Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

Η σωτηρία έγκειται εις τον αγιασμόν του ανθρώπου δια του Αγίου Πνεύματος. Αυτή είναι ένας δύσκολος και μακροχρόνιος αγών δια τον χαρισματικόν εξαγιασμόν, ο οποίος επιτυγχάνεται δια της εργασίας των ευαγγελικών εντολών, ένας αγών προσωπικός, εσωτερικός και ακατάπαυστος. Εις αυτό μας καλεί ο Θεός δια του Ευαγγελίου Του (Β΄ Θεσ.  2,13). Ο σκοπός της ζωής του ανθρώπου επί της γης είναι η απόκτησις του Αγίου Πνεύματος περί του οποίου μαρτυρεί και διδάσκει θεοπνεύστως ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ. Δια τούτο ονομάζεται το Άγιον Πνεύμα Πνεύμα αγιοσύνης, Πνεύμα αγιασμού (Ρωμ. 1,4).                                                                                                                                                                        Ο αγιασμός εκδηλούται ως φωτισμός υπό του Αγίου Πνεύματος. Δι΄ αυτό η ημέρα της Πεντηκοστής, η ημέρα του Αγίου Πνεύματος, είναι ημέρα φωτισμού από την Αλήθειαν, την αγιότητα, εν τω πυρί. Εν τω Αγίω Πνεύματι η αγιότης και το φως είναι εν και το αυτό, ούτω συμβαίνει και εις τους πνευματοφόρους Αποστόλους και τους αγίους Πατέρας. Δια τούτο οι άγιοι ως πνευματοφόροι είναι οι μοναδικοί φωτισταί και διδάσκαλοι. Είναι άγιοι δια του φωτός και εν τω φωτί (Κολ. 1,12. Πρβλ. του αγ. Συμεών του Νέου Θεολόγου: «Μακάριοι οι τω θείω φωτί πλησιάσαντες και ένδον αυτού εισελθόντες και φως όλοι γενόμενοι, συγκραθέντες αυτώ» :Λόγος Ηθικός 10). Με την αγιότητά των διώχνουν την αμαρτίαν από την άβυσσον της ανθρωπίνης ψυχής και του σώματος, δια του φωτός δε φωτίζουν τον δρόμον κάθε ανθρώπου δια να μεταβή από την κοιλάδα του θανάτου εις την γαλήνην της αθανασίας.   

Συνεχίζεται.