Αλλ΄ εκείνο το οποίον ιδιαιτέρως καθιστά τον Θεάνθρωπον
Χριστόν αξίαν υπέρ όλας τας αξίας είναι το ότι Αυτός πρώτος και μόνος έλυσε
εντελώς και αποτελεσματικώς το πρόβλημα της ζωής και του θανάτου, και το έλυσε
πραγματικώς, φανερώσας εν τω Θεανθρωπίνω Προσώπω Αυτού την ενσαρκωθείσαν, την
ενανθρωπήσασαν αθανασίαν και αιωνίαν ζωήν. Τούτο δε ιδίως έδειξε και απέδειξε
δια της εκ νεκρών Αναστάσεώς Του και δια της Αναλήψεώς Του εις την αιώνιον ζωήν
της Θεότητος. Και γενικώς, όλη η θεανθρωπίνη ζωή του Χριστού προ και μετά την
Ανάστασιν είναι μία πασιφανής απόδειξις, ότι Αυτός είναι η προσωποποίησις της
αθανασίας και της αιωνίου ζωής, και επομένως ο εξουσιαστής του θανάτου. Δια της
Αναστάσεώς Του εξησφάλισε δια παντός εις την ανθρωπίνην φύσιν την νίκην επί του
θανάτου, δια δε της Αναλήψεώς Του την αθάνατον ζωήν εν τη αιωνιότητι της
Τρισηλίου Θεότητος. Δια τούτο Αυτός μόνος εν τω γένει των ανθρώπων είχε το
δικαίωμα να ειπή δι΄ Εαυτόν: «Εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή» (Ιωάνν. 11, 25).
Αυτός είναι η ανάστασις και η ζωή με την Θεανθρωπίνην Προσωπικότητά Του, διότι
είναι αναμάρτητος. Όπου δεν υπάρχει αμαρτία, εκεί δεν υπάρχει και θάνατος,
διότι μόνον η αμαρτία δημιουργεί τον θάνατον. Και όπως η αμαρτία είναι η μόνη
δημιουργός του θανάτου, ούτω και η αναμαρτησία, η τελεία δηλ. αγιότης, είναι η
μόνη δημιουργός της αθανασίας.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου