Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.

β΄. Ἡ ἀποτείχισις τῶν Ἁγιορειτῶν ἀπό τόν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα

Επειδή ὁ σκοπός τῆς παρούσης μελέτης δέν εἶναι ἡ διεξοδική ἀνάλυσις ἑκάστης ἀποτειχίσεως, ἀλλά τό ὅτι ἡ ἀποτείχισις εἶναι ἡ ἐν καιρῷ αἱρέσεως ὀρθόδοξος θέσις καί γραμμή, διά τοῦτο θά ἀναφέρωμε καί ὀλίγα διά τήν δευτέρα ἀποτείχισι τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνος, ἡ ὁποία συνέβη στό Ἅγ. Ὄρος κατά τήν τριετία τοῦ 1970-1973. Μελετῶντας ὅσα κείμενα ἔφθασαν εἰς ἡμᾶς διά τήν ἁγιορείτικη ἀποτείχισι, διαπιστώνομε ὅτι αὐτή ἐξεκίνησε μέ ὅλες τις πατερικές προϋποθέσεις, οἱ ὁποῖες πρέπει νά ὑπάρχουν διά νά εἶναι νόμιμος ἡ ἀποτείχισις καί θεάρεστος ὁ σκοπός της. Δυστυχῶς ὅμως, ἐνῶ τό ξεκίνημα ἦτο ἄριστον, τό τέλος της ἦτο ἀπελπιστικά κακό, ταπεινωτικό καί ἄδοξο. Διότι οἱ ἁγιορεῖτες Πατέρες κατέθεσαν τά ὅπλα τότε πού ἔπρεπε νά ἐντείνουν τόν ἀγῶνα των, ὅταν δηλαδή ἄρχισαν οἱ ἀπειλές καί οἱ φοβέρες ἀπό τούς Πατριαρχικούς ἐξάρχους · τότε πού ἦταν προβληματισμένοι οἱ Πατριαρχικοί καί οἱ Οἰκουμενιστές · τότε πού τά βλέμματα τῶν Ὀρθοδόξων ἐνατένιζον εἰς τό Ἅγ. Ὄρος ὡς εἰς τήν ἀκρόπολιν τῆς Ὀρθοδοξίας, προσδοκῶντας τήν ἀποκατάστασιν τῆς πίστεως. Καί θυμίζει αὐτή ἡ ἀποτείχισις τήνΜικρασιατική

καταστροφή, ἡ ὁποία ἐξεκίνησε μέ νίκες καί θριάμβους καί κατέληξε σέ ταπεινωτική ἧττα καί θρίαμβο τῶν ἐχθρῶν, οἱ ὁποῖοι εἰς τό ἑξῆς θά ἔχουν τόν ἀέρα τοῦ νικητοῦ καί θά ρυθμίζουν τίς κινήσεις καί τούς «πατριωτισμούς» τῶν ἡττημένων. Ὁ νοῶν νοείτω καί διά τά ἐκκλησιαστικά.

Συνεχίζεται.