Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.


Η φιλανθρωπία του Θεανθρώπου Χριστού δεν έχει όρια και τέλος. Διότι, δια να αποκτήσωμεν ημείς οι άνθρωποι την αιωνίαν ζωήν, την εν Αυτώ και να την ζήσωμεν, δεν μας ζητείται ούτε μόρφωσις, ούτε δόξα, ούτε πλούτος, ούτε τίποτε από εκείνα τα οποία ημπορεί κάποιος από ημάς να μη έχη, αλλ΄ απαιτείται εκείνο μόνον, το οποίον δύναται καθένας μας να έχη: η πίστις εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν. Δια τούτο Αυτός—ο Μόνος Φιλάνθρωπος—ανήγγειλε εις το ανθρώπινον γένος το θαυμαστόν ευαγγέλιον: «Ούτω ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν αυτού τον Μοναγενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ΄ έχη ζωήν αιώνιον… Ο πιστεύων εις τον Υιόν έχει ζωήν αιώνιον» (Ιωάνν. 3, 16, 36). Από ολόκληρον το ανθρώπινον γένος, μόνον ο Χριστός, ως μόνος αληθινός Θεός, που δίδει εις τον άνθρωπον εκείνο το οποίον κανείς εκ των αγγέλων ή των ανθρώπων δεν δύναται να δώση. Αυτός μόνος είχε την εξουσίαν και το κύρος να δηλώση: «Αμήν, αμήν λέγω υμίν, ο πιστεύων εις εμέ έχει ζωήν αιώνιον» (Ιωάνν. 6,47)  και «μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν» (Ιωάνν. 5,24) ακόμη και εις αυτήν την ζωήν.    

  Συνεχίζεται.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου