τς παγκοσμιοποίησης καί το κρατου λισμο, γίνεται τραγικό καί χουμε τήν κ­κλη­σι­α­στική παλήθευση τι, ταν ρχίσουμε νά προσ­κυ­νομε τό εδωλο, ο δοκιμασίες θά νσκήψουν τα­χύ­τατα καί ο ψυχές θά σκοτεινιάσουν.

Τό
λο θέμα θά ναπτυχθε σέ τρες νότητες:

Σε­βα­σμιώ­τα­τος Μη­τρο­πο­λί­της Πατρν κ. Χρυ­σό­στο­μος τιτλοφορε τό θέμα του: « ποιμαντική τς κ­κλη­σίας τήν ποχή τν μνημονίων».

Σε­βα­σμιώ­τα­τος Μη­τρο­πο­λί­της λασσνος κ. Βασίλειος θά εσηγηθε μέ θέμα: «Δυσκολίαι τς κ­κλη­σίας κατά τήν σκησιν τς ποιμαντικς Της».

Καί
Σε­βα­σμιώ­τα­τος Μη­τρο­πο­λί­της Μεσογαίας καί Λαυρεωτικς κ. Νικόλαος χει ς θέμα: «κκλησία, νέες ν­τι­λή­ψεις καί νέες τεχνολογίες».

κόμη, ο Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Δη­μη­τρι­ά­δος καί λμυρο κ. γνάτιος καί δρας, Σπετσν καί Αγίνης κ. φραίμ θά ναπτύξουν ντιστοίχως τίς ξς εσηγήσεις: α) «πικαιροποίησις το Κανονισμο περί φη­με­ρίων καί Διακόνων» καί β) «Κανονισμός περί διοικήσεως, διαχειρίσεως καί τς ν γένει ξιοποιήσεως τς κκλησιαστικς Περιουσίας». Θέματα σημαντικά γιά τήν ερυθμη λειτουργία τς κκλησίας μας καί τήν ναρμόνισή της ς πρός τήν διοίκηση μέ τίς σύγχρονες νομοθετικές ρυθμίσεις τν συναφν ν­τι­κει­μέ­νων. Τούς δελφούς ατούς θερμά εχαριστομε.

Τήν τελευταία
μέρα τν συνεδριάσεων, θά προ­βομε στήν πλήρωση τν χηρευουσν ερν Μη­τρο­πό­λεων Νικοπόλεως καί Πρεβέζης καί ερισσο, γίου ρους καί ρδαμερίου.

διαίτερα σήμερα, εναι νάγκη νά κοιτάξουμε στούς πνευματικούς μας καθρέπτες καί νά πα­ρα­κα­λέ­σουμε τήν Χάρη το γίου Πνεύματος νά μς δώσει α­το­μεμ­ψία. ν θέλουμε νά εμαστε ελικρινες, θά πρέπει πρτα νά μολογήσουμε τήν δική μας κρίση καί νά πά­ρουμε τίς εθύνες μας. κρίση μς κρίνει, φέρ­νει στήν πιφάνεια τά λάθη, τίς παραλείψεις μας, τίς δυναμίες μας. Καί γιά νά μιλήσουμε γιά ποιμαντική, θά πρέπει πρτα νά χουμε τήν ατογνωσία ποιοί πρα­γμα­τικά ε­μα­στε καί πς μς βλέπει κόσμος, χι μόνο στενός μας κύκλος, λλά ατοί στούς ποίους πευθυνό­μα­στε, δηλαδή χι μόνο σοι δηλώνουν ρ­θό­δο­ξοι, λλά καί λοι ο λληνες.

Θά πρέπει νά
μολογήσουμε τι πολλοί πό μς, δέν χουμε κόμη συνειδητοποιήσει τί συμ­βαί­νει, ζομε σέ μιά εκονική πραγματικότητα, χουμε κλειστε στό παρελθόν, ρνούμαστε νά δομε τήν στε­νό­χωρη λήθεια πού μς περιβάλλει. « χθές παρλθε πρό πολλο, οτε κν τήν σήμερον ζμεν, μς προ­έ­λα­βεν μεθαύριον», πως πιτυχημένα γραψε Γέρων Χαλκηδόνος Μελίτων.

Τά φοβερά προβλήματα πού συσσωρεύθηκαν τά τελευτα
α χρόνια στήν πατρίδα μας - νεξέλεγκτη με­τα­νά­στευση, γκληματικότητα, νεργία, κίνδυνοι πό κάθε λο­γς γείτονές μας, κατάρρευση τς πολιτικς σκηνς, μόνιμη κρίση στήν παιδεία, κραος λαϊκισμός, νερ­γία, φτώχεια καί τόσα λλα - χουν τρομάξει τούς ν­θρώ­πους, πού μέσα στόν ρυμαγδό τν κραίων φωνν ναζητον νόημα ζως καί λπίδα.

στόσο, λες ο παραπάνω διαπιστώσεις μς δι­α­βε­βαι­ώ­νουν «τι που πλεόνασεν μαρτία, πε­ρε­πε­ρίσ­σευ­σεν χάρις». Πολλοί πιστρέφουν στήν κ­κλη­σία, φο περιπλανήθηκαν στίς τραπούς τς δύ­νης καί σάν τόν σωτο ναζητον τόν Πατέρα. Στούς με­τα­νο­ον­τες ψηλαφομε τήν Χάρη το γίου Πνεύ­μα­τος, πού κρυφά νεργε καί πραγματοποιε θαύματα με­τα­στρο­φν. Τά πόμενα χρόνια, πολλοί θά ναζητον νόημα στή ζωή Της καί μες πρέπει νά εμαστε τοιμοι νά τούς ποδεχθομε.

Νά
ποστολή, ποιμαντική τς κκλησίας μας. Δέν ξαντλεται σέ καμμιά λική βοήθεια λλά δυ­να­μώ­νει τίς λυγισμένες ψυχές, δίνει τό νόημα τς νότη­τος, μπνέει λπίδα καί ασιοδοξία, δημιουργε πρό­τυπα, προβάλλει τό ραμα.

ραμα πού μς λείπει καί τό ναζητομε λοι στή Χώρα μας.

Εχαριστ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου