Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

Ζήτησε να εύρης τον εαυτόν σου μέσα εις τους «Βίους των Αγίων», θα τον εύρης οπωσδήποτε μέσα εις αυτούς. Ακόμη θα εύρης εκεί και τα φάρμακα, με τα οποία ημπορείς να τον θεραπεύσης από όλας τας πνευματικάς αρρωστίας και να τον κάνης υγιή δια παντός. Υγιή και εις τους δύο κόσμους, εις τρόπον ώστε να μη ημπορέση να σε βλάψη κανένας θάνατος. Θα εύρης ακόμη μέσα εις τους «Βίους των Αγίων», όλα όσα χρειάζονται δια να ζήσης και εις τους δύο κόσμους, όσα χρειάζονται εις εσέ, ω άνθρωπε, που είσαι μία αθάνατος ύπαρξις μία αιωνία ύπαρξις, μία θεανθρωπίνη ύπαρξις, άνθρωπε! Άνθρωπε! Άνθρωπε!                                                                                                                             Εις τον γήϊνον κόσμον μας, η μόνη άφθαρτος και ανεκμηδένιστος, η μόνη αγία και αθάνατος πραγματικότης είναι ο Θεάνθρωπος Χριστός, αυτό είμεθα και ημείς οι άνθρωποι αν είμεθα μετ΄ Αυτού, αν ζώμεν εν Αυτώ. Και είμεθα μετ΄  Αυτού και εν Αυτώ δια των αγίων μυστηρίων και των αγίων αρετών. Άνευ Αυτού οι άνθρωποι είναι φαντάσματα, είναι ένας μύθος, μία σκιά, ένα όνειρο, που το διασκορπίζει η κάθε αμαρτία, ο κάθε θάνατος, ο κάθε διάβολος. Μόνον μαζί Του ημείς οι άνθρωποι είμεθα πιο δυνατοί από κάθε θάνατον, από κάθε αμαρτίαν, από κάθε διάβολον. Αυτό ημπορούμεν να το ίδωμεν εις τον κάθε άγιον. Τα πάντα μέσα του είναι δυνατώτερα από την αμαρτίαν, δυνατώτερα από τον θάνατον, δυνατώτερα από τον διάβολον. Διότι μέσα εις κάθε άγιον «τα πάντα εν πάσι» είναι ο Χριστός, και όλη του η πραγματικότης, όλη η αθανασία του, όλη η αιωνιότης του.

Συνεχίζεται.