Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.


Δέν χομε μως ες τήν κκλησιαστική στορία παράδειγμα κατά τό ποο ες τόν καιρό τς αρέσεως νά πάρχουν ες να καί τόν ατόν τόπο καί νά λειτουργον παράλληλα δύο Σύνοδοι, τν ρθοδόξων δηλαδή καί τν αρετικν, πό τήν ννοια τι ο ρθόδοξοι ποτειχίστηκαν πό τούς αρετικούς καί τοποθέτησαν σέ λλες παράλληλες θέσεις πισκόπους, χωρίς φυσικά νά καταδικασθ αρεσις καί συνοδικς νά τοποθετηθον ατοί ο πίσκοποι.
ς κ τούτου ννοια τς ποτειχίσεως δέν σημαίνει τι φεύγω πό κε πού πάρχει αρεσις καί δημιουργ να λλο κκλησιαστικό σύστημα, νεξάρτητο καί ατόνομο , ν ατό χει δημιουργηθ, ντειχίζομαι ες ατό, λλά τι ποκόπτομαι πό τήν αρεσι διά τς διακοπς τς μνημονεύσεως καί τς κκλησιαστικς πικοινωνίας και γωνίζομαι διά τήν ποκατάστασι τς ρθοδοξίας καί τς συνοδικς καταδίκης τς αρέσεως. Στίς μέρες μας ντιθέτως πρός ατήν τήν διαχρονική Παράδοσι τς κκλησίας παρατηρεται τό ξς γεγονός. φ’ νός μέν ο ποτειχισθέντες λόγ τς λλαγς το μερολογίου δημιούργησαν αθαιρέτως καί περορίως Συνόδους, ες τρόπον στε νά φίστανται ο κκλησίες των καί νά λειτουργον πως κατά τόν καιρό τς ερήνης, κατατμημένες μως καί λληλοπολεμούμενες, φ’ τέρου δέ ο νησυχοντες καί ντιδρντες διά τά θέματα τς πίστεως νά συνοδοιπορον καί νά συναγελάζωνται μετά τν αρετικν Οκουμενιστν, ν πλήρει κκλησιαστικ κοινωνί, χοντες τρόπον τινά ς μόνο μέσο ντιδράσεως τόν προφορικό καί γραπτό λόγο. πάρχει πίσης καί μία συμφωνία, χι μόνο ς πρός τό νά κολουθήσουν τήν δη πάρχουσα Παράδοσι τς κκλησίας ν καιρ αρέσεως,
λλά καί ς πρός τήν μεταξύ των συνοχή καί μόνοια και τήν πό κοινο ντιμετώπισι το προβλήματος.

 Συνεχίζεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου