+π. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης
Η Πατερική και Δογματική Θεολογία είναι δια
τους Πατέρας η ιδία πραγματικότης και μαθαίνεται καταλλήλως, όταν η διάνοια
παρατηρή τας ενεργείας του Αγίου Πνεύματος εις την καρδίαν και συνεργή εις την
εκδίωξιν όλων των λογισμών και των καλών και των κακών, οι οποίοι δεν ανήκουν
εκεί, δια να τους αντικαταστήση με την μοναδικήν σκέψιν - προσευχήν - μνήμην
του Θεού (τήν μονολόγιστον ευχήν).
Με την πάροδον του χρόνου
μερικοί Πατέρες ωνόμασαν "νούν" την ενέργειαν της ψυχής εντός της
καρδίας, όταν αυτή επανέλθη εις την φυσικήν της κατάστασιν και επεφύλασσαν τα
ονόματα "λόγος" και "διάνοια" δια την λογικήν ή δι' ό,τι
σήμερον πολλοί θα εκάλουν εγκέφαλον και το νευρικόν του σύστημα. Άλλοι Πατέρες
θα συμπεριλάβουν την προσευχητικήν ενέργειαν της καρδίας υπό τον όρον
"νούς", εις τον οποίον επίσης τότε συμπεριλαμβάνονται αι διανοητικαί
και λογικαί ενέργειαι της ψυχής συγκεντρωμέναι εις τον εγκέφαλον. Δια να
αποφευχθή σύγχυσις χρησιμοποιούμεν τους όρους "νοερά ενέργεια" και
"νοερά προσευχή", δια να προσδιορίσωμεν την ενέργειαν του νοός εις
την καρδίαν, ονομαζομένην "νοεράν ευχήν".
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου