ζ ΄. Ἡ θεωρία τῆς συντεταγμένης ἀποτειχίσεως
μέ τούς στρατηγούς
πρωτοστάτας εἰς αὐτήν.
Η θεωρία αὐτή πού ἀκούγεται ἀπό μερικούς ὡς δικαιολογία διά τήν ἐπ’ ἀόριστον ἀναβολή τῆς ἀποτειχίσεως δέν θά ἔπρεπε κἄν νά ἀναφερθῆ εἰς τήν παροῦσα μελέτη, διότι
δέν ἔχει καμμία σοβαρότητα
καί θεολογικό ὑπόβαθρο, ἀλλά ἀποδεικνύει τήν
πανουργία πρός ἐξεύρεσι δικαιολογιῶν καί ἀναβολή τῆς δυναμικῆς ἀντιμετωπίσεως τῆς αἱρέσεως κατά τήν λαϊκή ἔκφρασι «ὅποιος δέν θέλει νά
ζημώση, δέκα μέρες κοσκινίζει». Εἰς αὐτήν ἐν ὀλίγοις ἀναφέρομε τά ἑξῆς:
1. Ἡ θεωρία αὐτή ἀποδεικνύει τόν φόβο καί τόν τρόμο πού μᾶς διακατέχει ὡς πρός τίς ἐπιπτώσεις πού πρέπει νά ὑποστοῦμε σηκώνοντας, εἰς τά θέματα τῆς ὁμολογίας τῆς πίστεως, τόν σταυρό
τοῦ Κυρίου. Οἱ ἐπιπτώσεις δέ αὐτές εἶναι καθαιρέσεις,
περιθωριοποίησις, σύνταξις μετά τῶν ὀλίγων ἤ ἐλαχίστων, δυσφήμισις
καί μομφή περί πλάνης καί ἐξόδου ἀπό τήν Ἐκκλησία, στέρησις τιμῶν καί ἐπαίνων, ἀποβολή τῆς ἐπισκοπικῆς προστασίας καί ὀμπρέλας καί κυρίως ἀλλαγή τῆς θεολογίας καί τῆς νοοτροπίας μας.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου