Εις τον θεανθρώπινον οργανισμόν της Εκκλησίας κάθε πιστός
αποτελεί ζων συστατικόν κύτταρον του οργανισμού, ζη δε δια της ζωοποιού
θεανθρωπίνης δυνάμεως του Χριστού. Διότι το να είναι κανείς μέλος της Εκκλησίας
σημαίνει: να ενσωματωθή εις τον
Θεάνθρωπον Χριστόν, να γίνη σύσσωμος Αυτού (Εφ. 5,30. Α΄ Κορ. 12, 12-13), με
μίαν λέξιν να θεανθρωποποιηθή εν όλη τη πραγματικότητι της ανθρωπίνης
προσωπικότητός του. Και όταν κατορθώση αυτό, ο άνθρωπος έχει φθάσει εις την
θεανδρικήν ενότητα της ζωής, και έχει την ζώσαν και αθάνατον αίσθησιν ότι μεταβέβηκεν
εκ του θανάτου εις την ζωήν (Ιωάνν. 5, 24. 3, 36. 11, 25-26). Αισθάνεται
διαρκώς με όλον του το είναι ότι η Εκκλησία, ως θεανθρώπινος οργανισμός, είναι
ο Θεάνθρωπος παρατεινόμενος εις τους αιώνας. Ως Θεανδρικόν Πρόσωπον ο Χριστός
είναι ανεπανάληπτος, αλλ΄ ως θεανθρωπίνη δύναμις και ζωή επαναλαμβάνεται
διαρκώς εις έκαστον χριστιανόν, επειδή έκαστος χριστιανός είναι οργανικόν μέλος
του θεανθρωπίνου σώματός Του, της Εκκλησίας.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου