Αποκαλυπτικό Δημοσίευμα σε πρόσφατο Βιβλίο Παπικού Συγραφέως για την αποφασισθείσα Ένωσι Ορθοδόξων-Ρωμαιοκαθολικών το έτος 1970.





Εισαγωγή-Μετάφρασις  
+Επισκόπου Γαρδικίου Κλήμεντος 
Κυριακή 25.6/8.7.  2012.

Oσο  κα ν οκουμενιστς πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως  κ. Βαρθολομαος κα ο θιαστες τς οκουμενιστικς γραμμς το Πατριαρχείου, εφημίζουν τν πατριάρχη θηναγόρα († 1972) -κα μάλιστα π τ 40 πετεί τς ποβιώσεώς του- ς δθεν μεγίστη μορφή, κα πίσης σο κα ν διακηρύσσουν τι οκουμενιστικ γραμμή τους κανένα κίνδυνο δν συνιστ γι τν ρθόδοξη Πίστι κα κκλησία,  δια στορία τος διαψεύδει οκτρς κα ποκαλύπτει τν δόλο κα τν πάτη τους.
διαχρονικς λόγος το Κυρίου εναι σαφς κα διάψευστος κα χει κα δ τν φαρμογή του: «ο γάρ στι κρυπτν ο φανερν γενήσεται, οδ πόκρυφον ο γνωσθήσεται κα ες φανερν λθ» (Λουκ. η΄ 17).
Μετ τν «ρσι τν ναθεμάτων» μεταξ Ρώμης κα Κωνσταντινουπόλεως τν Δεκέμβριο το 1965, ποία σήμανε ς γνωστν γι τος Παπικος τν «ρσι τς κοινωνησίας», εσλθαν ο Φαναριτες π τν «μεγάλο» θηναγόρα στν παροξυσμ χι τς γάπης τς
ληθείας, φ’ σον λήθεια καταπατήθηκε, λλ το ψεύδους κα το σκότους. Διότι, τ Βατικαν καμμία αρεσί του δν ποποιήθηκε, λλ ντιθέτως προέβη κα δι τς Β΄ Βατικανς Συνόδου του (1962-1965) στν πικύρωσι κα δραίωσι τν π’ αώνων πλανν κα διαστροφν του· σχεδίασε δ γι τος ρθοδόξους μίαν ονιτικο τύπου νωσιν δι τς γνωστς «πιθέσεως γάπης».
· «νταπόκρισις» το θηναγόρου κα τν σν ατ περέβη τς προσδοκίες τς Ρώμης κα θεωρήθηκε περ-ικανοποιητική. Γι’ ατ κα π μέρους το τότε Πάπα Παύλου το VI, ντελς μυστικά, λλ σ πόλυτη συμφωνία μ τν Κωνσταντινούπολι, προτάθηκε μεση «συλλειτουργία» μφοτέρων ν τει 1970 κα δι το τρόπου τούτου
de facto (ψευδ)νωσίς τους!
Βεβαίως, μία τέτοιου εδους προοπτικ διαφαινόταν τότε μέσα π λες τς κινήσεις, διαθέσεις,κείμενα κα πράξεις τν δύο πλευρν, μως, παράλληλα, λόγ κα τν σφοδρν ντιδράσεων δίωςστν λλάδα, τ γιον ρος κα σ λλα μέρη το κόσμου, κατενοετο τι  νωσις δν ταν δυνατοτε ς σκέψις γι ν πραγματοποιηθ τουλάχιστον μεσα.
Κα μως, πως ποκαλύπτεται σ πρόσφατα κυκλοφορηθν βιβλίο Ρωμαιοκαθολικο συγγραφέως, Βενεδικτίνου Μοναχο, στν Γαλλία, ο δύο πλευρς εχαν ρίσει «μικρ πιτροπή», γι τν μελέτη τς προτάσεως το Πάπα περ μέσου νώσεως κα τν ξαγωγ διαγνώμης. Κα διαγνώμη ταν θετική!
Τ πρωταγωνιστικ πρόσωπα π ρθοδόξου πλευρς σαν Δαμασκηνς Παπανδρέου († 2011), γνωστότατος γι τν οκουμενιστική του πορεία κα συμβολ στ νωτικ ζήτημα, κα ωάννης Ζηζιούλας, π δεκαετιν φανς κα μφανς γετικς κπρόσωπος τν ρθοδόξων γενικ στν Οκουμενικ Κίνησι κα εδικ στς σχέσεις μ τν Παπισμό.
Εναι ξιο πογραμμίσεως, τι ν τότε, πρν π 42 τη, ωάννης Ζηζιούλας δν βλεπε κανένα οσιαστικ μπόδιο γι συλλειτουργία Πάπα κα πατριάρχη κα γι μεση νωσι ρθοδόξων κα Ρωμαιοκαθολικν, εναι πλέον πόλυτα κατανοητ κα «φυσιολογικ» λα
σα κτοτε κα μέχρι σήμερα διεκήρυξε κα πραξε π το θέματος.
Κατανοομε λοιπν πολ καλ τν κατοπιν ργώδη προσπάθειά του, κα μάλιστα π το 1980 μέσ κα το «Διαλόγου τς ληθείας» μ τ Βατικανό, ν προωθήση κα πιτύχη μ θεολογικ πλέον προκάλυμμα, ατ τ ποο εχε ποφασισθ τ 1970.
Μόλις δ πρόσφατα (28.6.2012), πατριάρχης Βαρθολομαος νεφέρθη ς ξς περ το μητροπολίτου Περγάμου ωάννου Ζηζιούλα:
« Μητροπολίτης Περγάμου ποτελε τν στιβαρν θεολογικν βραχίονα τς γίας το Χριστο Μεγάλης κκλησίας, ποία νεπιστεύθη ες τν γλαν πίσκοπον κα θεολόγον της τν χειρισμν κα τν διεκπεραίωσιν ψίστης σημασίας κκλησιαστικν ποθέσεων ες λον τ πλέγμα τν εθυνν κα τν δράσεών της, νέθεσεν ες ατν δυσκόλους
ποστολάς, προεδρείας κα διαπραγματεύσεις».
Μεταφράζοντες στ λληνικ -π τν γγλικ μετάφρασι π το Σεβασμ. τνα κ. Χρυσοστόμου το γαλλικο πρωτοτύπου- κα παραδίδοντες στν λληνόφωνη δημοσιότητα τ κατωτέρω ποκαλυπτικ ντοκουμέντο, θέλουμε ν τονίσουμε τι, τ ν πόφασις κείνη το 1970 δν φαρμόσθηκε μεσα, δν φείλετο πλς στν παρέμβασι τν θηνν τς Μόσχας.
Κα θήνα, τουλάχιστον δι το τότε φιλο-οικουμενιστο ρχιεπισκόπου ερωνύμου Κοτσώνη, κα Μόσχα δι τς τότε φιλο-σοβιετικς γεσίας της, ποία παρεχε συνοδικ ποφάσει τν Θ. Εχαριστία στος Παπικούς, δν ξέφραζαν τ ρθόδοξο δέον. Δν πιθυμοσαν μεση νωσι μ τος Παπικος μν θήνα, λόγ τς σχυρς ντιδράσεως κλήρου κα λαο, δ Μόσχα λόγ τν γνωστν «πολιτικν» κα γεμονιστικν πιδιώξεών της.
Εναι σαφς π τ κείμενο-μαρτυρία το Παπικο συγγραφέως, πο παραθέτομε, τι διος Πάπας, θερμς πρόμαχος τς ονιτικς καθυποτάξεως χι μόνον τς Κωνσταντινουπόλεως, λλ τς «λης ρθοδοξίας», κρινε τι δν θ πετύγχανε τ «λον», λλ μέρος ατο. Κα μως, Πάπας θελε, θέλει κα θ πιθυμ πάντοτε τ «λον», ς Παγκόσμιος Θρησκευτικς Πλανητάρχης, διότι σ τοτο κριβς συνίσταται οσία τς «καθολικς» σθενείας κα ωσφορικς διαστροφς του!
καθοριστικς σημασίας οσία τς ποθέσεως γκειται στ τι ο δύο πλευρές, ρθόδοξοι Οκουμενιστα κα Παπικοί, εχαν πράγματι ποφασίσει μυστικ τν μεση νωτικ συλλειτουργία τους τ 1970. Ατ ταν κα εναι πίστις κα βαθυτέρα πεποίθησις τν Οκουμενιστν τς Κωνσταντινουπόλεως, τν τέκνων («τεκνίων»), κολούθων, μνητν κα συνεχιστν το κατ’ ατος μεγάλου θηναγόρου.
δέτωσαν κα κατανοήτωσαν τοτο ο μ συμφωνοντες μν ποικίλοι ρθοδοξο-αμύντορες, λλ κοινωνοντες μ τος Λατινόφρονας κα Λατινόψυχους φιλενωτικος κα φιλοπαπιστς τς Κωνσταντινουπόλεως· κα μάλιστα, κατηγοροντες ταυτοχρόνως κα βάλλοντες σφοδρς, διακρίτως κα φιλαδέλφως κατ τν ρθοδόξων κείνων, ο ποοι, θεί λέει, ξέρχονται ποφασιστικ π τν διενεργουμένη ατ  ποστασία, πρς διάσωσιν τς νώσεως τς κκλησίας ν τ ληθεί κα τ γάπ.
Τ προσωπεα πίπτουν κα ο μάσκες σχίζονται· ο εθνες μένουν κα ο φωνς τν συνειδήσεων, σων πέμειναν μ «κεκαυτηριασμένων» (πρβλ. Α΄ Τιμοθ. δ΄ 2), γείρονται κα παναστατον. Εθε ζυγς τν «ψευδεπισκόπων» κα «ψευδοδιδασκάλων» ν ποτιναχθ κα πνευματικ λευθερία τς ρθοδόξου κκλησίας μας ν ποκατασταθ!


Το επίμαχο κείμενο παρατίθεται από το βιβλίο «ΠΑΥΛΟΣ  VI  και οι ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ» του αδελφού Patrice Mahieu o.s.b. collection Orthodoxie” πρόλογος μητροπολίτου Γαλλίας Εμμανουήλ Αδαμάκη   pp 197-200.
H Mυστική Επιτροπή της Ανοίξεως του 1970.

 μικρ πιτροπή,  ποία μελέτησε τν δυνατότητα εχαριστιακς συλλειτουργίας[μεταξ Πάπα Παύλου VI κα πατριάρχου θηναγόρου Ι] συναντήθηκε στ ρθόδοξοΚέντρο στ Σαμπεζ (Γενεύη) στς 27-29 πριλίου 1970 κα π 14 15 Μαΐου, κα κατόπινστν Ζυρίχη π 5 ως 7 ουνίου.  τελευταία συνάντησις γινε στν Ζυρίχη κα ἡἐργασία της, κατ’ ατησιν το Πάπα κα το Πατριάρχου, πρεπε ν γίνη μ τν μεγίστη μυστικότητα, λλ πρξαν [δη] κάποιες «διαρροές».
 πιτροπ πετελετο: π ρθοδόξου πλευρς, π τν [τότε] ρχιμανδρίτηΔαμασκην Παπανδρέου κα π τν ωάννη Ζηζιούλα [μητροπολίτου Περγάμου τώρατο Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως] κα π [Ρωμαιο]Καθολικς πλευρς, π τνΠατέρα Πιρ Ντυπρ (Pierre Duprey) κα π τν Αδεσ. Πατέρα Λν (Lanne). [ἩἘπιτροπξέδωσε μίαν θετικ διαγνώμη σχετικ μ τν συλλειτουργία κα μερίμνησεγι τν φαρμογή της. ς δομε τς τελευταες γραμμς τς ναφορς τους:
«Φαίνεται νώριμο σ ατ τν κρίσιμη στιγμ ν καθορισθ  τρόπος φαρμογς τςπροτεινομένης πράξεως. Φαίνεται ρκετ ν επομε π το παρόντος, τι δείχνει πιθυμητ ν πάρξουν δύο συλλειτουργίες. ν γιος Πατέρας συμφων, πρώτη συλλειτουργία, γι ψυχολογικος λόγους κα γι τονισμ το γεγονότος τι πρωτοβουλία ταν δική του, πως Πατριάρχης χει πανειλημμένως παραδεχθ, ν γίνη σ μία ρθόδοξη κκλησία, σύμφωνα μ τ ρθόδοξο λειτουργικ τυπικ (στν σταμπολ στν Κρήτη, γι παράδειγμα). δεύτερη συλλειτουργία ν γίνη, καλύτερα λίγες μέρες μετ
τν πρώτη, στν Ρώμη, σύμφωνα μ τ Ρωμαϊκ λειτουργικ τυπικό» (Κοιν κθεσις π τν πιτροπή, διωτικ ρχεα).
να μέρος ατς τς Κοινς κθέσεως, μ τροποποιήσεις κα παλειφ κάθε ναφορς σ πρακτικ φαρμογή, δημοσιεύθηκε στ [οκουμενιστικ περιοδικ] «Proche-Orient Chretien» [ Χριστιανικ Μέση νατολ] (1972, σελ. 3-17) [κδιδόμενο στν ερουσαλμ] π τν Πατέρα Ντυπρέ, κα στ «Oriente Christiano» [Χριστιανικ νατολ] (1974, σελ. 7-25), π τν [δη] Μητροπολίτη Δαμασκηνό. Ατς ταν τρόπος γι ν λεγχθον ο ντιδράσεις κα π τς δύο πλευρές (...).
πιτροπ λοιπν ξέδωσε μία θετικ διαγνώμη. Γιατί [μως] μετ δν φαρμόσθηκε; να τέτοιο γεγονός, κόμη κα ποκάλυψις μις τέτοιας πιθανότητος, θ εχε καταστροφικς συνέπειες χι μόνον γι τν Πατριάρχη θηναγόρα, λλ γι τν ρθόδοξη κκλησία. πρχε φόβος, τι Πατριάρχης μέσως θ πεκηρύσσετο θ καθαιρτο. Στν Καρδινάλιο Βίλλεμπρανς, κατ τν διάρκεια πισήμου πισκέψεώς του στν κκλησία τς λλάδος τν Μάϊο το 1971, ρχιεπίσκοπος θηνν επε, κατ τν διάρκεια τς πισήμου προσφωνήσεως ποδοχς του:
«πως Σεβασμιότης σας γνωρίζει, στν κκλησία ο πράξεις τν γετν, ν κα ξ αυτν, εναι ελογημένες κα φέρουν καρπν ποδοχς μόνον ταν πηχον τ ασθήματα κα τν πίστι το λου σώματος τς κκλησίας κα ταν συμφωνον μ τς προσδοκίες, σ συμφωνία μ τν πίστι του, το πιστο λαο
τς κκλησίας. ντιθέτως, προσπάθειες βεβιασμένα πιτελούμενες [...] δύνανται μόνον καταστροφ κα προβλήματα ργότερα ν προξενήσουν» (ερωνύμου θηνν, «Προσφώνησις κατ τν ποδοχ το Καρδιναλίου Βίλλεμπρανς», 18 Μαΐου 1971).
Τ μήνυμα ταν πράγματι σαφές. Στν περίπτωσι το Παύλου VI πρχε σταθερ πιθυμία ν μ διαιρέση τν ρθοδοξία. πίσης, τ Πατριαρχεο Μόσχας εχε προειδοποιηθ διακριτικ ς πρς τ σχέδιο κα παρέμβασίς του βοήθησε ν μποδισθ φαρμογή του. νας μάρτυρας τς ποχς κείνης, καλ νημερωμένος γι τ θέμα, ατ τ συμπέρασμα ξήγαγε. Εδικς φ’ σον πρωτοβουλία προήρχετο π τν Παλο VI, θεωρήθηκε τι ατ γενναιόδωρος χειρονομία θ εχε δημιουργήσει τεράστια ταξία σ λόκληρη τν ρθόδοξο κκλησία. Κα θ εχε συνέπειες, πίσης, γι τν Καθολικ κκλησία κα τς σχέσεις της μ τν λη ρθόδοξο κκλησία. Τ νωτέρω μήνυμα το ρχιεπισκόπου θηνν ταν ρκετ σαφές. ρσις τν ναθεμάτων τς 7ης Δεκεμβρίου 1965 εχε δη προξενήσει προβλήματα. συλλειτουργία το Πάπα μ τν Πατριάρχη θ διακινδύνευε σχέσεις πίπονα καλλιεργημένες μ τς λλες ρθόδοξες κκλησίες. Παλος VI πιθυμοσε ν διατηρήση μία πολιτικ συστηματικς προσεγγίσεως μ τν λη ρθοδοξία. λοκληρώνοντας τ σχέδιο, διακινδύνευε ν χάση τν μπιστοσύνη τν Ρώσων
κα ν μποδίση κάθε προσπάθεια προσεγγίσεως μ τν θήνα κα μ τ Βουκουρέστι. Οκουμενισμς δν δέχεται μία νωσι πο προκύπτει μ κόστος νέων διαιρέσεων ς «παραπλεύρου καταστροφς».

·Γαλλικ πρωτότυπο: http://orthodoxologie.blogspot.fr/2012/06/cequoi-nous-avons-echappe-slava-lui.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου