Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.

  5. Τέλος, ἡ αἵρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἔχει καταδικασθῆ ἀπό ὅλους τούς συνειδητούς Ὀρθοδόξους (κληρικούς, θεολόγους, μοναχούς καί λαϊκούς) καί μάλιστα ἔχει χαρακτηρισθῆ ὡς παναίρεσις, προφανῶς ἐπειδή δεν προσβάλλει μόνο ἕνα συγκεκριμένο δόγμα (π.χ. τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας) ἀλλά ἀλλοιώνει, ἀκυρώνει καί διαστρέφει πλεῖστα ὅσα χωρία τῆς Ἁγ. Γραφῆς, ἀκυρώνει πλῆθος ἱερῶν Κανόνων (οἱ ὁποῖοι μάλιστα ἔχουν δογματικό χαρακτῆρα), ἀλλοιώνει ἐκ θεμελίων τήν Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας, ἐκκοσμικεύει τήν Ἐκκλησία καί κοντολογίς προετοιμάζει τό ἔδαφος, ἀπό ἐκκλησιαστικῆς πλευρᾶς, διά τόν ἐρχομό τῆς Νέας Ἐποχῆς καί τοῦ Ἀντιχρίστου. Αὐτή ἡ καταδίκη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀπό τούς συνειδητούς Ὀρθοδόξους εἶναι ἡ προβλεπομένη ἀπό τόν 15ον ἱερό Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, διότι οἱ συνειδητοί αὐτοί Ὀρθόδοξοι ἐστηρίζοντο εἰς την διαχρονική Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας καί ἄρα ἦσαν σύμφωνοι μέ τούς ἁγίους καί τούς Κανόνες. Δυστυχῶς ὅμως δέν ἐπροχώρησαν οἱ πλεῖστοι καί στή συνέχεια αὐτῆς τῆς Παραδόσεως, δηλαδή τήν ἀποτείχισι γιά διαφόρους λόγους, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν προσωπική των ἐπιλογή καί δέν εἶναι ἐπί τοῦ παρόντος ἡ ἐνασχόλησις μέ αὐτούς. Πάντως ἐν κατακλεῖδι φαίνεται τελείως παράδοξο και ἐξωφρενικό ἀπό τήν μία πλευρά νά καταδικάζωμε την αἵρεσι, νά τήν στηλιτεύωμε, νά καταγγέλλωμε τίς ἐκτροπές (λεκτικές, πρακτικές καί τελετουργικές) τῶν ἐκπροσώπων της, νά συντασσώμεθα θεωρητικά μετά τῶν ἁγίων καί ὁμολογητῶν κλπ. καί ἀπό τήν ἄλλη νά ἀκολουθοῦμε τούς αἱρετικούς Ἐπισκόπους, νά τούς μνημονεύωμε, να τούς θεωροῦμε εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ, νά ἔχωμε δηλαδή πλήρη ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ αὐτούς καί νά περιμένωμε καί ἀπόφασι Συνόδου διά νά ἀποτειχισθοῦμε.

Συνεχίζεται.